Termin „uagencyjnianie” stanowi propozycję na określenie procesu tworzenia agencji rządowych, który przypada na początek lat 90. ubiegłego wieku. Według Autora niniejszego artykułu określenie to powinno zostać przyjęte do siatki pojęć polskiego prawa administracyjnego. Jednym z powodów jest fakt, że przedstawiciele doktryny prawa administracyjnego z innych państw, swobodnie, od kilkunastu lat, posługują się tym pojęciem właśnie w takim rozumieniu, jak zostało to przedstawione w tym opracowaniu. Stąd też, w artykule dokonano odniesień do modeli agencji w państwach europejskich, w których stanowią one przykład ważnych podmiotów w danym systemie prawnym.

Th e majority of relevant notions and institutions present in Polish administrative law system need to be approached in a new way, for the current approach is to certain extent out-of-date and may raise doubts. Th e same holds for the notion of public administration entity. Such a state of aff airs may be caused by the structural transformations of the state which continually expands the range of tasks to perform. It may also be a result of the formation of new organizational forms. Th e Polish theory lacks an unambiguous defi nition of public administration entity. In the literature on the subject one can fi nd numerous approaches to "public administration entity". According to W. Dawidowicz, public administration entity is an entity formed (created) and equipped by a legislative act with a number of competences for performance of administrative tasks, being at the same time a starting point for the establishment of proper organizational structure necessary to perform those tasks. M. Stahl points out that numerous representatives of the theory 2 consider the state the elementary public adminis-1 Assistant/master of administration, Jan Dlugosz Universty in Czestochowa, Institute of Administration, Poland. 2 T. Rabska, Podstawowe pojęcia organizacji administracji, (w:) System prawa administracyjnego, Abstract: Th e political changes in Poland that took place at the end of the 20th century contributed to the establishment of new organizational forms of public administration entities. Th eir objective was to adapt administration, its operations, and its organizational forms to perform new public tasks in the area of economy. Th e entities operating within those new organizational forms were in confl ict with the traditional notion of public administration entity. Th e main objective of this article is the analysis of legal status of each specifi c entities of public administration and to draw attention to their eclectic legal character.

This paper examines the position of the Polish Centre for Accreditation within the structure of Polish public administration. On the presumption that the PCA is a specialised administrative entity of a legal nature similar to one of an agency, which performs state tasks by accrediting notified bodies within the product conformity assessment scheme, the article assesses the influence of the Centre’s tasks and its position within the political system on the efficiency and quality of public functions it fulfils in the area of accreditation. The study demonstrates that the current structure and position of the Centre in the political system substantially facilitates the efficient implementation of state tasks in respect of accreditation. The research method employed herein in order to achieve the adopted research assumptions is the dogmatic and legal method.

Zjawisko prawnych przeszczepów w prawie polskim jest coraz częstszym przykładem jego zastosowania. Przeszczepy prawne można odnotować w prawie administracyjnym, w szczególności w materialnym prawie administracyjnym. Analizując jednak działalność legislacyjną ustawodawcy w ciągu ostatniej dekady widzimy, że coraz częściej zmierza on w kierunku stosowania legalnych przeszczepów – nie zawsze jednak zasadnie.

Hybryda w szeroko rozumianej kulturze może kojarzyć się z czymś niejednorodnym, odstającym od utartych standardów, która może nieść ze sobą niepokój i stanowić przykład anomalii. W starożytności hybrydą określano istoty składające się z przynajmniej dwóch różnych elementów, np. wół z głową ludzką. Hybrydowość, pomimo upływu tylu lat, tak naprawdę się nie zmieniła. Oczywiście, odwołujemy się do niej w innych aspektach, aniżeli tylko do istot żywych, jak na przykład: do sztuki, filmów, samochodów, ale także do instrumentów prawnych funkcjonujących w obecnym stanie prawnym. W niniejszym artykule głównym celem Autora było przedstawienie hybrydowych prawnych form, z których korzysta administracja publiczna. Niemniej podejście Autora do tej tematyki było bardziej teoretyczne aniżeli dogmatyczne, stąd też rozważania skupione były wokół tworzenia, czy też celowości funkcjonowania tych form w prawie administracyjnym. W wyniku przeprowadzonych badań można pokusić się o wniosek, że hybrydyczność jest coraz częściej stosowana przez ustawodawcę w odniesieniu do prawnych form działania administracji publicznej. Ich powody ustanawiania wiążą się nie tylko z nowymi zadaniami publicznymi, potrzebami społeczeństwa, ale także z szybkością i większą efektywnością realizacji zadań administracji publicznej.