Wyłączenie od zeznawania i prawo odmowy zeznań w rzymskim procesie karnym

Abstract

Exemption from testifying and the right to refuse to testify in Roman criminal procedureThe author of article examines the scope of the exemption from testifying for the prosecution and the right to refuse to testify in the Roman criminal procedure before quaestiones. She focuses mainly of Callistratus’ and Ulpian’s accounts of lex Iulia de vi and Paulus’ account of lex Iulia iudiciorum publicorum. This is because there are doubts, especially with regard to the nature of rights or exemptions applying to testimonies concerning relations based on close kinship parents-children or patronage as well as marriage. Das Recht der Aussageverweigerung oder die Freistellung von Aussagen im römischen StrafprozessIn diesem Aufsatz wurde der Umfang der Gültigkeit der Disqualifikation als Zeuge der Anklage aufzutreten sowie das Recht der Aussageverweigerung im römischen Strafprozess vor den quaestiones behandelt. Die Analyse konzentriert sich hauptsächlich auf Überlieferungen von Callistratus und Ulpianus betreffend die Regelungen von lex Iulia de vi sowie von Paulus betreffend lex Iulia iudiciorum publicorum. Vor diesem Hintergrund entstehen nämlich Zweifel besonders hinsichtlich des Charakters der Berechtigungen oder der Freistellungen im Bereich der gegenseitigen Aussagen im Zusammenhang mit der Relation, die auf naher Verwandtschaft Eltern – Kinder oder dem Patronat, wie auch der Ehe beruhte.

Czy, kiedy i jak można żądać od duszpasterza ujawnienia informacji uzyskanych przy pełnieniu posługi?

“…Za możliwością takiej interpretacji zdaje się przemawiać fakt, iż ustawodawca polski nie sformułował żadnej legalnej definicji "tajemnicy zawodowej". Według zaś definicji doktrynalnej "tajemnica zawodowa istnieje, gdy wiadomość nią objęta została uzyskana przez osobę reprezentującą określony zawód, z tytułu wykonywania którego było możliwe wejście w posiadanie cudzej tajemnicy czy sekretu" 23 , co zdaje się przystawać w pełni do tajemnicy duszpasterskiej. Na takie stanowisko może wskazywać również umiejscowienie duchownych, przez ministra pracy i polityki społecznej, wśród specjalistów z dziedzin społecznych i religijnych w "Klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy" stanowiącym załącznik do rozporządzenia w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania.…”