This paper examines cultural and leadership variables associated with corporate social responsibility values that managers apply to their decision-making. In this longitudinal study, we analyze data from 561 firms located in 15 countries on five continents to illustrate how the cultural dimensions of institutional collectivism and power distance predict social responsibility values on the part of top management team members. CEO visionary leadership and integrity were also uniquely predictive of such values.

ÖZET Günümüzün artan rekabet şartlarında bir entelektüel sermaye bileşeni olan insanın önemi daha da artmış, insan odaklı sorunlara çözüm bulmada getirilecek bir yaklaşım ise kurumu, grubu, işi ve yöneticisi ile uyumlu işgöreni seçmek ve elde tutmak olmuştur. Bunun yanırısa, işletmelerde proje bazlı yürütülen işlerin yaygınlaşması grup çalışmalarını önemli hale getirmiş, proje türü organizasyon yapıları işletmelerde fonksiyonel alt birimlerin dışında formal yapıları sayı ve tür olarak arttırmıştır. Bu bağlamda çalışanların grupları ile uyumu önemli hale gelmekte, kuruma ve yapılan işe uyumun yanısıra grup ile olan uyum/uyumsuzluk bireysel, grup ve işletme düzeyinde olumlu/olumsuz etkileri beraberinde getirmektedir. Bu çalışmada kişi-grup uyumunun boyutları, belirleyicileri, türleri ve etkilerinden söz edilerek uyumun operasyonel tanımına bağlı olarak geliştirilen alt boyutlandırmalar açıklamıştır.

Bireylerin çalıştıkları iş ve örgütlere gösterdikleri uyum ya da uyumsuzluklar bir süredir Örgütsel Davranış ve İnsan Kaynakları Yönetimi literatürünün ara kesitinde incelenen konulardan biri olma özelliğindedir. Uyum kavramı için yapılmış tanımlamalar, kavramsal olarak uyumu alt boyutları ile ifade etmesine rağmen; uyumun nasıl ölçümleneceği ile ilgili kriterleri açıklamada izlenen yöntemlere yönelik bir fikir birliğine ulaşılamamıştır. Literatürde çeşitli boyutlarda kavramlaştırılmış olan kişi-çevre uyumu, söz konusu alt boyutlara yönelik olarak geliştirilen ölçümlenebilecek operasyonel tanımlara göre farklı türlerde belirlenmekte, böylece uyum türlerine yönelik bir uyum metodolojisi gelişmektedir. Uyumu değerlendirme ile ilgili farklı yaklaşımların hangi durumlarda tercih edileceği de bu bağlamda net bir ifade ile ortaya konmamıştır. Bu çalışmada, literatürde tanımlanan uyum türleri için geliştirilmiş operasyonel tanımlara bağlı olarak uyum bileşenleri ifade edilmiş ve uyum değerini belirleyen skorlama yöntemlerinden söz edilerek uyum metodolojisi açıklanmıştır. Uyum araştırmacılarına, hangi yaklaşımın uyumu değerlendirmede benimsenmesi ile ilgili bütüncül bir bakış açısı sunulmuştur.

No abstract