No abstract

No abstract

Aim: Minimally invasive repair for pectus excavatum (PE) has become a popular approach since 1998. Convex bar is place into the substernal position to leverage the deformity and left for approximately 24 to 36 months. We have noticed difficulties during some of these bars at removal. So we presented difficulties during the bar removal in this study. Methods: The medical files of 39 patients who removal of the bars at our clinic between June 2011 and March 2017 were reviewed retrospectively. The medical files were reviewed retrospectively and 9 cases involving difficulty removed the bar were included in this study. Patients were evaluated in terms of gender, age, the bar duration time on the body, duration of hospital stay, morbidity and mortality. Results: Mean patients age was 24.1 (range, smallest 19 and greatest 36) years. The overall mean duration of pectus bar maintenance was 35.5 (range, minimum 34 and maximum 38) months. While the mean duration of surgery was 50 minutes (range 38-52) in the non-difficulty group, the mean duration was 90 (range 74-110) minutes in the difficulty group. The causes of difficulties are mostly fibrosis, ossification and displacement of the intrathoracic region. Conclusion: Careful attention and multidisciplinary work are important for the removal of bars attached due to PE. Emerging difficulties can be overcome with the experience gained over time.

No abstract

Background: Primary spontaneous pneumothorax (PSP) is a clinical condition with an unclear etiology that occurs because of the rupture of pleural bulla or blebs. Several studies indicating the impact of weather conditions on PSP are present. However, the results are varying. The correlation between blood groups and PSP is yet unknown. In this study, we investigated the impact of altering weather conditions atmospheric pressure (AP), temperature, moisture, and wind velocity (WV) and blood groups on PSP. Materials and Methods: Eighty-six patients PSP diagnoses who were under follow-up and treated in our clinic between 2007 and 2015 were included in our study. Patients' data were retrospectively collected from hospital database patient files. The Regional Directorate of Meteorology provided data on weather conditions. Results: The collected data was examined. According to the results, AP and WV had no significant impact on PSP. Regarding the air temperature, values were statistically significantly high (p = 0.019). When comparing with other blood groups, the blood group with the highest resistance to temperature was type-0. This result was statistically significant (p = 0.029). Conclusions: In this study, we determined that temperatures above 15°C had an unexpected effect on the site of the PSP. Surprisingly, PSP risk was lower in patients with blood type-0 at high temperatures. We suggest that multicenter studies with a more extensive sample size should be conducted to fully understand the impact of air condition and blood type on PSP.

Bu çalışmada Nuss işlemi yapılan hastalarda gelişen komplikasyonlar ve bu komplikasyonların yönetimi ile ilgili deneyimlerimiz paylaşıldı. Ça lış mapla nı:Çalışmada Temmuz 2007-Mayıs 2016 tarihleri arasında kliniğimizde pektus ekskavatum nedeniyle Nuss işlemi uygulanan 59 hastanın (50 erkek, 9 kadın; ort. yaş 17.6±5.1 yıl; dağılım, 2.5-33 yıl) dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, cerrahi yöntemkomplikasyonları ve hastanede kalış süreleri kaydedildi. Verilerin değerlendirilmesinde Fisher'in ki-kare testi ve lojistik regresyon analizi kullanıldı. Bul gu lar: Nuss işlemi tüm hastalarda ölüm, organ yaralanması ve masif kanama gibi ciddi komplikasyonlar olmadan gerçekleştirildi. Ameliyat sonrası erken dönemde en sık görülen komplikasyon minimal pnömotoraks (n=16, %27.1) iken geç dönemde en sık bar dislokasyonu görüldü (n=5, %8.3). So nuç:Erkek veya 23 yaşından büyük olmanın Nuss işleminden sonra komplikasyon gelişimi için risk faktörleri olduğu belirlendi. Buna rağmen, Nuss işlemi minimal invaziv ve yönetilebilir bir yaklaşım olması, deformiteyi düzeltmedeki başarısı, kısa ameliyat süresi ve komplikasyon oranlarının az olması ile seçilmiş hastalarda güvenle uygulanabilir. Anah tar söz cük ler: Komplikasyonlar; minimal invaziv cerrahi; Nuss işlemi; pektus ekskavatum.

Orjinal MakaleÖz Amaç: Spontan pnömotoraks dışarıdan bir etki olmadan plevral aralığa hava geçişidir ve göğüs cerrahi acilleri içinde tedavisi, kliniği ve altta yatan hastalıklar açısından önemlidir. Bu çalışmada devlet hizmet yükümlülüğü süresinde, spontan pnömotoraks tanılı hastalara devlet hastanesi şartlarında yaklaşımın sunulması amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya, kliniğimizde Haziran 2017 ve Ocak 2018 tarihleri arasında spontan pnömotoraks tanısıyla tedavi edilen hastalar dahil edildi. Hastaların cinsiyet, yaş, sigara kullanım durumu, tedavi şekli ve hastanede yatış süreleri kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya 18 (2'si kadın, 16'sı erkek) hasta dahil edildi. Hastaların 11'i (%61,1) sigara kullanıyordu. Hastaların 7'sine (%38,8) cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi yaklaşım olarak, 5 hastada videotorakoskopik wedge rezeksiyon ve parsiyel plevral dekortikasyon, 1 hastada videotorakoskopik bül ligasyonu ve parsiyel plevral dekortikasyon ve 1 hastada torakotomi bül ligasyonu uygulandı. On hasta tüp torakostomi ile, 1 hasta ise nazal oksijen ile tedavi edildi. Hastalarda komplikasyon görülmedi.Sonuç: Spontan pnömotoraks, acil tanı ve tedavi gerektiren bir durumdur. Tedavisinde amaç akciğerin tam ekspansiyonunu sağlamak ve tekrarlamasının önlenmesidir. Tüp torakostomi çoğunlukla ilk yaklaşımdır, ancak ameliyat endikasyonu sağlayan hastalarda avantajları nedeniyle videotorakoskopik cerrahinin devlet hastanesi şartlarında da uygulanmasını öneriyoruz.

No abstract