The goal of this study was to identify the strategies used by young homosexuals to manage their sexual minority status in Turkey. In-depth interviews were conducted with 15 self-identified homosexual university students. The data on the strategies employed by homosexuals suggested a categorization of these strategies into four interrelated areas: strategies employed in the process of self-acceptance; strategies to manage sexual stigma and prejudice; strategies specific to the coming-out process; and the strategies used while openly expressing their sexual identities.

Background: This national qualitative study explores (1) the experiences, observations, and opinions of health care workers (HCWs) about beliefs, socioeconomic, cultural, and environmental characteristics of parents refusing vaccination and (2) regional differences in the identified risk factors; (3) recommended solutions to improve vaccine acceptance in each of 12 regions in Turkey. Methods: In total, we carried out 14 individual semi-structured in-depth interviews and 10 focus group discussions with 163 HCWs from 36 provinces. A thematic analysis was performed to explore HCWs' observations about the parents' decisions to reject vaccination and possible solutions for vaccine advocacy. Results: Within the analyzed data framework, vaccine refusal statements could be defined as vaccine safety, the necessity of vaccines, assumptions of freedom of choice, health workers' vaccine hesitancy, lack of information about national vaccination schedule and components, not trusting the health system, anti-vaccine publications in social media and newspapers, and refugees. Suggestions based on the HCWs suggestions can be summarized as interventions including (1) creating visual cards with scientific data on vaccine content and disease prevention and using them in counseling patients, (2) writing the vaccine components in a way understandable to ordinary people, (3) highlighting the national quality control and production in the vaccine box and labels, (4) conducting interviews with community opinion leaders, (5) training anti-vaccine HCWs with insufficient scientific knowledge and (6) reducing the tax of parents whose children are fully and punctually vaccinated. Conclusions: The solution to vaccine rejection begins with the right approaches to vaccination during pregnancy. Prepared written and visual information notes should present the information as "vaccination acceptance" rather than "vaccination refusal". Further studies on vaccine refusal rates should be carried out in various regions of the world so that region-specific actions are implemented to decrease the anti-vaxxer movement and to prevent an outbreak of infectious diseases.

Özet Cumhuriyet dönemi öncesi

Türkiye'de yaşayan kadın göçmenlerin sağlık hizmetlerine erişimlerini, insan hakları, sağlık hakkı ve kadın hakları temelinde inceleyen bu araştırmanın temel amacı, Türkiye'ye çeşitli ülkelerden, değişik sebeplerle göç etmiş, farklı göçmenlik statüleri bulunan ve farklı sektörlerde istihdam edilen veya edilmeyen kadınların, sağlık durumları ve mevcut sağlık hizmetlerine erişim düzeylerinin tespit edilmesidir. Bu amaç çerçevesinde konunun öznesi olan göçmen kadınlarla yüz-yüze, yarı-yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. 18 farklı ülkeden toplam 41 kadın göçmenle görüşülmüş; verilere NVivo nitel analiz programı vasıtasıyla tematik analiz uygulanmıştır. Araştırma bulgularında, kadınların özellikle dil engeli, haklarını veya kullanma yollarını yeterince bilmeme, sağlık kuruluşlarında karşılaşılan, din, ırk ve cinsiyet temelli olumsuz tutumlar ve sigorta ile ilgili tutarsız uygulamalar gibi sebeplerle sağlık sorunlarını çözmekte sorunlar yaşadığı görülmüştür. Kadın göçmenlerin, kadın olmalarından ötürü yaşadıkları özgül deneyimleri, özellikle kendilerinin yanı sıra çocuk, eş ve ebeveyn gibi aile bireylerinin sağlığı için de çözüm yolları arayan aktörler konumunda olmalarıyla ve cinsel sağlık ve üreme sağlığı hakları bakımından karşılaşılan sorunlarla ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Bu noktada göçün toplumsal cinsiyetlendirilmiş boyutu, sağlık hakkı odağında ortaya konmuştur. Bulunan çözüm yolları içerisinde ulus-ötesi ağlar ile sivil toplum desteği tartışılmıştır.