Solid pseudopapillary neoplasm of the pancreas: a single institution experience of 14 cases

Abstract

Solid pseudopapillary neoplasm of pancreas (SPN) is a rare entity; therefore proper diagnosis, evaluation and formulation of treatment protocols is difficult. A total of 14 cases were diagnosed and treated at our institute over a 10-year period (1992-2002). A retrospective study of all these cases was performed with respect to age group most frequently affected, sex ratio, common presenting symptoms and signs, investigative protocols, pathological features, treatment offered, outcome and prognosis. All the 14 patients were females, with a median age of 20 years (range 13-45 years). The commonest presenting symptom was abdominal pain. All these patients underwent surgical exploration; 13 patients underwent resection of the tumour. The average length of postoperative hospital stay was 10.3 days. Significant postoperative morbidity was seen in only one case. There was no postoperative mortality. All these patients who underwent resection were disease-free on follow-up ranging from 6 to 96 months (median 36 months).

Cystic Tumours of the Pancreas: A Challenging Pathology, Diagnosis and Management

“…They can be misdiagnosed as acinar cell carcinoma, non-functioning islet cell tumour, cystadenoma or even adenocarcinoma [17]. Due to the paucity of these tumours, the natural history of the disease is not fully understood [19].…”

“…These tumours occur more often in young women mostly in the second and third decades of life although have been reported in men and are evenly distributed throughout the pancreas [7] [18]- [20]. They are usually large well encapsulated tumours sharply demarcated from the pancreatic tissues and have a mixture of solid and cystic components with a papillary pattern [18] [19]. They can be misdiagnosed as acinar cell carcinoma, non-functioning islet cell tumour, cystadenoma or even adenocarcinoma [17].…”

Surgical management of gastro-entero-pancreatic neuroendocrine tumours

“…Guza Gruber-Frantz rozpoznaje się bardzo rzadko, zwykle u młodych kobiet, i cechuje go niska złośliwość [19][20][21]. Uważa się, że nie ma on jednoznacznego różnicowania egzokrynnego ani endokrynnego [21]. Niu i wsp.…”

“…na podstawie badań immunohistochemicznych wykazali, że ma przeważnie charakter egzokrynny z towarzyszącym różnicowaniem endokrynnym [20]. Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny, podczas którego należy dążyć do wycięcia guza w całości, nawet gdy konieczne jest wykonanie rozległej operacji obejmującej sąsiednie narządy [19,21]. Po chirurgicznym usunięciu guza rokowanie jest w więk-szości przypadków bardzo dobre [19][20][21].…”

“…Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny, podczas którego należy dążyć do wycięcia guza w całości, nawet gdy konieczne jest wykonanie rozległej operacji obejmującej sąsiednie narządy [19,21]. Po chirurgicznym usunięciu guza rokowanie jest w więk-szości przypadków bardzo dobre [19][20][21]. Leczenie uzupełniające w postaci radioterapii lub chemioterapii podejmuje się w sytuacji braku możliwości wycięcia nowotworu lub jego wznowy [19,20].…”