Türki̇ye'de Engelli̇ Bi̇reyleri̇n Yasal Haklari Ve Uygulamadaki̇ Yeri̇

Kara, Bülent

doi:10.9761/jasss3582

Cited by 4 publications

(2 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…It is stated that the first legal arrangements regarding disability were mostly shaped by a medical point of view, and that disability could be considered a public health problem in time, and some arrangements were made to enable disabled individuals to participate in social life easily (2) . According to the World Disability Report prepared by the World Health Organization (WHO) in 2011 the incidence rate of disability in adults worldwide was 15.6% (11.8% for high-income code, 18.0% for those with low income) (3) .…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The Attitude of Healthcare Professionals Towards Disabled Individuals

Şimşek¹,

Çavdar²,

Temiz³

et al. 2020

JAREN

View full text Add to dashboard Cite

Objective: The aim is to investigate the attitudes of healthcare professionals in Istanbul towards people with disabilities within the scope of the "Be Happy in Life" project, which is conducted under the coordination of Istanbul Provincial Health Directorate with the aim of increasing the well-being of the disabled and their families and professionals. Method: This study is a descriptive study on healthcare professionals working in health institutions in Istanbul affiliated with the Ministry of Health. The questionnaire developed according to the literature, included questions to determine socio-demographic variables and the "Attitude Toward Disabled Persons" (ATDP) scale. This online survey was conducted with 704 healthcare professionals working in health institutions in Istanbul, participating voluntarily. Results: Healthcare professionals participating in the study are 77.1% women; 61.8% married; the average age is 35.97 ± 8.76 (median 35) years; 77.6% of them have an education level of undergraduate and above; 48.6% are nurses / midwives / health officers; average working time in the profession is 12.93 ± 9.19 (median 11) years. ATDP scale scores are higher in females than males (p = 0.036); higher in singles than in married (p = 0.033). ATDP scale scores were significantly different according to the income level of the participants (p = 0.003); and according to professional groups (p <0.001). The highest average score was for the "social worker / psychologist / physiotherapist" group, while the lowest scale score was for the “Data Entry Operator / Data Preparation and Control Operator” group. In correlation analysis, no significant relationship was found between the age of healthcare workers or the duration of their employment in the profession and ATDP scale scores (r = -0.014; p = 0.703 and r = -0.038; p = 0.319). Conclusion: In the education curriculum of health professionals at all levels, courses that increase attitudes and awareness towards disabled people should be included. The perception of disability as "disorder" or "abnormality" as "impaired" should be supported by organizing in-service training programs for the disabled at regular intervals in health institutions.

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

The Attitude of Healthcare Professionals Towards Disabled Individuals

Şimşek¹,

Çavdar²,

Temiz³

et al. 2020

JAREN

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Bu kapsamda özellikle son yıllarda kullanım alanı oldukça artmış olan engelli kimlik kartı uygulaması belediyelerin, kamu kurum ve kuruluşlarının hizmetlerinden engelli bireylerin aktif olarak faydalanması amacıyla oldukça işlevseldir. Şehir içi toplu taşımada ve şehirlerarası yolculuklarda indirimli seyahat edebilme, tiyatro, müze, sinema, spor müsabakaları gibi sosyal faaliyetlere katılımda indirimli veya ücretsiz yararlanma, operatörlerden indirimli tarifeler ve gerekli durumlarda engelliliği belgelendirme gibi birçok hizmeti ile engelli bireylerin toplumsal katılımını arttırmış ve kolaylaştırmıştır(Kara, 2016). Engelli bireylerin topluma yük olmadan hayatlarını sürdürebilmesi için yardımlardan ziyade istihdama ihtiyaçları vardır.…”

unclassified

Social Innovation-Oriented Practices in the Field of Social Services: Public Institutions Example

Erol

Karasoy

Yıldırım

2021

Toplum Ve Sosyal Hizmet

View full text Add to dashboard Cite

İnsan hakları ve sosyal adalet ilkeleri çerçevesinde birey, grup ve toplumların iyilik halini arttırmayı, insan ilişkilerinde sorun çözmeyi, sosyal işlevselliği geliştirmeyi hedeflemiş olan sosyal hizmet mesleği, müdahalelerini sosyal değişimi destekleyerek gerçekleştirmektedir. Bireyler bazen yaşadıkları sorunları destek alarak çözümleyebilmektedir. Bu gibi durumlarda kamu kurumları sorunların çözümlenmesinde etkin bir rol oynamaktadır. Kamu kurumlarında da yürütülen sosyal hizmet uygulamaları mikro, mezzo ve makro boyutta dezavantajlı bireylerin ve sorunlarla baş etmeye çalışan grupların sosyal işlevselliğini arttırarak topluma kazandırılmalarını amaçlar. İlaveten sosyal inovasyon ise sosyal bir ihtiyacı karşılama amacı ile motive edilen ve ağırlıklı olarak birincil amaçları insana hizmet sunma çabası olan kuruluşlar aracılığıyla yayılan yenilikçi faaliyetler ve yaklaşımlar anlamına gelir. Sosyal hizmet uygulamasının dinamik doğası, mesleğin sürekli olarak gelişmesini sağlamak ve dezavantajlı grupları desteklemek için yeni ve yaratıcı yollar bulmasını gerektirir. Bu çalışmanın amacı; sosyal hizmetler alanında kamu kurumları tarafından gerçekleştirilen yenilikçi sosyal hizmet uygulama örneklerini değerlendirmektir. Bu kapsamda makalede yeni ve yenilikçi yaklaşımlar sunan sosyal hizmet uygulamalarına değinilmiştir.

show abstract

Attitudes of Physicians and Nurses Towards the Disabled and Awareness of Applications for the Disabled in a University Hospital

Kılıç

Çıtıl

2019

Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care

View full text Add to dashboard Cite

Introduction: Population of the disabled is increasing worldwide and the disabled face with many limitations due to various social and physical obstacles. It is important that the practices that are made in order to provide the ideal health care service for the disabled are in compliance with the current legislation and that the attitudes of health personnel are positive. The present study aims at determining the awareness of the physicians and nurses in a university hospital about the applications for the disabled and their attitudes towards the disabled. Method: This cross-sectional study was completed with 220 participants in Kahramanmaraş Sütçü Imam University Hospital. Data were obtained by using a socio-demographic data form and Scale of Attitudes Toward Disabled Persons (SADP) for participants through face to face interviews. Chi-square test, Independent Samples t test and One Way ANOVA were used for assessment of data. Results: Of the participants, 41,4% are physicians, 58,6% are nurses; 62,7% are women. the Mean age is 27,3±5,8 years; 49,6% have 2-4-year professional time and 4,1% of the participants have a disabled person in their family. With respect to the regulations for the disabled in the hospital in which the research was carried out, 25% of the participants stated that there is a car park for the disabled, 24,1% stated that there is a washbasin and toilet for the disabled, 10,5% there is a disabled lift, 23,6% there are guide signs, 14,5% there is a ramp, 9,1% there is welcoming personnel, 3,2% there is personnel who know sign language, 24.5% of the participants stated that the disabled have priority Mean SADP scores was 64,34±13,19, the attitudes of health professionals towards the disabled was found to be moderate. While there is a significant difference between SADP scores with regard to the education level and professional time of the participants (p<0,05), no significant difference was found with regard to occupation, gender, age group, marital status, having children and having a disabled person in their family (p>0,05). Conclusion: Physicians and nurses have low awareness for practices for disabled people at the hospital, and the attitudes towards the disabled are overall moderate despite being positive. The curriculum of health personnel should be re-arranged and raise the awareness of the society should be ensured for improving the attitudes towards the disabled.Giriş: Dünya genelinde engelli nüfus oranı artmakta olup engelli bireyler çeşitli sosyal ve fiziksel engellerden dolayı birçok sınırlılıklarla karşılaşmaktadır. Engellilere yönelik ideal sağlık hizmeti sunulabilmesi için yapılan uygulamaların güncel mevzuata uygun olması ve sağlık personelinin tutumlarının olumlu yönde olması önemlidir. Bu çalışmada üniversite hastanesindeki doktor ve hemşirelerin engellilere yönelik uygulamalardan haberdar olma durumlarının ve engellilere yönelik tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kesitsel nitelikteki çalışmaya Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversite Hastanesi’ndeki toplam 220 doktor ve hemşire katılmıştır. Veriler sosyo-demografik veri formu ve Engellilere Yönelik Tutum Ölçeği’nin (YEKYTÖ) yüz yüze uygulanmasıyla elde edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde Ki-kare Testi, İki Ortalama Arasındaki Farkın Önemlilik Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %41,4’ü doktor, %58,6’sı hemşire, %62,7’si kadındır. Yaş ortalaması 27,3±5,8 yıl, %49,6’sının meslekte hizmet süresi 2-4 yıldır. Katılımcıların %4,1’i ailesinde engelli birey olduğunu belirtmiştir. Hastanede engellilere yönelik düzenlemeler konusunda katılımcıların %25’i araç park yeri, %24,1’i lavabo/tuvalet, %10,5’i asansör, %23,6’sı yönlendirme işaretleri, %14,5’i çıkış rampası, %9,1’i karşılama personeli, %3,2’si işaret dili bilen personel olduğunu, %24,5’i engellilere öncelik verildiğini belirtmiştir. Katılımcıların engellilere yönelik tutum ölçeği ortalama puanları 64,34±13,19 olup, engellilere yönelik tutumları orta düzeydedir. Engellilere yönelik tutumların öğrenim düzeyi ve meslekte hizmet süresine göre anlamlı farklılık göstermesine karşılık (p<0,05); meslek, cinsiyet, yaş grubu, evlilik durumu, çocuğu olma durumu ve ailesinde engelli birey olma durumunun ise bu tutumlar üzerine anlamlı etkisi yoktur (p>0,05). Sonuç: Doktor ve hemşirelerin hastanede engelli bireylere yönelik yapılan uygulamalarla ilgili farkındalığı düşüktür ve engellilere yönelik tutumları olumlu olmakla birlikte genel olarak orta düzeydedir. Engellilere yönelik tutumların olumlu yönde olması için sağlık personelinin eğitim müfredatı düzenlenmeli ve toplumun farkındalık kazanması sağlanmalıdır.

show abstract

Türki̇ye'de Engelli̇ Bi̇reyleri̇n Yasal Haklari Ve Uygulamadaki̇ Yeri̇

Cited by 4 publications

References 0 publications

The Attitude of Healthcare Professionals Towards Disabled Individuals

The Attitude of Healthcare Professionals Towards Disabled Individuals

Social Innovation-Oriented Practices in the Field of Social Services: Public Institutions Example

Attitudes of Physicians and Nurses Towards the Disabled and Awareness of Applications for the Disabled in a University Hospital

Contact Info

Product

Resources

About