Öz Değerler, toplumun geçmişe dayalı birikimleriyle var olan ve kabul görme noktasında o toplumun geneline yayılan; aynı zamanda "biz" olma, "birlik olma" kavramlarına ulaşma hususunda varlık ve sürekliliğin sebebi olarak görülen; nihayetinde toplumu meydana getiren bireylerce korunan ve geliştirilen kabulleniş ve inanışlardır. Geçmiş tecrübe ve birikime dayanarak geleceği görmek ve planlamak, aynı zamanda bu birikimi gelecekte daha kullanışlı hâle getirebilmek görevini üstlenen eğitimin her aşamasında değerlerin aktarılması önemlidir. Geçmişle gelecek arasında bir köprü oluşturulmasına yardımcı olan, toplumların kültürel birikimini yansıtan değerlerin öğretimi, öğretim programlarına ve okullarda okutulan ders kitaplarına da yansımıştır. Özellikle Türkçe dersi bu konuda ayrıca önemlidir; çünkü değer aktarımı dil aracılığıyla yapılır, millî ve evrensel değerlerin aktarımında edebî eserlerden faydalanılır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması türünde yapılan bu araştırmada Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Ortaokul Türkçe Ders ve Çalışma Kitapları, değerler eğitimi bağlamında karşılaştırılmıştır. Çalışmada, veri kaynaklarında değerler eğitimine aracılık eden ögeleri belirlemek için doküman incelemesi tekniği kullanılmış ve çeşitli kategoriler oluşturulmuştur. Buna göre Türkçe Dersi Öğretim Programı; genel amaçlar, kazanımlar, içerik ve değerlendirme kategorilerinde; ders ve çalışma kitapları ise tema ve alt temalar, hazırlık çalışmaları, dinleme ve okuma metinleri, görseller ve etkinlikler kategorilerinde incelenmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Bu yolla, Türkçe öğretim programı ile ders ve çalışma kitaplarında değerlere ne ölçüde yer verildiği karşılaştırmalı olarak ortaya konulmuş ve bunların kullanılabilirliği tartışılmıştır.

No abstract

No abstract

Bu araştırma okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının eğitim inançları ile özyeterlik inançlarını çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla yapılmıştır. Genel tarama ve ilişkisel tarama modelinde yapılan çalışma; Erzurum ili merkez ilçelerinde resmi anasınıfı ve anaokullarında görev yapan 165 okul öncesi öğretmeni ve Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Eğitimi Ana Bilim Dalında öğrenim görmekte olan 106 son sınıf öğrencisi ile yürütülmüştür. Araştırmada okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının eğitim inançlarını belirlemek üzere Yılmaz, Altınkurt ve Çokluk (2011) tarafından geliştirilen "Eğitim İnançları Ölçeği", özyeterlik inançlarını belirlemek için ise Tepe ve Demir (2012) tarafından geliştirilen "Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik İnançları Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde normal dağılım gösterdiği belirlenen değişkenler için ise bağımsız örneklemler için t testi, pearson momentler çarpımı korelasyon analizi ve yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ilerlemecilik ve varoluşçuluk eğitim inancına yakın olan okul öncesi öğretmen adayları ve öğretmenlerinin özyeterlik inançlarının daha yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir.

No abstract

ÖzetTürkiye ile İran arasındaki ilişkiler, çok eskiye dayanmaktadır. Son yıllarda ise bu ilişkilerin olumlu anlamda geliştiği de bilinmektedir. Uzun yıllar aynı coğrafyada yer alan iki komşu ülkenin, gerek kültürel gerek ticari gerekse eğitim açısından birbirini etkilediği söylenebilir. Bu bağlamda her iki ülkenin öğretmen yetiştirme anlayışlarının öğretmen adayları perspektifinden karşılaştırılmasının önemli olduğu düşünülmektedir.Bu araştırma, Türk ve İranlı öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin görüşlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesine yönelik betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2010-2011 eğitim öğretim yılı bahar yarıyılında İran'dan 151 ve Türkiye'den 254 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan görüş belirleme formu ile toplanan verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre Türk ve İranlı öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ve öğretmenin sahip olması gereken özelliklerine ilişkin görüşleri farklılık göstermektedir. Türk öğretmen adayları öğretmenliğin daha çok duyuşsal özelliklerini vurgularken İranlı öğretmen adayları da öğretmenlik mesleğinin kutsiyetini ön plana çıkarmaktadır. Sonuçlar, öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin kültürel ve sosyal temelli bir algı içerisinde olduklarını göstermesi açısından manidardır.Anahtar sözcükler: Öğretmenlik mesleği; öğretmen nitelikleri, İran'da öğretmen yetiştirme sistemi A COMPARATIVE RESEARCH UPON VIEWS OF TURKISH AND IRANIAN TEACHER CANDIDATES ABOUT TEACHING PROFESSION AbstractThe relationship between Turkey and Iran dates back to old times. It is known that this relationship has developed positively recently. It is said that two neighbouring countries living for many years in the same region are affected each other in terms of culture, education and trading. So, it is thought to be important to compare the views of two countries about teacher training with each other in terms of teacher candidates' perspectives.This study is a descriptive study to analyze comparatively Turkish and Iranian teacher candidates' views about teaching profession. The sample group of the study consisted of 151 Iranian and 254 Turkish teacher * Bu çalışma, 5-7 Eylül 2013 tarihleri arasında düzenlenen 22. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı'nda sunulan bildiri, genişletilerek hazırlanmıştır.

Amaç: Bu çalışma öğretmenlerin ilk yardım konusundaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmanın evrenini Türkiye'nin tüm illerindeki online veri anketine ulaşabilecek öğretmenler oluşturmuştur. Çalışma, farklı düzey ve kademede eğitim veren 291 öğretmen ile tamamlanmıştır. Online veri aracı 14 soruluk demografik bilgilerin yer aldığı kişisel bilgi formu ve ilk yardım öz yeterlik ölçeğinden oluşmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde; sayı, ortalama, yüzdelik dağılımlar, standart sapma, Cronbach alpha katsayısı ve Pearson Korelasyon analizleri kullanıldı. Bulgular: İlk yardım öz-yeterlik ölçeği ortalama puanı 4.53±1.91 (min-max:1.32-9.00) olarak bulunurken; yaşamsal destek ilk yardım öz-yeterlik alt boyunun ortalama puanı 4.31±1.94, temel ilk yardım öz yeterlik alt boyutunun ortalama puanı 4.53±1.91 olarak bulunmuştur. Katılımcıların %31.6'sı yalnızca küçük yaralanmalarla, %10.3'ü kanamalar, %5.2'si yalnızca bayılma-sara nöbeti, %3'ü yalnızca zehirlenme, %3'ü yalnızca düşme ile karşılaştığını bildirmiştir. Sonuçlar: İlk yardım eğitimi alanların ilk yardım öz yeterlik puanları daha yüksek bulunmasına rağmen, öğretmenlerin ilk yardım ile ilgili bilgi düzeyleri orta seviyede olduğu belirlenmiştir.

No abstract