Yerel Halkin Turi̇zme Yöneli̇k Tutumlarinda Yer Ki̇mli̇ği̇ Ve Topluluğa Bağliliğin Etki̇si̇

Abstract

Yerel halk, bir bölgedeki turizm gelişiminden hem etkilenen hem de bu gelişim sürecini etkileyen bir unsurdur. Yerel halkın turizme yönelik olumlu algıları turizm gelişimine ve turistlere yönelik olumlu tutumlar doğururken, olumsuz algılar olumsuz tutumları beraberinde getirmektedir. Bu etkileşim ilgili alanyazında sosyal değişim teorisi, bütünleşik tehdit teorisi vb. gibi çeşitli kuramlar ile açıklanmaya çalışılmıştır. Bu çalışmada ise yer kimliği ve topluluğa bağlılık yaklaşımları esas alınmıştır. Kimlik kuramına dayanarak geliştirilmiş olan bu faktörler, bireyin kimlik bileşenlerinin davranışları üzerinde etkili olduğunu ileri sürmektedir. Bu açıdan ele alındığında, bir bölgedeki turizm faaliyetlerinin o bölgede yaşayan bireylerin kimliği ile uyumlu olup olmadığı ve bu durumun turizme yönelik algı ve tutumlar üzerindeki etkisi incelenmesi gereken bir konudur. Buradan hareketle araştırmanın amacı yerel halkın yer kimliğinin ve topluluğa bağlılığının, sürdürülebilir turizm tutumu üzerindeki etkisini ortaya çıkarmaktır. Seferihisar'da yaşayan ve kolayda örnekleme yöntemi ile tespit edilmiş 500 kişiden anket tekniği kullanılarak veri toplanmıştır. Veri toplama işlemi 2019 yılı Mayıs-Haziran ayları içerisinde yüz yüze görüşmeler sonucu gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonrası yerel halkın yer kimliğinin ve topluluğa bağlılığının sürdürülebilir turizme yönelik tutumları üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Bölgede gelişen turizm faaliyetlerinin yerel halkın yer kimliği ve topluluğa bağlılığını destekleyici veya zarar vermeyecek uygulamalarla yürütülmesi önerilmektedir.

Locals’ perception towards place identity on support for tourism development in rural destination: the moderator role of length of residency

“…Yerel halkın turizm gelişimine yönelik desteğin anlaşılabilmesi için kişisel değer sistemlerle ilgili model veya teorilerin kullanılması gerektiği söylenmektedir (Gu & Ryan, 2008). Bunlardan biri olan, yer kimliği teorisi son yıllarda kullanılan ve test edilen teorilerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021).…”

“…Yer kavramı, insanların yaşadıkları deneyimler ve sahip olduğu düşünceler etrafında şekillenen dönüştürülmüş mekânları ifade etmektedir (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021). Yer ile ilgili araştırmalara bakıldığında; bu düşünceler ve deneyimler zaman içerisinde sembolleşmekte ve birey kendisini mekânla özdeşleştirirerek bir kimlik yaratmaktadır (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021;Greider & Garkovich, 1994). Zaman içerisinde, insanların yer ile kurduğu kimlik bağı birçok araştırmaya konu olmuş ve turizm alanında da çok sayıda çalışma gerçekleştirilmiştir.…”

“…Bu çalışmaların bazılarında, yer kimliği ve turizm desteği ilişkisi araştırılırken kimi zaman yer kimliğini boyutlandırarak incelemektedir ( Chen vd., 2017;Wang vd., 2019;Wang & Chen, 2015). Bazı araştırmacılar ise, yere kimliği kavramını tek boyut altında ele alarak turizme destek kavramını irdelemektedir (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021;Kuo vd., 2021). Yapılan bu araştırmalarda, genel yer kimliği algısının turizm ile ilgili tutumu etkilediği belirtilmektedir (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021;Kuo vd., 2021).…”

“…Bazı araştırmacılar ise, yere kimliği kavramını tek boyut altında ele alarak turizme destek kavramını irdelemektedir (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021;Kuo vd., 2021). Yapılan bu araştırmalarda, genel yer kimliği algısının turizm ile ilgili tutumu etkilediği belirtilmektedir (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021;Kuo vd., 2021). Fakat yer kimliği boyutlarının (benzersizlik, süreklilik, özsaygı ve öz yeterlilik) turizme desteği farklı şekillerde etkilediği belirtilmiştir (Wang & Chen, 2015).…”

“…Yer kimliği ve turizm arasındaki ilişkiyi ölçen çalışmalar ele alındığında; hüzün turizmi (Wang vd., 2019), genel turizm desteği (Kamata, 2022;Wang & Chen, 2015), yavaş şehirde sürdürülebilir turizm tutumu (Buzlukçu & Avcıkurt, 2021) gibi farklı konularla ele alındığı görülmektedir. Ayrıca yapılan araştırmalarda ikamet süresinin nasıl bir düzenleyici role sahip olduğunu ortaya koyan çalışma da oldukça sınırlı düzeydedir (Wang & Chen, 2015).…”