This paper examines the relationship of entrepreneurial self-efficacy (ESE) and entrepreneurial intention in the Turkish culture. Sub-dimensions of ESE were investigated and the level of entrepreneurial intention was discussed. The sample comprised of 245 undergraduate students of a university in Turkey. Results suggest that students have a high intention to be entrepreneurs. ESE has a strong effect on entrepreneurial intention, but sub-dimensions of ESE have different impacts. The results of the study were compared with a previously published study conducted in the USA and Korea by a group of researchers. In this comparison, the national cultural context was considered as an influential factor in entrepreneurship.

Examines the effects of demographic characteristics (gender, marital status), household attributes (small children, largeness of home and distance of home and workplace), support factors (supervisor, colleague and technological-bill support), and perceived advantages and disadvantages of telecommuting to individuals, organizations and society on individuals’ attitudes towards telecommuting. The sample comprised 664 IT professionals working in several internet (portal) companies in Turkey. Results suggest that women, married employees, employees who have children less than five years old, employees whose house is big enough, employees whose house is relatively farther to the workplace, and those who perceived more advantages accruing from telecommuting, to themselves, to their organization or to the society, have a more favorable attitude towards telecommuting. On the other hand, employees who perceived more disadvantages accruing from telecommuting to themselves or their organization have a less favorable attitude towards telecommuting. In addition, colleague support and technological-bill support positively influence the attitudes of employees towards telecommuting.

No abstract

Bu araştırmanın temel amacı, çalışanların algıladıkları örgütsel desteğin, akademik erteleme davranışı üzerindeki etkisinde özyeterlik algısının rolünü incelemektir. Öncelikli olarak; örgütsel destek, akademik erteleme, özyeterlik değişkenleri incelenmiş, daha sonra örgütsel desteğin akademik erteleme üzerindeki etkisi ve bu ilişki üzerinde özyeterliğin bir rol oynayıp oynamadığına bakılmıştır. Araştırmada, 2015 yılında Erzurum Atatürk Üniversitesi'nde çalışan 228 araştırma görevlisinden anket tekniği ile veri toplanmıştır ve bu veriler uygun analizlere tabi tutulmuştur. Elde edilen veriler doğrultusunda araştırma görevlilerinin algıladıkları örgütsel desteğin özyeterlik algısıyla pozitif, akademik erteleme davranışlarıyla negatif yönlü; özyeterlik algısının akademik erteleme davranışıyla negatif yönlü ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada örgütsel destek algısı ile akademik erteleme davranışı arasındaki ilişkide özyeterlik algısının tam bir aracılık rolü üstlendiği sonucu elde edilmiştir.

Bu çalışmanın temel amacı, yöneticilerin gösterdikleri girişimci liderlik davranışları ile işletme performansı arasındaki ilişkide farklılaştırma stratejilerinin aracı rolünü incelemektir. Araştırma, Erzurum Ticaret ve Sanayi Odasına bağlı sekiz sektörde faaliyet gösteren orta ölçekli işletmelerin kurucu veya yöneticilerine anket uygulanarak yapılmıştır. Elde edilen veriler yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda beklendiği gibi girişimci liderlik ve işletme performansı arasındaki ilişkide farklılaştırma stratejisinin kısmi aracı etkisi olduğu tespit edilmiştir.