In the present study, the effects of dietary supplementation of organic and inorganic Mn, Zn, Cu, and Cr mixtures using two different levels (80, 60, 5, and 0.15 mg/kg and 40, 30, 2.5, and 0.07 mg/kg, respectively) on the bioavailability of these trace minerals and Ca in late-phase laying hens were evaluated. Three hundred and sixty laying hens (Barred Rock) at 50 weeks of age were used, and the duration of study was 16 weeks. Each of the four dietary regimes was randomly assigned to six replicates, which included 15 hens each. Organic trace minerals were provided as methionine chelates; inorganic Mn, Zn, and Cr were provided as oxides; and Cu was provided as sulfate. The organic form significantly increased the concentrations of serum Mn, Zn, Cu, and Ca; egg Mn, Zn, Cu, and Cr; and eggshell Zn and Cr compared with the inorganic form. However, the form of trace minerals did not affect the concentrations of serum Cr and eggshell Mn, Cu, and Ca. High-level addition of trace minerals significantly increased serum Mn and Zn; egg Mn, Zn, Cu, and Cr; and eggshell Mn, Zn, and Cu concentrations compared with low-level addition but did not affect serum Cu, Cr, and Ca or eggshell Cr and Ca concentrations. While the organic form reduced the excretion of Mn, Zn, Cu, Cr, and Ca, the high-level supplement increased Mn, Zn, and Cu excretion. The addition level did not affect Cr and Ca excretion. These results demonstrate that dietary supplementation of an organic Mn, Zn, Cu, and Cr mixture increases the bioavailability of Mn, Zn, Cu, Cr, and Ca compared with inorganic sources and that a lower level of trace mineral supplementation results in lower mineral excretion, particularly in an organic form.

In this experiment, sodium bentonite (SB) (0.5% and 1%) and mannan oligosaccharide (MOS, 0.1%) were fed to laying hens each receiving approximately 120 ppb total aflatoxin (AF), and were compared to AF contaminated negative control (NC) and control without AF (C) groups. A total of 180 hens at 26 weeks of age from Barred Rock were tested for 12 weeks. No significant differences in liveability, feed intake, feed conversion ratio, egg quality characteristics except for egg yolk redness (a*) and blood parameters were observed among the groups. When compared NC with C, egg weight, egg mass and body weight gain were decreased. The addition of 0.5% SB (SB-1) increased egg production and egg mass compared to NC and MOS. The addition of 1% SB (SB-2) increased egg mass compared to NC. The AF contaminated diet (NC) caused a significant decrease in a* compared to C. Aflatoxin was not detected in eggs obtained from any of the treatments. Faeces pH was higher in NC than in C, SB-1 and SB-2 and similar to that of MOS. The proportion of dry matter of the faeces in C was higher than that of NC. As a result, SB appears to be more effective than MOS as a toxin-binding agent in counteracting the adverse effects of AF in laying hens. Keywords ÖzetBu araştırmada, yaklaşık 120 ppb toplam aflatoksin (AF) içeren yumurta tavuğu yemlerine sodyum bentonit (SB) (%0.5 ve %1) ve mannan oligosakkarit (MOS, %0.1) ilavesi yapılmış, bu gruplar AF bulaşık negatif kontrol (NC) ve AF içermeyen kontrol (C) grupları ile karşılaştırılmıştır. Barred Rock hattından 26 haftalık yaşlı toplam 180 adet tavuk 12 hafta süresince denenmiştir. Gruplar arasında yaşama gücü, yem tüketimi, yem değerlendirme oranı, yumurta sarısı kırmızılık değeri (a*) haricindeki yumurta kalite kriterleri ve kan parametreleri bakımından önemli farklılıklar gözlenmemiştir. Yumurta ağırlığı, yumurta kütlesi ve canlı ağırlık kazancı NC de, C ile karşılaştırıldığında azalmıştır. İlave edilen %0.5 SB (SB-1) yumurta verimi ve kütlesini NC ve MOS gruplarına göre artırmıştır. İlave edilen %1 SB (SB-2) yumurta kütlesini NC grubuna göre artırmıştır. Aflatoksin bulaşık yem (NC) C ile karşılaştırıldığında a* değerinde önemli bir azalmaya sebep olmuştur. Hiçbir grubun yumurtasında aflatoksin tespit edilmemiştir. Dışkı pH'ı NC grubunda, C, SB-1 ve SB-2 gruplarından daha yüksek ve MOS grubu ile benzerdir. Dışkı kuru madde oranı C grubunda, NC grubundan daha yüksektir. Sonuç olarak, bir toksin bağlayıcı ajan olarak SB yumurta tavuklarında AF'nin zararlı etkilerini önlemede MOS'dan daha etkili görünmektedir.

Summary:This study was conducted to compare the effects of organic or inorganic Mn, Zn, Cu and Cr mixture using two different levels (80, 60, 5 and 0.15 mg/kg and 40, 30, 2.5 and 0.07 mg/kg, respectively) on the performance, egg quality and hatching characteristics of laying breeder hens. The experiment began with a total of 360 hens from Barred Rock line at 50 weeks of age and continued for 16 weeks. Each of the four dietary treatments was randomly assigned to six replicates, which included 15 hens each. Different trace mineral applications did not result in a significant effect on performance parameters such as livability, body weight gain, egg production, egg weight and mass, feed intake, and feed conversion. No significant differences in egg quality parameters such as damaged egg rate, shape index, eggshell rate and thickness, albumen height and haugh unit were observed among the groups. However, the low level of trace minerals resulted in a significant reduction in eggshell breaking strength (P < 0.05). Different trace mineral applications did not show a significant effect on hatching and fertilised eggs ratio. The dietary supplementation of organic (chelated with methionine) Mn, Zn, Cu and Cr at high levels (80, 60, 5 and 0.15 mg/kg, respectively) increased the hatchability of the fertilised eggs and hatchability compared to that of the other groups (P < 0.05).Key words: Breeder hen, egg quality, hatching characteristics, performance, trace mineral. Damızlık yumurta tavuğu yemine organik veya inorganik mangan, çinko, bakır ve krom ilavesinin performans, yumurta kalitesi ve kuluçka özellikleri üzerine etkileriÖzet: Bu araştırma, iki farklı seviyede organik veya inorganik Mn, Zn, Cu ve Cr karışımının (sırasıyla, 80, 60, 5 ve 0.15 mg/kg ve 40, 30, 2.5 ve 0.07 mg/kg) damızlık yumurta tavuklarının performans, yumurta kalitesi ve kuluçka özelliklerine etkilerini karşılaştırmak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma, 50 haftalık yaşta, toplam 360 adet Barred Rock hattı ile başlatılmış ve 16 hafta sürdürülmüştür. 4 ana grup her biri 15 tavuk içeren 6 tekerrüre rastgele dağıtılmıştır. Farklı iz mineral uygulamaları yaşama gücü, canlı ağırlık kazancı, yumurta verimi, yumurta ağırlığı ve kütlesi, yem tüketimi ve yemden yararlanma gibi performans parametreleri üzerinde önemli bir etki göstermemiştir. Yumurta kalite parametrelerinden, hasarlı yumurta oranı, şekil indeksi, kabuk oranı ve kalınlığı, ak yüksekliği ve haugh birimi bakımından gruplar arasında önemli farklılıklar bulunmamıştır. Bununla birlikte, düşük iz mineral seviyesi kabuk kırılma mukavemetinde önemli bir azalmaya sebep olmuştur. (P < 0.05). Farklı iz mineral uygulamaları, kuluçkalık ve döllü yumurta oranları üzerine önemli bir etki göstermemiştir. Organik (metiyonin şelatı) Mn, Zn, Cu ve Cr' un yüksek (sırasıyla, 80, 60, 5 ve 0.15 mg/kg) düzeyleri çıkış gücü ve kuluçka randımanını diğer gruplara göre artırmıştır (P < 0.05). Anahtar sözcükler: Damızlık tavuk, iz mineral, kuluçka özellikleri, performans, yumurta kalitesi.

No abstract

No abstract