Background/aim: The aim of this study was to assess the relationships between the course of Behçet's disease (BD), disease-specific fears, and work productivity and activity impairment. Materials and methods:In this cross-sectional study, 110 consecutive BD patients were included. The Work Productivity and Activity Impairment questionnaire was used.Results: In the group of employed patients, 30.41% had missed work during the previous week. The mean percentages of daily activity impairment were higher in patients with musculoskeletal involvement (39.81 ± 33.61%) compared to those without (23.48 ± 32.45%) (P = 0.008). A greater decrease in working hours was observed in patients with eye involvement (45.52 ± 15.29 h) compared to those without (54.15 ± 15.29 h) (P = 0.007). More of the male patients (67.8%) were afraid of losing their jobs compared to females (30%) (P = 0.000). Conclusion:The highest levels of lost productivity and the most severe effects on daily life are consequences of eye and musculoskeletal involvement in the study population. More effective therapeutic approaches are required to improve the working lives of patients with BD. Moreover, male patients had a higher fear of losing their jobs, suggesting a match between the expected clinical course and the predictions of BD patients.

Tip 2 diyabet (T2D) prevalansı dünya çapında artış gösterdikçe, hastalık ve eşlik eden komplikasyonlar gerek sağlık sistemi gerekse toplumlar üzerinde giderek artan önemli bir ekonomik yük oluşturmaktadır. Türkiye'de de diyabetli bireylerin sayısı ve hastalığın yükü hızla artmaktadır; diyabetli birey sayısı yılda yaklaşık %8, 1, 2 hastalığın tedavi maliyeti ise yılda %18 oranında artış göstermiştir. 1 Önleyici tedbirlere ve diyabetli bireyler için tanı ve tedavi seçeneklerinde kaydedilen ilerlemelere karşın, düşük tedavi uyum ve sürekliliği bu tedbir ve ilerlemelerden doğan yararları sınırlamakta ve kaçınılabilir ekonomik ve sosyal yükün artmasına sebep olmaktadır. Bu rapor, altı farklı ülkede bir halk sağlığı önceliği olarak T2D'nin yönetimine ilişkin farklı eylem aşamalarını inceleyen bir yayın dizisinin devamı niteliğindedir. 3 Rapor, Türkiye'ye özgü T2D yükünü ve komplikasyonlarını, bu konuyu ele alan ulusal girişimleri ve tedavi uyum ve sürekliliğini geliştirmeyi hedefleyen stratejilerle ilgili fırsatları incelemektedir. Düşük T2D tedavi uyum ve sürekliliğinin geliştirilmesi amacıyla, Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) dahil olmak üzere politika yapıcılar, geri ödeyiciler, sağlık hizmeti sunucuları ve diğer ilgili kurumlar tarafından değerlendirilmesi ve hayata geçirilmesi için hedefe yönelik, eylem odaklı ve Türkiye'ye özel bir dizi öneri sunulmaktadır. Bu öneriler, ideal tedavi uyum ve sürekliliğine doğru hasta yolculuğunun, (i) profil belirle, (ii) aktifleştir ve (iii) sürdür olmak üzere başlıca üç adımına odaklanmaktadır. Öneriler, IQVIA'nın Türkiye'ye özgü verilerle yürüttüğü uzman analizleri ve diyabetle ilişkili Türk uzmanlarının ve fikir liderlerinin katılımıyla oluşturulmuştur. Bu önerilerin tümü, Türk toplumunda T2D tedavisinde uyum ve sürekliliği geliştirmek, dolayısıyla kaçınılabilir nitelikteki önemli ekonomik ve toplumsal maliyetleri azaltmak ve T2D ile yaşayan bireylerin yaşam kalitesini arttırmak amacıyla geliştirilmiştir. Bu çalışma, Lilly'nin desteğiyle IQVIA tarafından yürütülen araştırma ve analizlere dayanmaktadır. Bu rapora sağladıkları katkılardan ötürü

Aim The aim of this study was to adapt the Nurse Turnover Intention Scale to Turkish and test its validity and reliability. Methods This methodological study was conducted with 200 nurses. The Personal Information Form and the Nurse Turnover Intention Scale were used for data collection between November and December 2021. Language and content validity, explanatory and confirmatory factor analysis, criterion validity, Cronbach's alpha coefficient, item–total score correlation and test–retest reliability methods were used for the validity and reliability analysis of the scale. Results Exploratory factor analysis showed that the Nurse Turnover Intention Scale had a single factor. Its single factor structure was confirmed using confirmatory factor analysis. Cronbach's alpha coefficient of the scale was 0.902, and factor loading was between 0.60 and 0.78. Statistical analyses indicated that each item in the Turkish version of the scale had a high internal consistency. The test–retest correlation value was found as p < 0.05. Conclusion The Nurse Turnover Intention Scale has been confirmed to be a suitable, valid and reliable measurement tool for Turkish society. Nurse turnover intention is the most powerful predictor of actual turnover within the nursing profession. This scale will help to easily attain valid and reliable outcomes.

No abstract

No abstract