ÖZETAmaç: Atriyal fibrilasyonun (AF) sinüs ritmine döndürülmesi çoğu kez emboli riskini ve hemodinamik bozulmanın azaltılması için yapılır. Bu çalışmada, son 48 saat içinde AF geçirmiş hastalar üzerinde tek oral doz flekainid, amiyodaron ve propafenon ile atriyal fibrilasyonun sinüs ritmine dönüşümü üzerindeki etkileri plasebo ile randomize olarak karşılaştırılmıştır. Yöntemler: Bu çalışma 160 hasta üzerinde yapılmış, hastalara rastgele olmak üzere flekainid (3 mg/kg, n=40), amiyodaron (30 mg/kg, n=40), propafenon (8.5 mg/kg, n=40) veya placebo (n=40) verilmiştir. Amaçlanan nokta ilaç alınımı sonrası 24 saat içinde AF'nin sinüs ritmine dönüşüm hızı olmuştur. AF konversiyon oranı ile 3 antiaritmik ilacın kullanımı ile ilişkiler çoklu lojistik regresyon analiz ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Amaçlanan etki, flekainid kullanan hastaların %87.5'inde, amiyodaron kullanan hastaların %85'inde, propafenon kullanan hastaların 85%'inde, plasebo kullanan hastaların ise %17.5'inde (p<0.001 her 3 ilacın plasebo ile karşılaştırılması) gerçekleşmiştir. İlaç alımından 3 saat sonraki dönüşüm hızı, amiodaron (%0) ve plasebo (%10) ile karşılaştırıldığında; Propafenon grubunda (%57.5) ve flekainid grubunda (%45) olmak üzere daha yüksek bulunmuştur. Amiyodaron kullanan hastalar 6 ve 24 saat içinde, flekainid veya propafenon grubu hastalara göre anlamlı olarak daha fazla sinüs ritmine döndürülmüştür. Plasebo ile kıyaslandığında antiaritmik ilaçların kullanımı sinüs ritmine dönüştürmede belirgin derecede üstün bulundu (düzeltilmiş OR=19.53, %95 GA 3.14-121.55, p<0.001). Önemli yan etki gözlenmedi. Sonuç: Atriyal fibrilasyona yakın zamanda girmiş hastalarda oral ilaç alımını izleyen 24 saatlik süreç içinde sinüs ritmine geri döndürmede flekainid, amiyodaron veya propafenon grubu, plasebo grubuna göre üstün bulunmuştur. Propafenon ve flekainid'in oral alım sonrası ilk 3 saat içinde amiyodaron'a göre daha etkili olmakla birlikte her 3 antiaritmik ilaç benzer etkinliktedir. (Anadolu Kardiyol Derg 2011; 11: 600-6) Anahtar kelimeler: Amiyodaron, atriyal fibrilasyon, flekainid, propafenon, sinüs ritm, lojistik regresyon analizi ABSTRACT Objective: In this study, we randomly compared single oral doses of flecainide, amiodarone and propafenone versus placebo for the conversion of recent atrial fibrillation (AF) (within 48 hours). Methods: This is a randomized prospective, placebo-controlled single-blind study that included 160 consecutive patients with recent AF who were randomly assigned to single oral doses of flecainide (3 mg/kg of weight, n=40), amiodarone (30 mg/kg weight, n=40), propafenone (8.5 mg/ kg of weight, n=40) or placebo (n=40). The primary end-point was conversion rate at 24 hours after the drug intake. The association between antiarrhythmic use and conversion rate was tested with multiple logistic regressions. Results: The primary end-point was achieved in 87.5% of patients with flecainide, 85% of patients with amiodarone, 85% of patients with propafenone and 17.5% of patients with placebo (p<0.001 compared with placebo for...
