No abstract

The aim of this study was to determine the chemical, fermentation, and microbiological properties of alfalfa silages that were augmented with lavender (Lavandula angustifolia) and to appraise their in vitro organic matter digestibility (IVOMD), metabolizable energy (ME), and net energy for lactation (NEL) contents. Lavender flowers were added to alfalfa silages at 0.5, 1.0, 1.5, and 2.0% of the weight of alfalfa. An unaugmented alfalfa silage was also evaluated. After 75 day of ensiling, pH, dry matter, NDF and ADF contents of alfalfa silages had decreased and OMD had increased with the addition of lavender. No significant differences in crude protein, ash, ether extract, lactic acid, acetic acid, propionic acid, lactic acid bacteria number, ME and NEL contents were detected. No butyric acid, Enterobacteriaceae, Listeria spp, sulphide reducing anaerobes, and yeasts were found in the alfalfa silages. Mould content decreased with the addition of lavender. Thus, the addition of lavender flowers to alfalfa silages may improve their quality. Keywords: essential oil, fermentation, nutritional value, supplement

Öz Bu çalışmada, farklı düzeylerde ilave edilen lavanta (Lavandula angustifolia) çiçek +sapının yonca silajlarının kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Araştırmada, silaj katkı materyalini oluşturan lavantanın çiçeği ve sapı eşit düzeylerde (% 50 + % 50) karıştırılarak kullanılmıştır. Lavanta (çiçek + sap) yonca silajlarına % 0 (kontrol), 0.5, 1.0, 1.5 ve 2.0 düzeylerinde ilave edilmiştir. Araştırma sonunda, % 2 lavanta ilavesiyle yonca silajlarının NDF içerikleri artmıştır (P<0.05). KM, OM, ADF ve HP içerikleri ve duyusal analiz sonuçları bakımından önemli bir farklılık bulunamamıştır (P>0.05). Kontrol grubunun pH değeri, % 2 lavanta katkılı grup dışındaki diğer gruplara nazaran önemli düzeyde düşük olduğu belirlenmiştir (P<0.05). Lavanta katkılı yonca silajlarında asetik asit, bütirik asit, Enterobacteriaceae, Listeria spp, sülfit indirgeyen anaeroblara ve mayaya rastlanmamıştır. Küf içeriği, en düşük % 0.5 lavanta katkılı gruplarda saptanmıştır. Bu verilere göre, lavantanın (çiçek+sap) yonca silajlarında daha yüksek düzeylerde kullanılması veya sap kısmının ayrılarak çiçek kısmının silaj kalitesine etkisinin araştırılmasına yönelik çalışmalar yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Özet Bu çalışma, Uşak ili doğal vejetasyonlarında bulunan her dem yeşil çalı türlerinden katır tırnağı, defne yapraklı laden, ardıç, çoban kösteği ve kermes meşesinin besin maddesi içeriklerinin ve dönemsel değişimlerinin belirlenmesi amacıyla 2014-2016 yılları arasında iki yıl süre ile yürütülmüştür. Araştırmada, çalı türlerinin nisan, temmuz, ekim ve ocak aylarındaki kuru madde oranı, ham protein oranı, nötr çözücülerde çözünmeyen lif (NDF), asit çözücülerde çözünmeyen lif (ADF) ve ham kül oranları arasında istatistik açıdan önemli farklar belirlenmiştir. Çalışmada; çalı türlerinin kuru madde oranları % 41.97 ile 58.09 arasında değişmiştir. En yüksek ham protein oranı % 12.90 ile çoban kösteğinde en düşük ham protein oranı ise ardıçta (% 5.56) belirlenmiştir. Dönemdeki ilerleme ham protein oranlarının azalmasına neden olmuştur. Çalı türlerinin NDF oranları % 25.70 ile 48.76 arasında, ADF oranları ise % 19.34 ile 30.98 arasında değişmiştir. En düşük NDF ve ADF oranları defne yapraklı ladende tespit edilirken dönemin ilerlemesi ham protein oranının aksine NDF ve ADF oranlarının artmasına neden olmuştur. Ham kül oranları % 5.11 ile 7.13 arasında değişmiş, en yüksek ham kül defne yapraklı ladende belirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre, çalı türlerinin yılın her döneminde, özellikle de meraların dormant olduğu dönemlerde koyun ve keçiler için kaliteli kaba yem kaynağı olabilecekleri sonucuna varılmıştır.

Uşak ili, Ege Bölgesi’nin iç kesiminde yer almakta olup, 5556 km² lik yüzölçümü ile Türkiye’de iller arasında 61. sırada yer almaktadır. İlin yüzölçümünün % 39’unu tekabül eden 2194 km²’lik tarım alanı, Türkiye ortalamasının üzerindedir. Uşak ilinde karasal iklimin hüküm sürmesi, toprak yapısı ve sulanabilir tarım arazilerinin sınırlı olması tarım ürünleri çeşitliliğini sınırlandırmıştır. İl genelinde bitkisel üretimin aldığı pay, hayvansal üretime göre Türkiye ortalamasına göre yüksektir. Bu çalışmada Uşak ilinin tarımsal yapısının mevcut durumu 2004-2020 dönemindeki gelişimi ve genel yapısı, Türkiye verileriyle karşılaştırılarak gerçekleştirilmiştir. İncelenen dönemde sulama alanlarının artması ve sağlanan teşviklerle meyve ekim alanları artmış ancak tahıl ekim alanları azalmıştır. Hayvansal üretimde ise iklim şartlarının uygunluğu tavukçuluk sektörünün ön plana çıkmasını sağlamıştır. Bu araştırmada, Uşak ilinin tarımsal üretim özellikleri ve envanterinin ortaya konulması amaçlanmıştır.