Honey is a highly valued product due to its nutritional value, pro-health and healing properties. Pollutants from the environment penetrate into nectar, honeydew, pollen and next into bee products and can cause human exposure after ingestion. Mercury (Hg) is a toxic metal to living organisms. This is why it was important to determine the level of Hg in consumed honey.The aim of this manuscript is to analyse mercury concentration in honeys collected on the territory of Poland. A total of 108 samples of honey purchased in regional apiaries and hypermarkets were tested. The concentration of Hg was analysed in various types of honey (multifloral, honeydew, linden, goldenrod, acacia, buckwheat, rapeseed, sunflower, heather, dandelion, phacelia). The values of the Estimated Daily Intake (EDI), Estimated Weekly Intake (EWI) and % Provisional Tolerable Weekly Intake (% PTWI) were calculated. This allowed estimating the amount of Hg taken during consumption of the tested honeys.The concentration of Hg ranged from 0.01 to 1.71 µg/kg and was 0.43 µg/kg on average. A higher concentration of Hg, which was statistically significant, was recorded in honeydew honey, then in compound honeys. Honeys produced from one raw material had the lowest concentration of Hg. There were no significant differences in the concentration of Hg depending on the origin of honey. The calculations have shown that consumption of a portion (19 g) of the tested honey per week is safe for both adults and children according to the applicable standards.

Introduction: Mercury is one of the elements that are commonly found in nature. This element is highly toxic, mainly affecting the nervous system, kidneys and lungs. Mercury ions can accumulate in bone and cartilage and build up behind calcium ions in carbonates and hydroxyapatites. High mercury concentrations in the spongy bone compared to the compacted bone were found. Aim: The aim of the manuscript was to assess the mercury content in tibial and femoral tissue taken from patients undergoing knee arthroplasty. Material and methods: Samples were taken from 17 patients (tibial and femoral bone samples), collected from patients who underwent knee arthroplasty. The tested samples were homogenized and determined by atomic absorption spectrometry and the AMA 254 amalgamation technique. Studies have shown mercury presence in all samples tested. Results and discussion: The range of mercury content in the tested samples was 3.3–19.18 μg/kg. The average for the examined bone tissue samples was 8.71 μg/kg, while for the tibia it was slightly higher (9.08 μg/kg), compared to the femur (8.34 μg/kg). There was a high mercury content in men’s bone tissue (10.05 μg/kg), compared to women (8.15 μg/kg). In both sexes, higher levels of mercury in the tibia were found in men (11.08 μg/kg in men, and 8.24 μg/kg in women). Conclusions: The dependence between mercury concentration in bone tissue and the patient’s age, weight and BMI, the number of cigarettes smoked and the consumption of fish and seafood were checked. There were no statistically significant correlations between these indicators.

Wprowadzenie i cel pracy. Wzrost spożycia alkoholu to problem o skali światowej. Coraz częściej po alkohol sięgają osoby nastoletnie. Celem przeprowadzonych badań było poznanie i przedstawienie preferencji dotyczących spożywania alkoholu w różnych postaciach przez studentów. W tym celu przygotowano pytania ankietowe dotyczących ilości, jakości, częstotliwości oraz okoliczności spożywania alkoholu. Materiał i metody. Badanie było przeprowadzone w grupie 196 studentów dwóch śląskich uniwersytetów. Średni wiek osoby badanej to 21 lat. Kwestionariusz zawierał 26 pytań ankietowych dotyczących spożywania alkoholu. Wyniki. Prawie cała badana populacja (98% ankietowanych) deklarowała picie alkoholu. Piwo było najczęściej używanym alkoholem. Relatywnie mniej spożywały go kobiety (1 butelka) w porównaniu z mężczyznami (3-4 butelki). Powodem spożywania alkoholu była chęć odprężenia i relaksu oraz podtrzymanie kontaktów towarzyskich. Około 83% respondentów odczuwało negatywne skutki picia alkoholu. Znaczący odsetek studentów robi to w sposób mogący powodować szkody zdrowotne. Osoby młode coraz wcześniej rozpoczynają używanie alkoholu, najczęściej w szkole podstawowej. Z tym faktem może wiązać się to, że niemal cała badana populacja studentów spożywa alkohol. Przeprowadzone analizy wykazały brak istotnych statystycznie różnic dotyczących picia alkoholu pomiędzy kobietami i mężczyznami. Wnioski. Najczęściej spożywanym alkoholem było piwo (75% badanych) a następnie wódka. Jednorazowo duże ilości wódki (ponad 400 ml) wypijało 34% badanych mężczyzn i 14% kobiet. Kobiety równie chętnie sięgały po alkohole wysokoprocentowe co mężczyźni. Alkohol spożywany był głównie w celach relaksu. W odniesieniu do ilości spożywanego alkoholu zacierają się różnice pomiędzy płciami. Popularność spożywania alkoholu przez studentów wiąże się z tym, że część z nich spożywała alkohol już w wieku młodzieńczym.

Wprowadzenie. Bardzo istotnym elementem zbilansowanej diety, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie, jest spożywanie ryb oraz przetworów rybnych. Są one niezwykle cennym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, pełnowartościowego białka, witamin i składników mineralnych. Ze względu na zanieczyszczenie wód organizmy w nich żyjące mogą także stanowić potencjalne źródło substancji toksycznych. Tuńczyk ma szczególną zdolność do kumulacji rtęci (Hg) w postaci pochodnych organicznych. W pracy przebadano stężenie rtęci w próbkach tuńczyka świeżego oraz przetworzonego-pochodzącego z puszki. Uzyskane wyniki odniesiono do prawnie obowiązujących norm. Przeanalizowano także, czy na stężenie Hg w próbkach ryb wpływa postać produktu (świeży/ przetworzony w puszce) oraz region ich pochodzenia. Materiały i metody. Analizie poddano 35 próbek tuńczyka świeżego oraz przetworzonego (w puszce) zakupionych w popularnych sklepach na terenie Polski południowej (woj. śląskie). Oznaczenie całkowitego stężenia Hg w próbkach tuńczyka wykonano metodą AAS (analizator AMA 254). Wyniki. Stężenie Hg w badanych próbkach tuńczykach wynosiło: średnia arytmetyczna 0,1634 ppm, mediana 0,1282 ppm. Próbki świeżej ryby zawierały większe stężenie tego metalu niż pochodzące z puszki. Stężenie Hg w większości badanych produktów nie przekraczało norm obowiązujących w Unii Europejskiej. Wnioski. Tuńczyk może stanowić źródło narażenia na rtęć dla człowieka. Dotyczy to osób spożywających ryby w dużej ilości lub szczególnie wrażliwych na ekspozycję na Hg, głównie dzieci.