“…Επίσης, τα αμφίδρομα συστήματα που εύκολα επιτυγχάνουν τέτοιας τάξης μεγέθους ευστάθεια, δεν είναι τα πλέον κατάλληλα για μεταφορά κβαντικών σημάτων όπως είναι τα εμπλεγμένα φωτόνια, καθώς το προς τα πίσω διαδιδόμενο οπτικό σήμα για την εξαγωγή του φασικού σφάλματος μπορεί να υποβαθμίσει το μεταδιδόμενο προς το δέκτη ασθενές σήμα. Ένα αμφίδρομο τέτοιο σύστημα [150] πέτυχε σταθεροποίηση της ζεύξης 42 km μεταξύ του MIT και του Lincoln Laboratory (LL) με <100 attosecond αστάθεια χρονισμού και <0,08 mrad rms φασική αστάθεια που αντιστοιχεί σε 6•10 -14 μακροπρόθεσμη σχετική συχνοτική ευστάθεια. Λίγα μόνο πειράματα έχουν επιχειρηθεί με μονόδρομα συστήματα μεγάλων αποστάσεων, κατάλληλα για τη υλοποίηση κβαντικών δικτύων.…”