The diagnostic value of optical coherence tomography angiography in diabetic retinopathy: a systematic review

Abstract

Purpose Diabetic retinopathy (DR) is one of the leading causes of blindness worldwide. Accurate investigative tools are essential for the early diagnosis and monitoring of the disease. Optical coherence tomography angiography (OCTA) is a recently developed technology that enables visualisation of the retinal microvasculature. Methods A systematic review of the literature was performed to examine the diagnostic use of OCTA in DR to date. Medline, EMBASE, and Cochrane databases were searched to find relevant studies. Sixty-one original studies were selected for the review. Results and discussion OCTA has demonstrated the ability to identify microvascular features of DR such as microaneurysms, neovascularisation, and capillary non-perfusion. Furthermore, OCTA is enabling quantitative evaluation of the microvasculature of diabetic eyes. It has demonstrated the ability to detect early microvascular changes, in eyes with or without clinically evident DR. It has also been shown to detect progressive changes in the foveal avascular zone, and vascular perfusion density, with worsening severity of disease. It provides three-dimensional visualisation of the individual retinal vascular networks and is thereby enhancing our understanding of the role of the deeper vasculature in the pathogenesis of diabetic retinopathy and maculopathy. Conclusion However, limitations exist with current OCTA technology, in respect to the small field of view, image quality, projection artefact, and inaccuracies in analysis of the deeper vascular layers. While questions remain regarding its practical applicability in its present form, with continuing development and improvement of the technology, the diagnostic value of OCTA in diabetic retinopathy is likely to become evident.

Topographic analysis of macular choriocapillaris flow deficits in diabetic retinopathy using swept–source optical coherence tomography angiography

“…diabetic choroidopathy can be assessed clinically with optical coherence tomography (OCT), demonstrating decreased choroidal thickness in diabetic patients as well as decreased capillary perfusion density in the choriocapillaris (CC) [5][6][7][8]. The ability to analyze the choroid, and specifically the choriocapillaris using OCT angiography (OCTA), has led to new descriptions of the pathophysiologic effects of diabetes [9,10].…”

Quantitative Evaluation of Superficial Retinal Capillary Area via Optical Coherence Tomography in Healthy Individuals in Turkish Population

“…Sinyal derinliği arttıkça derin oküler yapıların görüntülenmesi kolaylaş- makta ve segmentasyon algoritmaları geliştikçe de farklı retina dolaşım sahâlârı daha net olarak görüntülenebilmektedir. Hazır olan OKTA sistemleri ile yüzeysel retina dolaşımı, derin retina dolaşımı ve koroidal dolaşım ayrıştırılabilmektedir (2,(9)(10)(11)(12) . Tüm bu gelişmeler oldukça hızlı gerçekleşmiş ve gerek donanımsal gerekse yazılımsal gelişmeler sonucunda OKTA ölçümleri sonrası kantitatif analizler yapılabilir hâle gelmiştir.…”

“…Tüm bu gelişmeler oldukça hızlı gerçekleşmiş ve gerek donanımsal gerekse yazılımsal gelişmeler sonucunda OKTA ölçümleri sonrası kantitatif analizler yapılabilir hâle gelmiştir. OKTA ile FAZ genişliği ölçümü diyabetik retinopati gibi mikrovaskülopati ile seyreden hastalıkların takibinde kullanılabilmektedir (10,12) . Fakat kalitatif ölçümlerin en önemli olanları damar dansitesi ve akım ölçümleridir.…”

“…Fakat kalitatif ölçümlerin en önemli olanları damar dansitesi ve akım ölçümleridir. Damar dansitesi belli bir sahada damar yapılarını kapsadığı alanın yüzdesel olarak belirtilmiştir hâlidir (2,12) . Akım indeksi ise ölçüm yapılan alandaki akım sinyallerinin hesaplanması sonucu oluşturulur (2,12) .…”

“…Damar dansitesi belli bir sahada damar yapılarını kapsadığı alanın yüzdesel olarak belirtilmiştir hâlidir (2,12) . Akım indeksi ise ölçüm yapılan alandaki akım sinyallerinin hesaplanması sonucu oluşturulur (2,12) . Yine perfüzyon dansitesi anormal alanların belirlenmesinde kullanılan bir indekstir.…”