The privatization of public space: modeling and measuring publicness

Abstract

Privately owned public spaces are frequently criticized for diminishing the publicness of public space by restricting social interaction, constraining individual liberties, and excluding undesirable populations. This study empirically determines whether, as is commonly believed, privately owned public spaces are more controlled than publicly owned spaces. To frame our empirical work, we propose a conceptual model that identifies publicness as the interaction between the ownership, management, and uses/users of a space. We then examine the management dimension using an observation-based index to assess spatial management paradigms in publicly and privately owned spaces. We find that the use of the private sector to provide publicly accessible space leads to increased control over use, behavior, and access. Furthermore, while both publicly and privately owned public spaces tend equally to encourage public use and access, managers of privately owned spaces tend to employ more features that control behavior within those spaces. More specifically, spatial control in privately owned spaces is normally achieved through the use of surveillance and policing techniques as well as design measures that ‘code’ spaces as private. Important findings are presented for planners, policy makers, and others concerned with the future of publicly accessible spaces.

Over warmte, gezelligheid en ontspanning: positieve veiligheid in stedelijke uitgaansgebieden

“…Andere studies, die zich overigens niet specifiek op het nachtleven richten, redeneren vanuit een tegenovergestelde optiek. Juist het gebruik van, en de levendigheid in, stedelijke (semi)publieke ruimten kan op een positieve manier bijdragen aan veiligheid ( Van Melik, Van Aalst & Van Weesep, 2007;Nemeth & Schmidt, 2011;Franck, 2014;Huang, 2014) en via ontwerp en management be'invloed warden (zie ook Jacobs, 1967). De spanning tussen de eerder genoemde insteek gericht op facilitering van vertier, vermaak, gebruik en levendigheid, met daartegenover de insteek die zich primair richt op het beheersen van 'excessen', maakt het nachtleven bij uitstek een interessante setting om nader onderzoek te doen naar veiligheidsbeleving.…”

“…Binnen de fysieke omgeving lijken aspecten als 'functie' van plaats, aanwezigheid van anderen, openheid en (soort) verlichting een belangrijke rol te spelen. Hierin zijn paralellen te constateren met bijvoorbeeld het pionierswerk van Jane Jacobs (1961) en William Foote Whyte (1980), maar ook met studies binnen de meer recente stadsplanningliteratuur (zie bijvoorbeeld Nemeth & Schmidt, 2011;Metha, 2014). Ook zijn er aanknopingspunten met de fear of crime-onderzoekstraditie.…”

Public vs. Private: The Evaluation of Different Space Types in Terms of Publicness Dimension

“…If public spaces enclosed, their accessibility could be undermined. It is believed that public spaces in which have easy access can affect its vicinity property values positively and draw local trade development (Nemeth and Schmidt, 2011).…”

“…Banerjee (2001) criticized this process since most of the public goods and services including public spaces were commodified. Since the 19th century, urban reformers, city planners, and municipal officials have claimed that public spaces are ended in terms of socially and politically (Nemeth and Schmidt, 2011). Sennett (1996) was the first known researchers claimed that the 'end of public space' and assert the declining public space and public realm because of social, political and economic factors leading to a privatization of people's lives.…”

Захваты общественного пространства и отношение к ним на форумах сайта NGS.ru

“…М. Кон [15], Дж. Немет и С. Шмидт [16], Т. Уивер [17] применяют этот термин для изучения использования общественных пространств, в основном городских пространств, в интересах частных акторов и инвесторов, огра-ничивающих различными способами открытый и бесплатный доступ в приватизируемые ими про-странства. Критическое отношение указанных авторов к социальным истокам, обстоятельствам и последствиям приватизации общественного пространства позволяет сделать вывод о том, что в ряде случаев она осуществляется как захват в рассмотренном выше значении.…”