The genetic and environmental etiology of child maltreatment in a parent-based extended family design

Abstract

Child maltreatment has been associated with various cumulative risk factors. However, little is known about the extent to which genetic and environmental factors contribute to individual differences between parents in perpetrating child maltreatment. To estimate the relative contribution of genetic and environmental factors to perpetrating maltreatment we used a parent-based extended family design. Child-reported perpetrated maltreatment was available for 556 parents (283 women) from 63 families. To explore reporter effects (i.e., child perspective on maltreatment), child reports were compared to multi-informant reports. Based on polygenic model analyses, most of the variance related to the perpetration of physical abuse and emotional neglect was explained by common environmental factors (physical abuse: c2 = 59%, SE = 12%, p = .006; emotional neglect: c2 = 47%, SE = 8%, p < .001) whereas genetic factors did not significantly contribute to the model. For perpetrated emotional abuse, in contrast, genetic factors did significantly contribute to perpetrated emotional abuse (h2 = 33%, SE = 8%, p < .001), whereas common environment factors did not. Multi-informant reports led to similar estimates of genetic and common environmental effects on all measures except for emotional abuse, where a multi-informant approach yielded higher estimates of the common environmental effects. Overall, estimates of unique environment, including measurement error, were lower using multi-informant reports. In conclusion, our findings suggest that genetic pathways play a significant role in perpetrating emotional abuse, while physical abuse and emotional neglect are transmitted primarily through common environmental factors. These findings imply that interventions may need to target different mechanisms dependings on maltreatment type.

Annual Research Review: Umbrella synthesis of meta‐analyses on child maltreatment antecedents and interventions: differential susceptibility perspective on risk and resilience

“…Nevertheless, it seems a plausible but potentially disturbing hypothesis that heritability might play a role in parenting (Euser et al, in press) and more specifically in intergenerational transmission of child maltreatment (Pittner et al, ). Heritability can be misunderstood to imply that children are to blame for their own maltreatment.…”

Not the Root of the Problem—Hair Cortisol and Cortisone Do Not Mediate the Effect of Child Maltreatment on Body Mass Index

“…The sample of the current study was drawn from the Dutch 3G Parenting Study that investigates intergenerational transmission of parenting styles, stress and emotion regulation using a multigenerational design (for details see 59,60).…”

Preventing the Psychological and Developmental Outcomes of Child Maltreatment

“…24 Fiziksel istismar olgularında kültürel, sosyo-ekonomik, ailevi veya yaş ve cinsiyet gibi bireysel ve genetik özelliklerin risk oluşturabildiği bildirilmektedir. 25 25 Kültürel gelişmişlik düzeyinden bağımsız biçimde, ailenin sosyo-ekonomik düzeyinin ise fiziksel istismarın uygulanmasında en etkili koşul olduğu ileri sürülmektedir. 27,28 Kötü muamelenin tüm türlerinde risk, çocukların cinsiyeti ve yaşına göre değişebilmekte, hem kızlar hem erkeklerde fiziksel istismar yaşanmakla birlikte farklı yaşlarda farklı oranda istismar olduğu görülmektedir.…”

“…Psikolojik istismar olarak da adlandırılan bu istismar türü, genetik etkenlerden oldukça yoğun biçimde etkilenmektedir. 25 Çocuğun duygusal istismarının sadece stres tepkisinin nörobiyolojisi üzerinde değil, çocuğun tüm sinir sistemi gelişimi üzerinde olumsuz etkisi olabilmekte, böylece de istismarın olumsuz etkileri kuşaklar arasında geçişle aktarılmaktadır. 7 Farklı kültürlerde duygusal istismar ile ilgili araştırmalar, duygusal istismarın özellikle kızlar üzerinde daha belirgin ve tek başına kullanılan bir istismar türü olduğuna işaret etmektedir.…”

“…71 Çocukların fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarının görmezden gelinmesi karşısında, bizler aileleri eğitebilir ve mevcut bilginin uygulamaya koyularak topluma yayılmasını sağlayabiliriz. Kötü muameleyi durdurmak için çocuğun erken bir dönemde kendini açmasını sağlayacak, çocuğun sosyo-ekolojik koşullarını kavrayan ve kültürel geçerli yanı sıra genetik kökenine yönelik hassasiyete sahip 25 müdahalelerin oluşturulmasının, kötü muameleye uğrayan çocukların sağlıklı gelişimi üzerinde uzun ömürlü ve kalıcı bir yarar üreteceği açıktır.…”