The Square of Polish Innocence: POLIN Museum of the History of Polish Jews in Warsaw and its symbolic topography

Janicka, Elżbieta

doi:10.1080/13501674.2015.1059246

Cited by 10 publications

(6 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Janicka dekonstruowała termin odnosząc się do kultury polskiej, którą określiła jako antysemicką: Kultura antysemicka oznacza dystrybucję ról, zazwyczaj uchodzącą uwadze. Używając określenia «stosunki polsko-żydowskie» -które sugeruje partnerstwo i symetrię położenia obu grup -często tracimy z oczu, że odnosi się ono do relacji między większością a mniejszością, między dyskryminującymi a dyskryminowanymi, między wykluczającymi a wykluczanymi i ostatecznie wykluczonymi (Janicka, 2014(Janicka, -2015).…”

Section: Stan Badańunclassified

“…3). Innymi słowy, możliwość ukrywania się na "aryjskich papierach", czyli funkcjonowania pod przybraną tożsamością, była uzależniona od spełnienia kryteriów ustanowionych przez większość dominującą, dotyczących wyglądu, umiejętności językowych, kulturowego know-how (Janicka, 2014(Janicka, -2015. Jak pisze Jacek Leociak, "[c]hodziło o wygląd, dobre posługiwanie się językiem polskim (tzn.…”

Section: Rozpoznawanie "żYda"unclassified

“…Jest to wynik tego, co nazwałabym uprzedmiotawiającym spojrzeniem (the objectifying gaze) sprawcy i obserwatorów uczestniczących, czyli współsprawców. Spojrzenie to robi z osoby ludzkiej -kobiety, mężczyzny, czy dziecka -"Żyda" (Janicka, 2014(Janicka, -2015. "«Żyd» jest Żydem metafizycznym, ponadjednostkowym, jednostki z kolei są jego reprezentacjami, od niemowląt do starców" (Keff, 2020, s. 59).…”

Section: W Materiałach Do Filmuunclassified

See 2 more Smart Citations

Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the “Judenjagd”: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German Occupation

Stoll

2021

slh

View full text Add to dashboard Cite

Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the Judenjagd: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German OccupationThis article – which is based on the records of Nachman Blumental that I discovered as part of my work on his archive material and that I brought to light, as well as on the documentation of two official investigations – deals with the complicity of Poles – uniformed (the policja granatowa, or Blue Police) and civilians – in the Nazi project to kill every Jew without exception in Dębica County during the German occupation. I analyze the mechanism that set in motion antisemitic violence within the framework of the Judenjagd, i.e. the Jew hunt. I argue that it was attitudes and behaviors in the environment that determined the effectiveness of the German Nazi project to persecute and murder all Jews without exception. The majority group plays the role of “second instance” (Elżbieta Janicka). By reconstructing the crime against Ariel Blumental and Maria Blumental in June 1943 in Brzeziny, Mała and Wielopole Skrzyńskie, and by deconstructing the mystification of the crime by the inhabitants, I uncover the foundations of this process and show how the mechanism of self-representation as non-involved functions. “Participating observers” (Elżbieta Janicka) mask their own participation in the murder of Nachman Blumental’s family. The task, then, is to interpret both what is said and what is not said. The crime discussed in the article is emblematic in that it sheds light on the socio-cultural framework of the Holocaust and its landscape. It shows the loneliness of those who were hiding, handed over and sentenced to death by their neighbors. Produkowanie antysemickiego konsensusu w ramach Judenjagd. Rola Polaków w Zagładzie na przykładzie zamordowania rodziny Nachmana Blumentala w Wielopolu Skrzyńskim podczas okupacji niemieckiejArtykuł, oparty na zapiskach Nachmana Blumentala odkrytych przeze mnie w czasie pracy nad jego archiwum, które wydobyłam na światło dzienne, oraz na dokumentacji dwóch śledztw, traktuje o współsprawstwie Polaków – mundurowych (policji granatowej) i cywilów – w nazistowskim projekcie Zagłady w powiecie dębickim podczas okupacji niemieckiej. Analizuję w nim mechanizm, który uruchamiał przemoc antysemicką w ramach Judenjagd, czyli polowania na Żydów. Dowodzę, że to postawa i zachowanie otoczenia zadecydowały o skuteczności niemieckiego nazistowskiego projektu prześladowania i mordowania wszystkich Żydów bez wyjątku. Grupa większościowa odgrywa rolę „drugiej instancji” (Elżbieta Janicka). Rekonstruując zbrodnię na Arielu Blumentalu i Marii Blumentalowej w czerwcu 1943 roku w Brzezinach, Małej i Wielopolu Skrzyńskim oraz dekonstruując mistyfikację zbrodni przez mieszkańców, pokazuję, na czym polega proces i jak funkcjonuje mechanizm samoprzedstawiania się jako osoby niezaangażowanej. „Obserwatorzy uczestniczący” (Elżbieta Janicka) maskują bowiem własny udział w zamordowaniu rodziny Nachmana Blumentala. Moje zadanie polega zatem na interpretacji tego, co zostało powiedziane, i tego, co nie zostało powiedziane. Zbrodnia, o której traktuje artykuł, jest emblematyczna w tym sensie, że rzuca światło na ramę społeczno-kulturową i na krajobraz Zagłady. Pokazuje samotność ukrywających się, wydanych i skazanych na śmierć przez sąsiadów.

show abstract

Section: Stan Badańunclassified

Section: Rozpoznawanie "żYda"unclassified

Section: W Materiałach Do Filmuunclassified

See 1 more Smart Citation

Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the “Judenjagd”: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German Occupation

Stoll

2021

slh

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The message emanating from the content as well as the proportion of commemorations is clear: Polish solidarity with the Jews was a fact and it stood the test of terror and death brought about by the Germans. A few and isolated exceptions notwithstanding, such a version of events is drastically different from the actual facts (see: Janicka, 2015b). Hence, the way this kind of commemorations materializes is characterized by the dynamics of an obsessive-compulsive disorder.…”

Section: De-holocaustization?mentioning

confidence: 99%

The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]

Janicka

2016

slh

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”. Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”.

show abstract

“…This function is also suggested by POLIN’s location within the Holocaust memorial quarter: the Umschlagplatz Memorial, Mila 18 Memorial and the Monument to the Ghetto Heroes, among others, are all in the immediate vicinity of the museum standing within what used to be Warsaw’s Jewish Northern District and then the Nazi ghetto (cf. Janicka, 2015; Kurz, 2014).…”

mentioning

confidence: 99%

Gendering the Holocaust gallery in POLIN Museum of the History of Polish Jews

Krasuska

2019

European Journal of Women's Studies

View full text Add to dashboard Cite

Even though a gender perspective, in reference to various aspects of museums and their exhibits, permeates the reflection on museums, gender is not explicitly taken up as a category of knowledge within the self-reflective narratives about the core exhibition or the conceptualization of the Holocaust gallery in POLIN Museum of the History of Polish Jewish, which opened in Warsaw, Poland in 2014. Building upon the research gendering the memory of the Holocaust, especially with regard to historical exhibitions, and using a cultural studies framework to the study of representation, this article asks how femininities are framed by the representation of masculinities and how museum technologies work to produce gendered meanings. It concludes that most of the Holocaust gallery in POLIN problematically instrumentalizes gender relations to underpin a chronological historical narrative. In a dialogue with queer research on temporality, underscoring the coincidence of normative gender/sexuality and linear progressive narrative, it analyses this strategy as gender chronotechnology.

show abstract

The Square of Polish Innocence: POLIN Museum of the History of Polish Jews in Warsaw and its symbolic topography

Cited by 10 publications

References 0 publications

Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the “Judenjagd”: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German Occupation

Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the “Judenjagd”: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German Occupation

The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]

Gendering the Holocaust gallery in POLIN Museum of the History of Polish Jews

Contact Info

Product

Resources

About