The Knowledge Status of Coastal and Marine Ecosystem Services - Challenges, Limitations and Lessons Learned From the Application of the Ecosystem Services Approach in Management

Abstract

The concept of ecosystem services (ES), first introduced in 1970’s, gained mainstream attention in 2005, when the Millennium Ecosystem Assessment formally proposed a definition for it. In spite of this attention, many aspects about the ES concept have remained controversial to date, i.e., their classification, value, generation, link to human well-being, and supportive role as management tool. This review explores the knowledge status of ecosystem services, focusing on those services generated in coastal and marine environments (CMES). A knowledge gap and an underdevelopment of tools to assess CMES is evident in the literature, especially when compared to the progress done in the assessment of land ES. Possible explanations reside on the yet small proportion that the research done on CMES represents for the ecosystem service framework (ESF), in part due to the intrinsic challenges of researching the marine environment, also due to the limited availability of spatial data on marine ecosystems. Nevertheless, the ES concept is getting more attention toward policy-makers and stakeholders, leading to the implementation of an ecosystem services approach (ESA) to the management and protection of CMES. Six lessons are rescued from the literature to improve the ESA: (1) integration of the ESA in a science-policy process; (2) more simplicity for the CMES prediction models; (3) move toward empowering of stakeholders; (4) integration of the value pluralism of CMES with less focus on money; (5) the link of ES to Human Well-being must not been forgotten; and (6) communication of results and social literacy are key.

Impacts of human activities on the supply of marine ecosystem services: A conceptual model for offshore wind farms to aid quantitative assessments

“…In terrestrial systems, linking environmental impact assessments with an ES approach is more developed and has also been applied quantitatively, beyond score-based assessments [ 70 ]. This is more challenging in the aquatic environment because of the three dimensionality and multi-use of space [ 71 ]. The only studies that do so are ecotoxicological studies [ [72] , [73] , [7][4]] ], or studies that quantify aquatic ES supply without quantifying the effects of specific human activities [ 75 ].…”

Usługi ekosystemów morskich

“…Co może być przyczyną takiego stanu rzeczy? Systemy morskie są ciągle słabo rozpoznane, co związane jest z niedoborem danych środowiskowych (Rasheed 2020, Carrasco De La Cruz 2021. Dodatkowym problemem może tu być stopień skomplikowania obszarów morskich.…”

“…Ekosystemy przybrzeżne mogą rozciągać się na szelf kontynentalny i w głąb lądu do 100 km od linii brzegowej, natomiast nie reprezentują pojedynczych ekosystemów; zazwyczaj są one tworzone przez często bardzo różne ekosystemy. Trendy ostatnich lat pokazują jednak pewną poprawę w badaniach środowiska morskiego, co wynika z szerokiej promocji i oczywistej konieczności współpracy interdyscyplinarnej, a nawet transdyscyplinarności, w badaniu ekosystemów morskich (Rasheed 2020, Carrasco De La Cruz 2021. Ma to swoje przełożenie na bardziej kompleksowe postrzeganie ekosystemów morskich nie tylko przez naukowców, ale i przez szerzej definiowanych użytkowników tych systemów.…”

“…2013, Zaucha i in. 2016, Rasheed 2020, Carrasco De La Cruz 2021. Koncepcja usług ekosystemowych umożliwia również podnoszenie poziomu debaty nad planowaniem rozwoju obszarów morskich i przybrzeżnych (Zaucha i in.…”

“…Koncepcja usług ekosystemowych umożliwia również podnoszenie poziomu debaty nad planowaniem rozwoju obszarów morskich i przybrzeżnych (Zaucha i in. 2016, Rasheed 2020, Carrasco De La Cruz 2021. Może być ponadto narzędziem pomocnym przy podnoszeniu ogólnej świadomości społecznej (edukacji) odnoszącej się do konieczności adaptacji do skutków zmiany klimatu na obszarach przybrzeżnych i morskich.…”