Central and peripheral nervous system involvement may occur during the course of Behçet’s disease (BD). In vivo corneal confocal microscopy (CCM) can detect corneal small fiber damage and immune cell density. The aim of this study was to assess central corneal sensitivity, corneal subepithelial nerve plexus morphology and dendritic cell (DC) density in patients with BD. Forty-nine consecutive patients with BD and 30 healthy control subjects were included in this cross-sectional study conducted at a tertiary referral university hospital. Central corneal sensitivity was measured using the contact corneal esthesiometer (Cochet-Bonnet; Luneau, France). The laser scanning CCM (Heidelberg, Germany) was used to quantify corneal nerve fiber density (NFD), nerve branch density (NBD), nerve fiber length (NFL), and DC density. There was a significant reduction in NFD (P = 0.001) and NFL (P = 0.031) and an increase in DC density (P = 0.038) in patients with BD compared to healthy controls, whereas corneal sensitivity (P = 0.066) and NBD (P = 0.067) did not differ significantly. There was no difference in corneal sensitivity, corneal nerve parameters, or DC density between BD patients with [n = 18 (36.7%)] and without a previous history of uveitis (P > 0.05 for all). Disease duration [median (IQR), 6.5 (4.0–14.5) years] correlated with corneal sensitivity (ρ = −0.463; P = 0.001) and NFD (ρ = −0.304; P = 0.034) and corneal sensitivity correlated with NFD (ρ = 0.411; P = 0.003) and NFL (ρ = 0.295; P = 0.039) in patients with BD. CCM demonstrates corneal sub-basal nerve fiber loss and increased DC density, providing a non-invasive ophthalmic means to identify peripheral neuropathy and inflammation in patients with BD.

No abstract

Amaç: Primer açık açılı glokomlu (PAAG) gözlerde oküler cevap analizörü kullanılarak pupilla dilatasyonunun göziçi basıncı ve kornea biyomekaniklerine etkisinin değerlendirilmesi Hastalar ve Yöntem: PAAG'li 15 olgunun 28 gözünde tek damla %0.5 tropikamid uygulaması öncesi ve 30 dakika sonrasında Goldmann ile uyumlu göz içi basıncı (GİBg), korneanın biyomekanik özellikleri ile kompanse edilmiş GİB (GİBkk), kornea rezistans faktörü (KRF) ve kornea histerezisi (KH) değerlendirildi. Bulgular: Olguların ortalama yaşı 57.7±13.2 (45-65 yıl) idi. Tropikamid uygulaması öncesi ortalama KH 9.5±2.2 mmHg, KRF 10.1±2.1 mmHg, GİBg 16.9±3.5 mmHg ve GİBkk 18.2±4.0 mmHg iken uygulama sonrası bu değerler sırasıyla 9.7±2.2 mmHg, 10.1±2.0 mmHg, 16.2±2.8 mmHg ve17.2±3.6 mmHg olarak tespit edildi. Tropikamid uygulaması öncesi ve sonrası GİBg ve GİBkk değerlerindeki fark istatistiksel olarak anlamlı iken (p=0.043, p=0.015, sırasıyla), KH ve KRF için istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p=0.057 p=0.702, sırasıyla). Sonuç: PAAG olgularında %0.5 tropikamid ile oluşturulan pupilla dilatasyonunun korneal biyomekanikler üzerine herhangi bir etkisi gözlenmezken GİB üzerine azaltıcı bir etkisi var gibi görünmektedir.