Wyrażonego w Konstytucji RP prawa do obrony, w znaczeniu formalnym – tj. do korzystania z pomocy obrońcy, nie wolno zawężać jedynie postępowania karnego sensu stricto. Należy odnieść je również do innych postępowań represyjnych, w tym do postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów. Artykuł podejmuje więc problematykę udziału obrońcy w tym postępowaniu. Wskazuje na problemy praktyczne wynikające z dość skąpej regulacji, których nie zawsze można rozwiązać nawet przez odpowiednie zastosowanie Kodeksu postępowania karnego. W sposób szczególny rozważania poświęcone są możliwości występowania w charakterze obrońcy aplikantów adwokackich i radcowskich, pojęciu lekarza uprawnionego do działania w charakterze obrońcy, tajemnicy obrończej oraz problematyce postępowania kasacyjnego. Zwieńczeniem artykułu są wnioski z przeprowadzonej analizy normatywnej oraz postulaty de lege ferenda, które w opinii autora mają rozwiązać istniejące problemy.