Zinc is an element necessary for the proper growth and regeneration of tissues. Moreover, it takes part in the body’s immune processes. The aim of the article was to characterize zinc and its use in dietetics and cosmetology. Both excess and deficiency of zinc are harmful to the human body. Deficiency of this micronutrient may result in a decrease in immunity and inflammation of the system or skin, which is why it is widely used for cosmetic and dietary purposes.

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie streszczenie. W pracy przedstawiono wpływ procesów osiadania i zanikania gleb organicznych murszowych na 4 profile podłużne rowów odwadniająco-nawadniających, wchodzących w skład systemu nawodnień podsiąkowych obiektu Solec (gm. Góra Kalwaria, pow. piaseczyński, woj. mazowieckie). Analizie poddano zmiany rzędnych brzegów oraz dna rowów w latach 1967-2013, ich głębokości oraz spadków dna. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w okresie 46 lat nastąpiło obniżenie się brzegów rowów w pobliżu ich ujścia do rzeki o ok. 80-120 cm, co było skutkiem osiadania i zanikania gleb organicznych na analizowanym obszarze. Średnie roczne tempo obniżania się powierzchni terenu wynosiło 1,7-2,6 cm • rok-1. Powyższe procesy spowodowały znaczne zmniejszenie się głębokości rowów, jak również bardzo duże zmiany spadków dna na poszczególnych odcinkach. słowa kluczowe: gleby organiczne murszowe, osiadanie, zanikanie, profile podłużne rowów odwadniająco-nawadniających. WsTĘp W Polsce w latach 60. i 70. XX wieku na cele rolnicze odwodniono ok. 80% gleb torfowisk niskich, tj. ok. 820 tys. ha [Czaplak i Dembek 2000]. Odwodnienie tych gleb spowodowało rozwój procesu decesji, który wiąże się w pierwszych latach m.in. ze zjawiskiem osiadania powierzchni torfowisk na skutek zaniku siły wyporu wody i zagęszczania materii organicznej. Skala tego zjawiska zależy w głównej mierze od głębokości odwodnienia, rodzaju gleby torfowej i jej pierwotnej miąższości. W lite

Streszczenie. Wykorzystano model Shiono i Knighta [1991] do obliczania poprzecznego rozkładu prędkości wody uśrednionych na głębokości i natężenia przepływu w korytach rzecznych o złożonym przekroju poprzecznym, z roślinnością wysoką w terenach zalewowych. Model wykorzystuje analityczne rozwiązania równania Naviera-Stokesa z uwzględnieniem wpływu roślinności. Opływ roślinności uwzględniano przez wprowadzenie w równaniu Naviera-Stokesa dodatkowej siły oporu. Wyznaczono wartości współczynników charakteryzujących lepkość wirową i przepływy wtórne, wykorzystywanych w obliczeniach. Wyniki obliczeń porównano z wynikami pomiarów hydraulicznych laboratoryjnych i terenowych. Obliczone rozkłady poprzecznej prędkości uśrednionej na głębokości i natężenia przepływu wykazały dobrą zgodność z wartościami zmierzonymi w laboratorium hydraulicznym i w badaniach terenowych. Słowa kluczowe: prędkość przepływu wody, przepustowość koryta o złożonym przekroju, tereny zalewowe bez i z roślinnością WSTĘP Rzeki nizinne mają przekroje złożone z koryta głównego i z terenów zalewowych. Tereny zalewowe i bardzo często skarpy koryta głównego są lokalnie lub całkowicie porośnięte krzewami i drzewami. Obecność roślin znacząco zmienia hydrauliczne warunki przepływu wody w korycie przez zwiększenie oporów przepływu. Powoduje to obniżenia średniej prędkości i wzrost głębokości przepływu wody w terenach zalewowych oraz

Streszczenie. Realizacja koncepcji sieci ekologicznej na poziomie lokalnym (gminnym), ustalona w dokumentach planistycznych o charakterze operacyjnym, jest trudna i wymaga dalszych analiz. Obszar badań obejmuje wybrane gminy Warszawskiego Obszaru Funkcjonalnego, w tym: Jabłonnę, Wieliszew, Nieporęt, Radzymin i Wołomin. Są to gminy o wysokim potencjale rozwojowym, wzrastającej presji urbanizacyjnej, położone w układzie przyrodniczych powiązań ponadregionalnych, ponadlokalnych i lokalnych. W pracy przeanalizowano: koncepcje sieci ekologicznej przyjętą w obowiązujących studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, pokrycie miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, formami ochrony przyrody oraz dodatkowe uwarunkowania ograniczające zabudowę. Wyniki posłużyły do oceny gospodarki przestrzennej rozpatrywanych gmin w zakresie utrzymania powiązań przyrodniczych. Z badań wynika, że choć wszystkie gminy w polityce przestrzennej uwzględniają konieczność utrzymania sieci ekologicznej, to przyjęty przebieg oraz zakres przestrzenny korytarzy, szczególnie lokalnych, oznacza marginalizację tego typu obszarów w stosunku do priorytetowego rozwoju nowych obszarów inwestycyjnych. Jednocześnie stwierdzono, że wyznaczone w Studium korytarze ekologiczne w przeważającej części są objęte ochroną przyrodniczą lub wyznaczone w strefach o ograniczonej przydatności pod zabudowę, co umożliwia formalną ochronę tych obszarów przed presją inwestycyjną.