Objective: The infection of Corona 2019 (COVID-19) had first diagnosed in December 2019 and evolved into a worldwide pandemic in March 2020. In Turkey first diagnose was announced in March 2020. Low costed and easily accessible laboratory parameters needed for predicting the prognosis of this disease as its outcome pattern vary greatly from patient to patient. There is promising data on predicting the outcomes with disnatremic results. Methods: In this study we retrospectively investigated all adults with the diagnosis of COVID-19 who attended to Turkan Ozilhan Hospital over a 3 months period. We evaluated the relation of dysnatremia (hyponatremia as <135 mmol/L or hypernatremia as >145 mmol/L) for need of intensive care unit (ICU) treatment, need of intubation for mechanic ventilatory support and inpatient mortality. Results: one thousand seventy tree patients with COVID-19 [53..9% males (793 patients) and 46.1% females (680 patients), were investigated for this study. Their median age was 53.9 years ranging betweent 19-94. The dysnatremic groups had significantly higher rates of need for ICU and intubation The need for ICU was 89 (21.5%) patients in normonatremic group but 38 (76%) patients in hypernatremic and 71 (64%) in hyponatremic patients (p<0.01 for each of them). The mortality rate was 5% in normonatremic patients but 50% in hypernatremic and 28% in hyponatremic patients (p<0.01 for each of them). Conclusion: In this study we aimed to draw attention to the importance of abnormal sodium levels as a predictive marker in COVID-19. In small town hospitals the physicians should be aware of the risks of disnatremic patients with COVID-19 and take precautions while treating them.

We enrolled 1489 patients in this study. Overall, 775 (52%) patients were male and a mean age of patients was 38.9 ± 11.1 years. Of these patients, 537 of them were received favipiravir, 545 of them were received hydroxychloroquine and 407 of them were received both favipiravir and hydroxychloroquine. Symptoms improvement on the 14th day of follow-up was 1.8 times higher in the group of patients receiving hydroxychloroquine compared to patients who received favipiravir (p = 0.003). On the 3rd day of followup, PCR negativity rate was higher in patients who received hydroxychloroquine (p = 0.004). Hospitalization rates were similar in patients receiving favipiravir and hydroxychloroquine (p = 0.144). However, in the presence of pneumonia at the time of diagnosis, the hospitalization rate was 6.6 times higher in patients who received favipiravir than those who received hydroxychloroquine. Conclusion:The subgroups of patients treated with hydroxychloroquine and/or favipiravir did not have similar disease severities in our study. Therefore, further studies with homogeneous patient groups to be arranged prospectively are needed.

Covid-19 pandemisi cerrahi kliniklerinde ameliyat programlarının oluşturulmasında aksamalara neden olmuştur. Bu nedenle elektif/acil cerrahi açıdan hasta profilinde değişimler ve hastane gelirlerinde azalmaya neden olmuştur. Bu çalışma da 2020 yılının 3 aylık Covid pandemisi dönemi 2019 yılının aynı periyodu ile karşılaştırılarak gelecek dönemler için çıkarımlar sağlanması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM:Eğitim ve Araştırma Hastanemizde 2019 ve 2020 yılları Mart, Nisan ve Mayıs aylarında Genel Cerrahi Kliniği'nde tedavi edilen hastalar hastane veri kayıt sisteminden çıkarılarak, demografik özellikleri, cerrahi girişimlerin tipleri, malign/benign olgular, yatış süresi, mortalite ve geri ödeme miktarları ile değerlendirildi. Çalışmanın sonuçlarında istatistik olarak nicel ve nitel değişkenin grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığına bakıldı.

Kolelityazise bağlı gelişen ve kronik inflamasyonla seyreden kronik kolesistitli olgulardaki metaplazi ve displazi gibi karsinogenez basamağında yer alan değişimler, batın içi diğer organ neoplazmlar açısından anlamlı olabilir. Çalışmamızda da olduğu gibi metaplazi ve displazi görülen olgularda kesinlikle batın içi diğer sistemler de taranmalıdır.

Amaç: Pandemiye hazırlık ve süreç yönetiminde alınan tedbirler, yapılan düzenlemeler, acil olaylar karşısında verilen reaksiyonlar ve geliştirilen yeni stratejileri sunmak ve paylaşmaktır. Yöntem: Pandemiye hazırlık aşamasında, kurulan kurullar, kriz masası oluşturulması, alınan kararlar, hastane içinde yapılan, fiziki düzenlemeler, personel hazırlıkları, olası/kesin Covid-19 tanılı hastaların Covid -19 polikliği ve Acil Servis’ten itibaren yönetimi, Pandemi Servisleri ve Yoğun Bakımların yönetimi, hasta sevk ve kabulleri, acil gelişen problemlere karşı geliştirilen çözümler, sağlık çalışanının bulaştan korunması için alınan tedbirler, personel sağlık taramaları, sağlık çalışanına ve hastalara psiko-sosyal destek, poliklinikler, ameliyathanelerin yönetimi. Ek olarak Covid-19 hasta verilerinin hızlı bir şekilde yerel ve merkezi yönetim birimlerine ulaştırılması, PCR ve hızlı test uygulamaları, tüm alanlarda personel çalışma ve nöbet sistemleri, esnek çalışma sistemi, ve nihayetinde hastalarla ilgili sonuçları içeren veriler retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Covid-19 polikliniğine toplamda 5062 hasta başvurdu. 232’si olası/kesin Covid-19 tanısıyla tedavisi düzenlenerek ayaktan takibe alındı. 388 hasta hastaneye yatırıldı, Diğer yandan Acil servise başvuran olası/kesin Covid-19 tanılı hastaların 463 ü hastaneye yatırıldı. Bu hastalardan 169’u yoğun bakımlara yatırıldı. Toplam ve mekanik ventilasyon, solunum desteği ve yoğun bakım takibi gerektiren hastalarda mortalite hızı sırasıyla %11,3 ve %61,1 idi. 1982 hastane personelinden 38’inde bulaş görüldü. Personellerde mortalite görülmedi. Sonuç: Pandemi süreci aktif, değişken ve dinamik bir süreç olup kurumların her zaman bu tür pandemilere hazırlıklı olması ve hastanelerinin yönetsel tecrübelerini paylaşmaları, devam eden pandemi sürecinde ve yeni gelişebilecek salgın durumlarında hastanelerin yönetimlerinin strateji geliştirmesine yardımcı olacaktır. Ancak daha iyi sonuçlar için yeni yönetim süreçleri araştırılmalıdır.