Urea Kinetics and Clinical Features of Long Term Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis Patients

Abstract

The purpose of this study was to assess urea kinetic modeling (UKM) as a marker for adequate dialysis in continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients. UKM was conducted on 19 anuric patients on CAPD for more than 2 years. Serum β2-microglobulin (β2M) was also measured as a marker of large molecular weight substances. Patient clinical conditions were evaluated by the doctors and patients as well. The patients were thus asked to complete a questionnaire on uremic symptoms an d daily activities. A comparison was made in urea kinetics and biochemical parameters based on clinical assessment scores. Patient and doctor scores showed a close correlation (r=0.69) and were correlated to days of hospitalization. The peritonitis rate was significantly higher in the “not doing well” group. No correlation could be found between indexes of UKM or β2M plasma level and clinical assessment scores. A signlficant correlation was noted between serum albumin concentration and doctor scores (r=0.52). It was thus concluded that UKM was not a good indicator of the adequacy of dialysis for CAPD, but serum albumin was. However, clinical symptoms and signs are more important than biochemical parameters for assessing adequacy.

Dialysis Adequacy and Nutritional Status in Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis: Is There a Link?

“…A positive correlation between dialysis dose (Ktl V) and serum albumin has only been found in a few studies (51,52) whereas the majority of crosssectional studies report no correlation or an inverse one (46,47,(53)(54)(55)(56)(57)(58)(59)(60).…”

Μελέτη Της Επίδρασης Της Περιτοναϊκής Διαβατότητας Στη Νοσηρότητα Των Ασθενών Που Υποβάλλονται Σε Συνεχή Φορητή Περιτοναϊκή Κάθαρση

“…Διάφορες μελέτες έδειξαν συσχέτιση του ΡΝΑ με τους βιοχημικούς δείκτες της θρέψης, όπως η λευκωματίνη (112), ενώ άλλες μελέτες συσχετίζουν την δόση κάθαρσης με τους βιοχημικούς δείκτες διατροφής (83,86,115). Στις περισσότερες όμως μελέτες αυτή η συσχέτιση δεν επιβεβαιώθηκε (117)(118)(119)(120), γεγονός που αποδόθηκε στη διαφορετική συχνότητα των συνυπαρχουσών νόσων, στη μέθοδο μέτρησης των επιπέδων λευκωματίνης (121) ή τα διαφορετικά επίπεδα λευκωματίνης ορού λόγω διαφορετικού τύπου περιτοναϊκής μεταφοράς. Ειδικότερα για τους υψηλούς μεταφορείς ορισμένοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα χαμηλά επίπεδα λευκωματίνης επιμένουν ακόμα και αν η επάρκεια κάθαρσης είναι ικανοποιητική (86).…”