Sosyal Bi̇lgi̇ler Öğretmenleri̇ni̇n Sinif Dişi Okul Ortamlarina İli̇şki̇n Görüşleri̇

Çepni, Osman

doi:10.9761/jasss3061

Cited by 17 publications

(7 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Bunun için de program; disiplinler arası bir konunun aynı hafta içerisinde farklı derslerde ve o dersin yöntem ve bakış açısı ile işlenmesi, disiplinler arası bir konunun farklı branşlardan öğretmenlerle aynı mekânda bir panel şeklinde birlikte verilmesi, disiplinler arası ders dışı etkinliklerin oluşturulması ve proje çalışmaları gibi faaliyetleri içermeli ve planlamalıdır (Sağdıç ve Demirkaya, 2014). Özellikle ders dışı etkinliklerin; ders başarısına, okul kültürünün oluşmasına, benlik gelişimine ve öğrencilerde çeşitli sosyal becerilerin geliştirilmesine katkı sağladığı bilinmektedir (Köse, 2007;Çepni & Aydın). Ayrıca ders dışı etkinlikler çoğunlukla disiplinler arası işbirliğini zorunlu kılmaktadır.…”

Section: Sonrası Dönemunclassified

Türkiye’de Sosyal Bilgiler Eğitiminde Disiplinlerarası Öğretim Yaklaşımının Tarihsel Gelişimi / Historical Development of Interdisciplinary Teaching Approaches in Social Studies Education in Turkey

Sağdıç

2019

TAKSAD

View full text Add to dashboard Cite

AbstractThe object of this study is to assess the interdisciplinary teaching approach in social studies education, based on the historical development in Turkey. In the study, the curriculum programs of the Republican period, the national education council decisions and the related tebligler journals were examined with document analysis method. The study is carried out according to qualitative research techniques. The obtained documents were subjected to content analysis. Findings based on descriptive analysis technique were discussed with local and foreign literature and specific evaluations were made and some suggestions related to social studies programs were put forward. Social studies classes in primary schools in Turkey in 1962 as the first "Society and Country Studies" are combined in a course titled. In 1968, the name "Social Studies" was adopted for this course. In middle schools, this combination was realized in 1971. In 1985, the Social Studies course was removed from the middle school and replaced by National History, National Geography, and Citizenship courses. In 1998, these lessons were combined as Social Studies, covering the 4th to 7th-grade classes. In 2005, a constructivist approach was adopted and a new social studies program was announced. However, it is observed that the subjects of different disciplines cannot be adequately related to each other in the course programs until 2005 and an interdisciplinary approach cannot be implemented sufficiently. For the first time in social studies program updated in 2018, all areas of social sciences such as history, geography, law, economics, sociology, anthropology, political science, ethnography, archeology, and psychology could be handled with an interdisciplinary approach. It is suggested that the interdisciplinary approach in the future curriculum should be determined by identifying the current problems of society.ÖzBu araştırmanın amacı Türkiye’de sosyal bilgiler eğitiminde disiplinlerarası öğretim yaklaşımını tarihsel bir bakış açısı ile değerlendirmektir. Araştırmada cumhuriyet dönemindeki öğretim programları, millî eğitim şura kararları ve ilgili tebliğler dergileri doküman analizi yöntemi ile incelenmiştir. Araştırma problemine yanıt bulmak için amaca yönelik doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular ilgili literatür ışığında tartışılarak güncel öğretim programlarına ilişkin bazı öneriler geliştirilmiştir. Türkiye’de ilkokul düzeyinde ilk disiplinlerarası müfredat girişimi 1962 yılında tarih, coğrafya ve yurttaşlık bilgisi derslerinin Toplum ve Ülke İncelemeleri adlı bir ders ile birleştirilmesi ile başlamıştır. 1968 yılında bu dersin adı Sosyal Bilgiler olarak değiştirilmiştir. Ortaokullarda ise bu birleştirme 1971 programı ile gerçekleştirilmiştir. 1985 yılında ortaokul düzeyinde sosyal bilgiler dersi programdan kaldırılmış, yerine Millî Tarih, Millî Coğrafya ve Vatandaşlık Bilgisi dersleri getirilmiştir. 1998 yılında Sosyal Bilgiler dersleri programa tekrar konulmuş ve 4. Sınıftan başlayarak 7. Sınıf dahil öğretim kademelerinde okutulmuştur. 2005 yılında ise yapılandırmacılığın etkisiyle ilkokuldan üniversiteye kadar tüm programlarda bir güncelleme faaliyeti başlamış ve bu kapsamda Sosyal Bilgiler öğretim programı da yenilenmiştir. Bu süreç aynı zamanda disiplinler arası öğretim açısından bir dönüm noktası olmuştur. 2005 yılı öncesindeki öğretim programlarında da disiplinler arası öğretime zaman zaman kuvvetli vurgu yapılmış olmasına rağmen gerek program geliştirme sürecinde gerekse uygulamada disipliner yaklaşımın çok daha baskın olduğu görülmektedir. 2005 yılı itibariyle öğretim programlarında ünite ve konu bazlı program yaklaşımı yerine öğrenme alanı ve kazanım ekseninde öğretim programları ele alınmış ve disiplinler arası bir yaklaşım ile programlar hazırlanmıştır. Hali hazırda Türkiye’deki güncel sosyal bilgiler programlarında Tarih, Coğrafya, Sosyoloji, Ekonomi, Hukuk, Etnografya, Arkeoloji, Psikoloji ve Siyaset Bilimi gibi sosyal bilimlerin çok farklı alanlarından elde edilen bilgiler disiplinler arası, bütünleşik bir yaklaşımla ele alınmıştır. Ancak disiplinler arası öğretiminin sürdürülebilmesi için ülkenin toplumsal sorunlarının belirlenmesi, bu sorunların bir öncelik sırasına konulması, toplumun tüm kesimleri ile tartışılması ve de en önemlisi program geliştirme sürecine imkânlar çerçevesince tüm paydaşlarının dâhil edilmesi gerekir.

show abstract

Section: Sonrası Dönemunclassified

Türkiye’de Sosyal Bilgiler Eğitiminde Disiplinlerarası Öğretim Yaklaşımının Tarihsel Gelişimi / Historical Development of Interdisciplinary Teaching Approaches in Social Studies Education in Turkey

Sağdıç

2019

TAKSAD

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Ancak alanyazında Bilim Merkezleri'ni ele alan çalışmaların daha çok fen bilimleri eğitimi alanında olduğu görülmektedir (Salmi 2003, Chin 2004, Tekkumru-Kısa 2005, Bozdoğan ve Yalçın 2006, Bozdoğan 2007, Çıldır 2007, Bozdoğan 2008 Günümüzde okul dışı öğretim mekânlarının başında bilim merkezleri, müzeler, ören yerleri, hayvanat bahçeleri, tarihi yapılar, kütüphaneler, milli parklar, resmi kurum ve kuruluşlar akla gelmektedir. Ancak ilgili alanyazında katılımcıların algı ve düşüncelerinde bilim merkezlerinin bir okul dışı öğrenme ortamı olarak görüldüğü çalışmalar sayıca az iken (Ay, Anagün ve Demir, 2015), görülmediği çalışmalar ise (Malkoç ve Kaya, 2015;Çepni ve Aydın, 2015; Bostan-Sarıoğlan ve Küçüközer, 2017; Topçu, 2017, Görecek-Baybars, 2017) oldukça fazladır. Bu bağlamda araştırmanın okul dışı öğrenme ve öğretim mekânlarından biri olarak bilim merkezlerine yönelik bir farkındalık oluşturması da hedeflenmektedir.…”

Section: Okul Dışı öğRenme Ve öğRetim Mekânları Olarak Bilim Merkezleriunclassified

Okul Dışı Öğrenme ve Öğretim Mekânları Olarak Bilim Merkezleri: Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Deneyimi

Öner¹,

Öztürk²

2019

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Bilim merkezleri okul öncesi eğitimden üniversiteye kadar her kademede yer alan çeşitli derslerde yararlanılabilecek okul dışı öğrenme ortamlarından biridir ve bilim öğretmek amacıyla sergilenen araç ve gereçlerin deneyimlenebildiği ziyaretçi etkileşimli eğitimsel mekânlardır. Bilim Merkezlerinin etkili bir şekilde kullanılabileceği derslerden birisi de Sosyal Bilgiler'dir. Araştırmanın amacı bir okul dışı öğretim mekânı olarak bilim merkezlerinden yararlanılabilme durumunu sosyal bilgiler öğretmen adaylarının duygu, düşünce ve deneyimleriyle ortaya koymaktır. Veriler ziyaret öncesi, ziyaret süreci ve ziyaret sonrası olmak üzere üç aşamada elde edilmiş ve içerik ve betimsel analiz yoluyla çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının bilim merkezi ziyareti süresince birçok olumlu duygu ve düşünce içerisinde oldukları ve Sosyal Bilgiler derslerinde bilim merkezlerinden yararlanılabileceğini düşündükleri tespit edilmiştir.

show abstract

“…Bunlara ek olarak frekans sıklığına göre sırasıyla; ailelerin okul dışı etkinliklere karşı isteksizliği, okul dışı etkinliklerin planlama zorluğu, okul idari yönetiminin isteksizliği, öğrencilerin ilgisizliği, okulun bulunduğu fiziki şartların (iklim, yol vs.) imkânsızlığı, mevcut müfredat içerisinde coğrafya konularının yetersizliği, sınıf mevcudunun fazlalığı, eğitim sistemimizin sınav odaklı olması ve ders kitaplarının yetersizliği sorunları yerel coğrafya öğretimi etkinliklerinin uygulanması yönündeki diğer engelleri teşkil etmektedir. Ancak alanyazınında da belirtilen en önemli sorunun "bürokratik engeller" ve "ekonomik imkansızlıklar" olduğu görülmektedir (Güven, Gazel ve Sever, 2004;Erdem, 2007;Akcan, 2010;Bilgi, 2010;Köşker, 2012;Malkoç, 2014;Çengelci, 2013;Çepni ve Aydın, 2015;Öner, 2015;Topçu, 2017). Bu sorunlar, sadece yerel coğrafya öğretimi için değil tüm okul dışı etkinlikler için de önemli bir sorun oluşturduğu alanyazında yer almaktadır.…”

Section: Sonuç Ve öNerilerunclassified

Teaching Local Geography ın Social Studies: Evaluation of Teachers' Opinions

Öner¹,

Memişoğlu²

2018

Cumhuriyet International Journal of Education

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Sosyal Bi̇lgi̇ler Öğretmenleri̇ni̇n Sinif Dişi Okul Ortamlarina İli̇şki̇n Görüşleri̇

Cited by 17 publications

References 0 publications

Türkiye’de Sosyal Bilgiler Eğitiminde Disiplinlerarası Öğretim Yaklaşımının Tarihsel Gelişimi / Historical Development of Interdisciplinary Teaching Approaches in Social Studies Education in Turkey

Türkiye’de Sosyal Bilgiler Eğitiminde Disiplinlerarası Öğretim Yaklaşımının Tarihsel Gelişimi / Historical Development of Interdisciplinary Teaching Approaches in Social Studies Education in Turkey

Okul Dışı Öğrenme ve Öğretim Mekânları Olarak Bilim Merkezleri: Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Deneyimi

Teaching Local Geography ın Social Studies: Evaluation of Teachers' Opinions

Contact Info

Product

Resources

About