Background Gastritis is a collective name for disorders resulting from inflammatory changes in the gastric mucosa. Caesalpina sappan and Spirulina has various pharmacological activities, including the alleviation of gastritis.The study aimed to evaluate the protective effect of Caesalpina sappan and Spirulina against gastritis and determine changes in the expression of CD8, CD68, and major histocompatibility complex (MHC) molecules. Methods Gastritis was induced in 24 female Wistar albino rats on the first day using ethanol. The treatment groups were given C. sappan (250 mg/kg) and Spirulina (400 mg/kg) using oral gavage for 5 days. Blood and stomach tissue samples of the mice were analyzed. Results This study was found that C. sappan and Spirulina increased CD8 and CD68 expression levels, thereby decreasing the severity of inflammation. A simultaneous decrease in MHC I and MHC II expressing cells was observed in the treatment group. It was found that superoxide dismutase levels increased, whereas tumor necrosis factor-alpha, malondialdehyde, and myeloperoxidase levels decreased in the treatment group. Conclusion This study revealed that C. sappan and Spirulina can protect gastric mucosa by reducing oxidative stress and inflammation.

Preklinik çalışmalar, tıp bilimlerinin farklı disiplinlerdeki birçok araştırmanın temelini oluşturmaktadır. Bu çalışmaların önemli bir bölümünde yer alan deney hayvanları; biyolojik, fizyolojik ve patolojik mekanizmaları anlamak, sistem yanıtlarını incelemek ve türler arasındaki ilişkileri ortaya çıkarmak için kullanılan canlı organizmalardır. Deney hayvanları araştırmalarında standardizasyon, deneysel bulgulara etki eden biyolojik ve çevresel faktörlerin benzer olmasını ifade eder. Böylece, benzer araştırma prosedürleri sabit koşullarda bir başka laboratuvarda uygulandığında, eşdeğer ve birbiri ile karşılaştırılabilir sonuçların alınması sağlanır. Standardizasyonu etkileyen öncelikli faktörler, deney içi ve deneyler arası varyasyonların bütünü olarak değerlendirilmektedir. Bu varyasyon kaynakları ile deneyler etkilenir ve farklı bulguların ortaya çıkmasına sebep olur. Standardizasyonun asıl amacı, deneydeki varyasyonları azaltmaktır. Varyasyonların azaltılması istatistiksel olarak çalışmalarda kullanılan hayvan sayısının azaltılmasını ve hayvan refahının artmasını sağlar. Ayrıca, varyasyonların azaltılması zaman ve para israfını da önler. Standardize deneyler; tekrar edilebilirliğe, laboratuvarlar arası karşılaştırılabilirliğe ve bilimsel güvenilirliğe olanak sağlar. Araştırmanın hipotezine uygun deneysel süreç yönetiminin planlanması, prosedürlerdeki yanlılığın en aza indirilmesi, eğer varsa araştırmaya uygulanan iyileştirme tekniklerinin belirtilmesi bilimsel araştırmaların kalitesini artırır. Deney hayvanları araştırmalarında deneysel tasarımdan itibaren uygulanan standardizasyon ile nitelikli araştırmalar artar, bilimsel ilerlemeye katkı sağlar. Dolayısıyla bu derlemenin amacı, güncel paradigmalar ışığında hayvan deneylerinin standartlaştırılmasında, kullanılan deney hayvanlarının çevre, barınma, beslenme koşullarının ve uygulanan deneysel yöntemlerin sabit tutulması ile kontrol altına alınmasının önemini vurgulamak, bu konuda farkındalık yaratmak ve standardize olan ya da olmayan deneylerin hayvan refahı ve araştırma sonuçları üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır.

Bu çalışmada, kedilerin üst solunum yolu enfeksiyonunda Feline herpesvirus 1 (FHV-1)'in rolünün belirlenmesi amaçlandı. Çalışma kapsamında 45 hasta kedinin klinik muayaneleri yapılarak FHV-1 enfeksiyonu yönünden değerlendirildi. FHV-1 enfeksiyonunun klinik bulgularını (hapşırma, gözyaşı ve burun akıntısı, salivasyon) gösterip aşı ve herhangi bir tedavi uygulanmamış 20 kedi çalışmaya dahil edildi. Kedilerden alınan orofarengeal ve konjunktival swap örneklerinde polymerase chain reaction (PCR) yöntemi ile FHV-1 varlığı araştırıldı. PCR analizlerinde kedilerin 13'ünün (%65) FHV-1 yönünden pozitif olduğu tespit edildi. Sonuç olarak, Diyarbakır bölgesindeki kedilerin üst solunum yolu enfeksiyonunda FHV-1'in önemli rol aldığı ortaya konuldu.

Feline calicivirus is among the most common pathogenic microorganisms in upper respiratory tract disease (URTD) and oral lesions of cats. It leads to stomatitis, oral ulceration, ocular and nasal discharge, conjunctivitis, fever, lameness, anorexia, hypersalivation, pneumonia, respiratory distress, coughing, and depression in infected cats. This study aimed to determine the role of Feline calicivirus (FCV) in cats with the upper respiratory tract disease in the Diyarbakir region, Turkey, to provide treatment for infected cats and contribute to the disease prophylaxis. The study material consisted of 10 cats (control group) considered to be healthy according to the clinical examination and 20 cats with URTD that were not vaccinated against Feline calicivirus infection of different breeds, ages, and genders brought to Dicle University Veterinary Faculty Prof. Dr. Servet SEKIN Polyclinic with URTD. After routine clinical examinations of the animals, oral and conjunctival swabs and blood samples were taken. Hematological and biochemical analyzes of blood samples were performed. Swab samples were analyzed by the polymerase chain reaction (PCR) method for the diagnosis of the agent. Oral lesions, hypersalivation, ocular and nasal discharge, coughing, and breathing difficulties were seen in clinical examinations of cats with URTD. Feline calicivirus was detected in only one cat's conjunctival swab sample in PCR analyses. As a result, we found that Feline calicivirus infection was present in cats with URTD in the Diyarbakir region, and 5% positivity was found in cats with clinical symptoms according to PCR analysis.

Feline calicivirus is among the most common pathogenic microorganisms in upper respiratory tract disease (URTD) and oral lesions of cats. It leads to stomatitis, oral ulceration, ocular and nasal discharge, conjunctivitis, fever, lameness, anorexia, hypersalivation, pneumonia, respiratory distress, coughing, and depression in infected cats. This study aimed to determine the role of Feline calicivirus (FCV) in cats with the upper respiratory tract disease in the Diyarbakir region, Turkey, to provide treatment for infected cats and contribute to the disease prophylaxis. The study material consisted of 10 cats (control group) considered to be healthy according to the clinical examination and 20 cats with URTD that were not vaccinated against Feline calicivirus infection of different breeds, ages, and genders brought to Dicle University Veterinary Faculty Prof. Dr. Servet SEKIN Polyclinic with URTD. After routine clinical examinations of the animals, oral and conjunctival swabs and blood samples were taken. Hematological and biochemical analyzes of blood samples were performed. Swab samples were analyzed by the polymerase chain reaction (PCR) method for the diagnosis of the agent. Oral lesions, hypersalivation, ocular and nasal discharge, coughing, and breathing difficulties were seen in clinical examinations of cats with URTD. Feline calicivirus was detected in only one cat’s conjunctival swab sample in PCR analyses. As a result, we found that Feline calicivirus infection was present in cats with URTD in the Diyarbakir region, and 5% positivity was found in cats with clinical symptoms according to PCR analysis.