Struktura rodziny młodych dorosłych a funkcjonowanie w bliskich związkach interpersonalnych

Abstract

Pierwszym celem badań było określenie czy struktura rodziny pochodzenia wiąże się z rodzajem bliskiego związku interpersonalnego młodych dorosłych. Drugi cel badań dotyczył sprawdzenia czy w zakresie stylu przywiązania oraz wymiarów zaangażowania interpersonalnego w związku występują różnice w grupach młodych kobiet i mężczyzn pochodzących z rodzin o zróżnicowanej strukturze. Badaniami objęto grupę 150 osób, znajdujących się w okresie wczesnej dorosłości, tj. od 20. do 35. r.ż. Z rodzin monoparentalnych z matką pochodziło 77 badanych (29 kobiet, 48 mężczyzn), natomiast w rodzinach pełnych wychowało się 73 badanych (46 kobiet, 27 mężczyzn). Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz Stylów Przywiązaniowych M. Plopy (2008), Kwestionariusz Zaangażowania Interpersonalnego w adaptacji I. Janickiej, W. Szymczaka (2017) oraz ankietę. Rezultaty badań wskazują, że młodzi dorośli pochodzący z rodzin monoparentalnych istotnie częściej decydowali się na związek kohabitacyjny niż młodzi dorośli z rodzin pełnych. Mężczyźni z rodzin monoparentalnych uzyskali wyższe wyniki średnie w zakresie stylu lękowo-ambiwalentnego oraz unikowego niż mężczyźni z rodzin pełnych. Kobiety z rodzin monoparentalnych otrzymały wyższe wyniki średnie w zakresie stylu lękowo-ambiwalentnego niż kobiety z rodzin pełnych. Mężczyźni z rodzin monoparentalnych uzyskali niższe wyniki średnie niż mężczyźni z rodzin pełnych w wszystkich trzech wymiarach zaangażowania interpersonalnego. Wnioski z badań konfirmują występowanie zależności między zróżnicowaną strukturą rodziny pochodzenia a wybranymi aspektami funkcjonowania młodych dorosłych w bliskich związkach interpersonalnych.

The family as a key context for positive youth development. Legal, organizational, and psychological opportunities for integrating the family into the network of support and development of adolescents

“…However, the family is the primary educational environment in which basic development needs are met. The family creates conditions for gaining experience and transmits patterns, both unconsciously, by modeling behavior, and consciously in the upbringing process (Bakiera, 2016(Bakiera, , 2019Bowlby, 1971;Przetacznik-Gierowska, Tyszkowa, 2011, Walęcka-Matyja, 2014. For the development of the child, proper parental attitudes and stable behavioral patterns are essential, as children not only imitate the behavior of other household members, but interpret a variety of behaviors, events and messages (Bakiera, 2019;Bakiera, Doiczman-Loboda, 2018;Plopa, 2011;Posłuszna-Owcarz, 2012;Rostowska, Spryszyńska, 2014;Ryś, 2004;Walęcka-Matyja, 2014).…”

Foster parenting in old age as a crisis. Baseline hope, generalised self-efficacy, and positive orientation of foster parents in late adulthood

“…The family constitutes the primary and at the same time the most important upbringing environment, which shapes feelings and attitudes and exerts a significant influence on the formation of a system of values, norms, and patterns of behaviour (Walęcka-Matyja, 2015). In the situation of a crisis occurring in the generational family, when the family system does not properly fulfil its obligations and does not adequately meet the needs of the children functioning in it, it may lead to the placement of a minor in a foster family, which takes over tasks largely overlapping with those of the biological family (Dziennik Ustaw, 2011, no.…”

There is a world that creates the possibility of authentic Being Together, or a few reflections on the family experience of the forest

“…W perspektywie czasu można bowiem dostrzec następujące kierunki przemian w zakresie postrzegania/ funkcjonowania rodziny: 1) od więzi instytucjonalnych do więzi opartych na emocjonalnej bliskości; 2) od relacji opartych na pokrewieństwie biologicznym do relacji opartych na dobrowolności; 3) od spójnej struktury rodziny do różnorodności form życia rodzinnego; 4) od wspólnoty opartej na hierarchiczności do wspólnoty opartej na partnerstwie i równości; 5) od koncentracji na strukturze do koncentracji na indywidualnych zasobach; 6) od produkcyjnego do nieprodukcyjnego typu rodziny; 7) od społecznego funkcjonowania do ograniczania kontaktów z otoczeniem zewnętrznym; 8) od nauczania do wspólnego uczenia się (zob. Giddens, 2022;Walęcka-Matyja, 2014).…”