“…Η έμφαση δίνεται στην παιδαγωγική και τεχνολογική διάσταση των εφαρμογών τηλεδιάσκεψης, καθώς και στο οργανωτικό πλαίσιο υλοποίησής τους για τη διασφάλιση της παρεχόμενης ποιότητας της εκπαίδευσης (Βασιλάκης & Καλογιαννάκης, 2006). Μεταγενέστερες έρευνες εστιάζουν στον ρόλο της τηλεδιάσκεψης ως ένα βασικό συστατικό ενίσχυσης της συνεργατικής μάθησης (Γκούσιος & Τζαναβάρη, 2009), υποστηρίζοντας τη θέση ότι η αξιοποίηση της τηλεδιάσκεψης υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, διευκολύνει τις σπουδές, ενισχύει τον φοιτητή στο να «μάθει καλύτερα», διευκολύνει την επικοινωνία του με τον διδάσκοντα, συμβάλλοντας έτσι στην άμβλυνση του αισθήματος απομόνωσης, ενισχύοντας την αλληλεπίδραση και την ενεργό συμμετοχή των φοιτητών (Xenos, Stavrinoudis, Avouris, Komis & Margaritis, 2004, Panagiotakopoulos, Lionarakis & Xenos, 2003, Μηλιωρίτσας & Γεωργιάδη, 2010.…”