Amaç: Bu derlemenin amacı, Türkiye'de kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında ailenin bulunmasıyla ilgili çalışmaları değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Türkiye'de kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında ailenin bulunması ile ilgili çalışmalar incelendi. Bu literatür incelemesi bilgisayar ortamında PubMed/ MEDLINE veritabanları kullanılarak yapıldı. Türkiye'de kardiyopulmoner resüsi-tasyon sırasında ailenin bulunması ile ilgili beş makale bulundu. Bu beş çalışma amaç, örneklem, yöntem, sonuç ve çıkarımları içeren bir düzen içerisinde verildi. Bulgular: Bu konu hakkındaki dört çalışma sağlık profesyonellerinin görüşlerini, biri de aile bireylerinin görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmalarda sağlık profesyonelleri kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında ailelerin bulunmasını olumlu düşünmemektedirler. Sağlık profesyonellerinin kardiyopulmoner resüsitasyon sırasın-da ailelerin yanlarında bulunması ile ilgili olumsuz deneyimleri olduğu belirtilmektedir. Objective: The aim of this review was to evaluate the studies on family presence during cardiopulmonary resuscitation in Turkey.Material and Methods: Articles were screened which focused on cardiopulmonary resuscitation family presence in Turkey. The studies were identified by using computerized literature searches of the Pubmed/MEDLINE database. Five articles were found to be related to family presence during cardiopulmonary resuscitation in Turkey. Each of these studies has been described in terms of the following framework used to critique the five studies: summary of their aims, samples, methods, interventions and conclusions.Results: Four researches on this topic have been conducted to determine the health care professionals' and one to determine family members' opinions about the presence of family members during cardiopulmonary resuscitation. Findings of these studies revealed that the health care providers have different opinions about this practice. Health care professionals did not support the presence of families during cardiopulmonary resuscitation, and those who had taken part in family presence during cardiopulmonary resuscitation had negative experiences. Conclusion:Results from these data reveal that prevalent negative attitudes of health care professionals about family presence during cardiopulmonary resuscitation may arise from lack of a formal policy. Further studies are needed on a larger sample, and also studies evaluating the effects of different factors on family members of patients. (Yoğun Bakım Derg 2013; 4: 13-7)

No abstract