SAMOzATRUdNIeNIeJAKo STrATegiA AKTyWNośCi zAWodoWeJ KoBieTPOlKI NA bRyTyjSKIM RyNKU PRACy Samozatrudnienie jest obecnie dość często spotykanym zjawiskiem w krajach Unii europejskiej. W 2014 roku na podstawie tej formy zatrudnienia pracowało około 16,4% pracowników (eurostat 2014). Coraz większy odsetek osób samozatrudnionych stanowią kobiety oraz imigranci, dla których praca na własny rachunek oferuje relatywnie łatwą drogę wejścia na rynek pracy. Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badań przeprowadzonych wśród polskich imigrantek, które wybrały samozatrudnienie jako strategię zaistnienia na brytyjskim rynku pracy. motywacją do przeprowadzenia badań była chęć poszerzenia wiedzy na temat skali i formy tego zjawiska. Przeprowadzona analiza koncentruje się na trzech głównych wątkach: (1) przyczynach podjęcia tej formy zatrudnienia, (2) wsparciu otrzymywanym przez kobiety, które zdecydowały się na założenie własnej działalności oraz (3) szansach i zagrożeniach związanych z prowadzeniem własnej działalności w danym kontekście społeczno-kulturowym. Artykuł odwołuje się również do literatury przedmiotu, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących obecnej sytuacji kobiet na rynku pracy, problematyki samozatrudnienia i strategii życiowych imigrantek, zarówno tych związanych z życiem zawodowym, jak i rodzinnym.Słowa kluczowe: samozatrudnienie, przedsiębiorczość kobiet, polscy migranci, rynek pracy, Wielka Brytania WSTęP Każda decyzja o podjęciu samozatrudnienia jest równoznaczna z decyzją o wprowadzeniu mniej lub bardziej daleko idących zmian we własnym życiu. Przyczyn takiej decyzji może być wiele. z jednej strony do otworzenia własnej działalności może popchnąć jednostkę chęć niezależności, perspektywa lepszych zarobków czy potrzeba rozwoju. Są to tak zwane czynniki przyciągające (pull factors). z drugiej strony samozatrudnienie może być sposobem na ucieczkę przed bezrobociem, frustracją czy niezadowoleniem z pracy. Ten typ czynników jest z kolei określany jako czynniki wypychające (push factors) (dawson, Henley i latreille 2009). Podobne rozróżnienie proponuje reynolds (2001), wskazując na samozatrudnienie z konieczności (necessity-driven) podejmowane przez osoby, które robią to, aby przetrwać, oraz samozatrudnienie jako szansę (opportunity-driven) wybierane przez osoby, które widzą * Adres do korespondencji: ewa Sadurska-duffy, Katedra Socjologii, Wydział Nauk Społecznych, Szkoła główna gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie,