No abstract

Podstawą klinicznej diagnostyki różnicowej czerniaków skóry i kwalifikacji do biopsji wycinającej jest obecnie dermoskopia. Dla ustalenia rozpoznania i określenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca podejrzanych w kierunku wczesnego czerniaka zmian barwnikowych skóry (wycięcie całej grubości skóry i powierzchownej warstwy tkanki tłuszczowej). Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwy-mi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu (przerzuty do węzłów chłonnych i/lub owrzodzenie pierwotnej zmiany) do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Obecność przerzutów odległych wiąże się ze złym rokowaniem. W sytuacji uogólnienia nowotworu konieczne jest wykonanie badania w kierunku mutacji genu BRAF. Długoletnie przeżycia dotyczą głównie chorych poddanych resekcji pojedynczych ognisk przerzutowych. W systemowym leczeniu -przede wszystkim pierwszej linii -u chorych z obecnością mutacji BRAF V600 znajduje zastosowanie inhibitor BRAF -wemurafenib lub dabrafenib (preferencyjnie w skojarzeniu z inhibitorem MEK) oraz -niezależnie od statusu mutacji BRAF -immunoterapia przeciwciałami anty-PD-1 (niwolumab lub pembrolizumab), ewentualnie ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA4). Recommendations for diagnosis and therapy of cutaneous melanomaDermoscopy is currently the standard method for clinical differential diagnosis of cutaneous melanoma and for qualifying a lesion for excision biopsy. Full thickness excision biopsy of suspicious melanomatous skin lesions is likely to be diagnosed as early melanomaand is crucial in establishing diagnosis and defining prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves prognosis, but it is also associated with approximately 90% likelihood of cure. Next steps in the therapeutic management of cutaneous melanoma following

Niedożywienie dotyczy dużej części pacjentów onkologicznych. Prawidłowe postępowanie żywieniowe warunkuje skuteczność i powodzenie leczenia u tych chorych. Ze względu na znaczenie tego zagadnienia, dzięki współpracy towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej (PTChO), Polskiego Towarzystwa Onkologicznego (PTO), Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (PTOK) oraz Polskiego Towarzystwa Żywienia Dojelitowego, Pozajelitowego i Metabolizmu (POLSPEN), zostały opracowane standardy leczenia żywieniowego w onkologii. Wstępem do leczenia żywieniowego jest prawidłowa identyfikacja niedożywionych pacjentów. W Polsce hospitalizowani chorzy są poddawani badaniu przesiewowemu w kierunku niedożywienia. Interwencja żywieniowa powinna być dostosowana do sytuacji klinicznej. Polega ona na poradnictwie dietetycznym, stosowaniu doustnych diet przemysłowych (oral nutritional support), żywienia dojelitowego lub żywienia pozajelitowego w warunkach szpitalnych i domowych, z uwzględnieniem sytuacji szczególnych. Clinical nutrition in oncology: Polish recommendations Malnutrition affects a large part of patients with malignant neoplasm. Proper nutritional treatment determines the effectiveness and success of therapy in these patients. Given the importance of this issue, thanks to the collaboration of scientific societies: Polish Society of Surgical Oncology (PTChO), Polish Society of Oncology (PTO), Polish Society of Clinical Oncology (PTOK) and Polish Society for Parenteral, Enteral Nutrition and Metabolism (POLSPEN) standards for nutritional therapy in oncology have been set. An introduction to nutritional therapy is the correct identification of malnourished patients. In Poland, hospitalized patients are subject to screening towards malnutrition. Nutrition

The relationship between obesity, metabolic syndrome, diabetes and cancer has been recognized for many years. Multiple studies conducted in the last 20 years have identified molecular mechanisms responsible for this phenomenon. Elucidation of the important role of insulin, IGF receptor, mTOR and AMP-activated protein kinase in breast cancer biology has led to the development and subsequent clinical evaluation of novel targeted therapies, including IGF-1 receptor-specific antibodies or tyrosine kinase inhibitors and inhibitors of mTOR. There is also a growing interest in the use of metformin, which has been shown to possess antitumor activity resulting from activation of AMP-activated protein kinase and subsequent inhibiton of mTOR, as well as from decreased circulating insulin levels. Metformin has been shown to inhibit proliferation, invasion and angiogenesis of neoplastic cells and to overcome resistance of breast cancer to chemotherapy, hormonal therapy and HER2 inhibition. Recently, metformin has been demonstrated to inhibit breast cancer stem cell growth and to synergize with chemotherapy in suppression of tumor growth and prolongation of survival of breast tumor-bearing animals. Several currently ongoing Phase II and III clinical studies are evaluating the therapeutic efficacy of metformin in the treatment of early and advanced breast cancer patients.

Purpose: P95HER2 (p95) is a truncated form of the HER2, which lacks the trastuzumab-binding site and contains a hyperactive kinase domain. Previously, an optimal clinical cutoff of p95 expression for progression-free survival (PFS) and overall survival (OS) was defined using a quantitative VeraTag assay (Monogram Biosciences) in a training set of trastuzumab-treated metastatic breast cancer (MBC) patients.Experimental Design: In the current study, the predictive value of the p95 VeraTag assay cutoff established in the training set was retrospectively validated for PFS and OS in an independent series of 240 trastuzumab-treated MBC patients from multiple institutions.Results: In the subset of 190 tumors assessed as HER2-total (H2T)-positive using the quantitative HERmark assay (Monogram Biosciences), p95 VeraTag values above the predefined cutoff correlated with shorter PFS (HR ¼ 1.43; P ¼ 0.039) and shorter OS (HR ¼ 1.94; P ¼ 0.0055) where both outcomes were stratified by hormone receptor status and tumor grade. High p95 expression correlated with shorter PFS (HR ¼ 2.41; P ¼ 0.0003) and OS (HR ¼ 2.57; P ¼ 0.0025) in the hormone receptor-positive subgroup of patients (N ¼ 78), but not in the hormone receptor-negative group. In contrast with the quantitative p95 VeraTag measurements, p95 immunohistochemical expression using the same antibody was not significantly correlated with outcomes.Conclusions: The consistency in the p95 VeraTag cutoff across different cohorts of patients with MBC treated with trastuzumab justifies additional studies using blinded analyses in larger series of patients. Clin Cancer Res; 20(10); 2805-13. Ó2014 AACR.