Yara Örneklerinden İzole Edilen Mikroorganizmaların Antimikrobiyal Direnç Oranları - Üç Yıllık Değerlendirme

Abstract

Yara yeri enfeksiyonları, hastane kaynaklı enfeksiyonlar arasında ilk üç sırada yer almaktadır. Yara enfeksiyonlarının tedavisi sırasında kültür ve antibiyogram duyarlılıklarının yapılması, tedavinin başarısını arttıracağı gibi uygunsuz antibiyotik kullanımını engelleyerek, etken olan bakterilerde direnç gelişimini de önleyecektir. Çalışmamızda, 2016-2018 yılları arasında polikliniklere ayaktan başvuran ya da servislerde yatarak tedavi gören hastaların yara yeri örneklerinden izole ettiğimiz mikroorganizmaların dağılımı ve antibiyotik duyarlılıkları belirlenerek, ampirik tedavi seçeneklerine yol gösterici olması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Hastanemiz mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilmiş olan, toplam 315 yara yeri örneği retrospektif olarak incelendi. Etken olarak kabul edilen mikroorganizmaların tür düzeyinde tanımlanmaları ve antimikrobiyal duyarlılıkları araştırıldı. Bulgular: İzole edilen mikroorganizmaların %46.4'ünü (n=146) Gram pozitif koklar, %53'ünü (n=167) Gram negatif bakteriler ve %0.6'sını (n=2) mantarlar (Candida albicans) oluşturdu. S. aureus %21 oranında en sık, Koagülaz Negatif Stafilokok %16 oranında ikinci sıklıkta, E. coli %15 oranında üçüncü sıklıkta görülen bakteri oldu (p<0.001). Gram pozitif bakterilerde, direnç durumuna bakıldığında, S. aureus suşlarının %16.7'sinin metisiline dirençli olduğu görüldü. Enterokoklar dahil Gram pozitif bakterilerde glikopeptid direncine rastlanmadı. E. coli ve K. pneumoniae suşlarında GSBL oranı (%43.8; %48.5) diğer Gram negatif bakterilere oranla daha yüksek bulundu (p=0.493). En yüksek antibiyotik direnç oranı %70.8 ile ampisiline, en az direnç oranı %2 ile imipeneme karşı görüldü. Sonuç: Yara enfeksiyonlarının sık etkenlerinden olan S. aureus ve E. coli'nin çalışmamızda, başta gastrointestinal karsinomu olan hastalarda olmak üzere oldukça yüksek oranda saptanması nedeniyle ampirik tedavide bu etkenlerin antibiyotik duyarlılıklarının göz önünde bulundurulması gerektiği düşünülmüştür.

Pseudomonas Aeruginosa İzolatlarinin Anti̇bi̇yoti̇k Di̇renci̇ Ve Yillar İçi̇ndeki̇ Deği̇şi̇mi̇

“…Kullanımında bilinen yan etkiler nefrotoksisite, ototoksisite ve nadiren nöromusküler blokajdır (18) . Ulusal çalışmalarda amikasin direnç oranı %7-29.5, gentamisin direnç oranı %12-25.6 olarak bildirilmiştir (1,5,6,7,23) . Birçok çalışmada amikasin ve gentamisine direnç oranları P. aeruginosa tedavisinde kullanılan polimiksinler hariç diğer antimikrobiyallerin direnç oranlarından daha düşük bulunmuştur (1,5,6,7) .…”

“…Ulusal çalışmalarda amikasin direnç oranı %7-29.5, gentamisin direnç oranı %12-25.6 olarak bildirilmiştir (1,5,6,7,23) . Birçok çalışmada amikasin ve gentamisine direnç oranları P. aeruginosa tedavisinde kullanılan polimiksinler hariç diğer antimikrobiyallerin direnç oranlarından daha düşük bulunmuştur (1,5,6,7) . Çalışmamızda amikasin ve gentamisin direnç oranları sırasıyla %3 ve %6 olarak bulunmuştur.…”

“…Çalışmamızda amikasin ve gentamisin direnç oranları sırasıyla %3 ve %6 olarak bulunmuştur. Direnç oranları birçok çalışmada raporlanan orandan daha düşüktür (1,5,6,7,23) . Üçüncü kuşak sefalosporinlerden seftazidim ve dördüncü kuşak sefalosporinlerden sefepim antipseudomonal etkinliğe sahip antimikrobiyallerdir.…”

“…Üçüncü kuşak sefalosporinlerden seftazidim ve dördüncü kuşak sefalosporinlerden sefepim antipseudomonal etkinliğe sahip antimikrobiyallerdir. Ulusal çalışmalarda sefepim direnç oranı %24.2-42.3 ve seftazidim direnç oranı %21.6-43.9 olarak bildirilmiştir (1,3,7) . Asya-Pasifik bölgesi, Avrupa, Latin Amerika ve Kuzey Amerika'nın yer aldığı SENTRY antimikrobiyal sürveyans programının 1997-2016 yılları arası P.aeruginosa direnç verileri değerlendirildiğinde sefepim direnç oranı %20.7 ve seftazidim direnç oranı %22.5 olarak rapor edilmiştir (16) .…”

“…Antimikrobiyallere karşı artan direnç oranları tedavide zorluklara neden olmaktadır. P.aeruginosa'nın antimikrobiyallere olan direnci; zaman dilimine, ülkeye, aynı ülkenin farklı coğrafik bölgelerine, hastanelerine ve kliniklerine göre değişiklik gösterebilmektedir (1,3,5,6,7,16,23) . Çalışmamızda, farklı kliniklerden mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen farklı kültür örneklerinden izole edilen P.aeruginosa izolatlarının antimikrobiyal dirençleri ve yıllar içindeki değişiminin retrospektif olarak belirlenmesi amaçlanmıştır.…”