The portraits of a civic benefactor of 2nd-c. Ephesos

Dillon, Sheila

doi:10.1017/s1047759400016627

Cited by 7 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…These include portraits of elite figures such as emperors and empresses but also private individuals. 88 But where normative replication in portraiture yields a positive identity and the affirmation of distinctive personality, the replication of blankness across numerous individuals affirms a bottom line beyond living identity -a shared commonality of the absence of personality in the identikit space of death. In the case of our three-dimensional kline portraits, the choice is to elide a specific characterization of the deceased as they were in life in favour of a signalled facial absence.…”

Section: Statuary In the Round: And Embodiments Of The Deadmentioning

confidence: 99%

The Embodied Object: Recensions of the Dead on Roman Sarcophagi

Elsner¹

2018

Art History

View full text Add to dashboard Cite

Section: Statuary In the Round: And Embodiments Of The Deadmentioning

confidence: 99%

The Embodied Object: Recensions of the Dead on Roman Sarcophagi

Elsner¹

2018

Art History

View full text Add to dashboard Cite

“…A statue erected in the orchestra in Vedius's honor by a group calling itself "the teachers in the Mouseion" (hoi peri to Mouseion paideutai) (IvE 2065) seems to attest to their use of this space for educational purposes and to Vedius as being the patron of such groups (Steskal 2001,187). Although a local aristocrat and not himself a sophist, Vedius seems to have identified with sophistic culture, as emerges from his own self-presentation: his likely portrait from the East Baths exhibits the studied facial expression of an intellectual (Dillon 1996;Smith 1998, 82). In Augustan examples and especially in the Flavian period (Strong and Ward-Perkins 1962, 5-12;Iara 2015, 37-40).…”

Section: The Civic Theater and Other Loca Of Sophistic Rhetoricmentioning

confidence: 99%

Performance Space

Thomas¹

2017

Oxford Handbooks Online

View full text Add to dashboard Cite

This chapter explores how public speakers of the second and third centuries ce, accustomed to extravagant physical demonstrations of their art, exploited the architectural spaces where they performed. Theaters, temples, and smaller roofed assembly buildings were all locations for oratorical performances and adapted to achieve stronger oral expression through sharper acoustics. As the demand for public speaking increased, halls were built specially, their materials chosen to enhance the voices of orators. With the vast wealth they accrued from their teaching and public speaking, “sophists” sponsored ambitious building projects, particularly gymnasia, which included spacious auditoria, as from the later second century the palaestra became an intellectual and cultural arena instead of an athletic space. Private houses too had lavishly decorated halls for public speaking, as both literary accounts and archaeological evidence attest. At Rome, the emperors’ projects, not only bath-gymnasia, but the imperial fora, were adapted to similar uses.

show abstract

“…Ευσεβή, όμως ο O. Deubner έδειξε με πειστικά επιχειρήματα ότι εικονίζει τον ΜάρκοΑυρήλιο120 . Πρόσφατα ο Fittschen ενίσχυσε την ταύτιση αυτή, με την παρατήρηση ότι οι σγουροί βόστρυχοι που κατευθύνονται προς τα πίσω απαντώνται στα πορτρέτα του Μάρκου Αυρηλίου και μάλιστα σε αυτά του τρίτου τύπου121 .Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο της προτομής αρ. κατ.…”

unclassified

Αυτοκρατορικά Και Ιδιωτικά Πορτρέτα Της Εποχής Των Αντωνίνων Στην Ελλάδα

Chioti¹,

Χιώτη²

View full text Add to dashboard Cite

Η διατριβή συγκεντρώνει τα γλυπτά πορτρέτα της εποχής των Αντωνίνων, αυτοκρατορικά και ιδιωτικά, ανδρικά, γυναικεία και παιδικά, τα οποία προέρχονται από όλη τη σημερινή ελληνική επικράτεια. Σκοπός της εργασίας είναι να διαπιστώσει κατά πόσο τα αυτοκρατορικά πορτρέτα ακολουθούν την τυπολογία των μητροπολιτικών έργων, να τα εντάξει στους επίσημους εικονιστικούς τύπους και να τα χρονολογήσει. Ένα άλλο ζητούμενο είναι να χρονολογηθούν, αφού πρώτα ταξινομηθούν σε τυπολογικές ομάδες, τα ιδιωτικά πορτρέτα και να μελετηθεί ο βαθμός εξάρτησης των ιδιωτικών πορτρέτων από τα αυτοκρατορικά. Επιπλέον διαπιστώνονται οι ομοιότητες και οι διαφορές των πορτρέτων που προέρχονται από ελληνικά εργαστήρια σε σχέση με τα μητροπολιτικά έργα, και διακρίνονται τα χαρακτηριστικά των ελληνικών εργαστηρίων. Τέλος, μελετάται η παρουσία αυτοκρατορικών πορτρέτων μέσα από τις σωζόμενες ενεπίγραφες βάσεις και συγκεντρώνονται στοιχεία για τα αυτοκρατορικά συντάγματα. Από τη μελέτη των πορτρέτων και των ενεπίγραφων βάσεων φαίνεται ότι τα μέλη της δυναστείας των Αντωνίνων απεικονίζονταν συχνά στον ελλαδικό χώρο και κυρίως στην επαρχία της Αχαΐας. Τα ελληνικά αυτοκρατορικά πορτρέτα ακολουθούν τους επίσημους μητροπολιτικούς τύπους, αλλά συχνά παρατηρούνται μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφορές από αυτούς. Από τη μελέτη των ιδιωτικών πορτρέτων του καταλόγου μας συμπεραίνουμε ότι ο βαθμός εξάρτησης των πορτρέτων αυτών από την αυτοκρατορική εικονογραφία ποικίλλει. Μία σημαντική διαπίστωση είναι ότι τα γυναικεία ιδιωτικά πορτρέτα είναι πολύ περισσότερο εξαρτημένα από τα αυτοκρατορικά σε σχέση με τα ανδρικά ιδιωτικά πορτρέτα.

show abstract

The portraits of a civic benefactor of 2nd-c. Ephesos

Cited by 7 publications

References 0 publications

The Embodied Object: Recensions of the Dead on Roman Sarcophagi

The Embodied Object: Recensions of the Dead on Roman Sarcophagi

Performance Space

Αυτοκρατορικά Και Ιδιωτικά Πορτρέτα Της Εποχής Των Αντωνίνων Στην Ελλάδα

Contact Info

Product

Resources

About