Teaching About Women and Islam in North Africa: Integrating Postcolonial Feminist Theory in the Classroom

Abstract

Using postcolonial feminist theory, the researcher attempts in this article to redefine the interpretive framework through which courses on Islam and North African women are being taught in American undergraduate classes. Several conceptual limitations have been identified: inadequate knowledge of the geography and history of North Africa; the discursive dichotomy between East and West; the production of the Muslim woman as a single category; the tendency to de‐historicize Islam and Eastern cultures in general into unchanging and closed systems of religious practices and beliefs; the uncritical adoption of Islamic exegesis as an explanatory prism to understand all the woes of the Islamic world; and the cultural essentialism underlying the discourse of multiculturalism in American textbooks. To each one of these limitations, the author proposes alternative teaching strategies such as the historicization of all discourses on Muslim women; inclusion of the scholarship of Maghrebian women scholars in the classroom; role‐playing; cross‐cultural comparisons; and the integration of medieval maps and Renaissance drawings as well as audiovisual materials produced in North Africa and the Middle East ranging from political cartoons and commercials to youth programs like “Star Academy.”

The presence and absence of race in world language education literature

“…Articles noted how WL cultural instruction tends to be Eurocentric, positioning White Europe as the cultural ideal (Coleman & Hock, 2019; Criser & Knott, 2019; Garza, 2020). Zayzafoon (2011) pointed this out concretely with an example of how most maps are oriented with Europe literally at the center. Those racialized as White are positioned as “owners” of a given language and culture (Kubota, 2020), and racially minoritized speakers of that language are exoticized, either through othering from the dominant US culture or by minimizing diversity within target cultures (Shelly, 2009).…”

Kultura islamu w kształceniu geograficznym w Polsce jako egzemplifikacja koncepcji „geografii ciszy”

“…Agnieszka Świętek, Kamila Brusik w Afryce Północnej, Stanach Zjednoczonych, a w Europie -w Grecji i w Niemczech (Ziaka, Liagkis, 2021;De Meyer 2021;Balcı, 2018;Zayzafoon, 2011;Ihtiyar, 2003 W polskiej literaturze naukowej zagadnienie to jak dotąd było rzadko podejmowane (Barwiński, 2016). Prace badawcze w zakresie edukacji w obszarze wielokulturowości w Polsce skupiają się na edukacji wielokulturowej na pograniczach (Awramiuk -Godun, 2008), oraz jej znaczeniu w kontekście integracji Polski z państwami Unii Europejskiej (Piróg, 2008), na polskim szkolnictwie mniejszości etnicznych (Osuch, 2007;Świętek i in., 2014) oraz na antydyskryminacyjnej roli edukacji geograficznej w kształtowaniu postaw tolerancji wobec mniejszości narodowych i etnicznych (Zatorski, 2016).…”

La mujer en el Islam. Análisis desde una perspectiva socioeducativa

“…Movimientos feministas musulmanes reclaman el derecho a una educación de calidad para sus hijos e hijas, poder acceder al liderazgo político, ciudadanía plena, igualdad de oportunidades económicas y sociales para todos los miembros de su familia y la reforma constitucional (Youssef Zayzafoon, 2011).…”