Sociomoral Reasoning in Adults with ADHD: A Pilot Study

Abstract

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is frequently linked with antisocial behaviour, yet less is known about its relationship with sociomoral reasoning, and the possible mediating effect of intelligence. A pilot study was designed to investigate the relationship between antisocial personality traits, intelligence and sociomoral reasoning in adults with ADHD. Twenty two adults with ADHD and 21 healthy controls, matched for age, gender and IQ completed a battery of measures including the National Adult Reading Test, Gough Socialisation Scale and Sociomoral Reflection Measure-Short Form. There was no difference between the groups and levels of sociomoral reasoning, despite the ADHD group reporting greater antisocial personality traits. Sociomoral reasoning was positively correlated with intelligence. Results from a hierarchical multiple regressions indicated that both antisocial traits and IQ were significant predictors of sociomoral reasoning, with IQ proving the most powerful predictor. Whilst antisocial personality traits may explain some of the variance in levels of sociomoral reasoning, a diagnosis of ADHD does not appear to hinder the development of mature moral reasoning. Intellectual functioning appears to facilitate the development of sociomoral reasoning. A further analysis showed that both ADHD and low sociomoral reasoning were significant predictors of antisocial traits. The current findings have important treatment implications.

Moral Reasoning and Moral Judgement in People with Autism Spectrum Disorder and Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

“…They also used Socialisation Scale (GSS) to assess antisocial traits and National Adult Reading Test to assess FSIQ. They found that the ADHD group and typical development group's respective sociomoral reasoning levels were the same, despite a higher level of antisocial traits in ADHD group [13]. Also, they found that sociomoral reasoning level was highly correlated with intelligence [13].…”

“…In comparing moral development between typical development people and ADHD people, most studies have found no significant differences. A study conducted by Thomason et al examined the relationship between sociomoral reasoning, antisocial personality traits, and intelligence in adults aged 18 -65 years old, with their IQ score above 70 [13]. As most testers, they used SRM-SF to evaluate moral reasoning stages [13].…”

“…A study conducted by Thomason et al examined the relationship between sociomoral reasoning, antisocial personality traits, and intelligence in adults aged 18 -65 years old, with their IQ score above 70 [13]. As most testers, they used SRM-SF to evaluate moral reasoning stages [13]. They also used Socialisation Scale (GSS) to assess antisocial traits and National Adult Reading Test to assess FSIQ.…”

Ενσυναίσθηση Και Ηθική Κρίση Σε Παιδιά Σχολικής Ηλικίας Με Διαταραχές Στο Φάσμα Του Αυτισμού, Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας Και Μαθησιακές Δυσκολίες

“…νιώθω χαρά στη λύπη, ή σε ένα δυσάρεστο γεγονός Stotland, Sherman, & Shaver, 1971). Η δυσκολία των παιδιών με ΔΦΑ εντοπίζονται κυρίως στο να κρίνουν, να εξηγήσουν, να ερμηνεύσουν ή να προβλέψουν τη συμπεριφορά του άλλου, χωρίς όμως την πρόθεση να βλάψουν τους άλλους (Baron-Cohen, 1995;Whiten, 1991, Baron-Cohen S., Wheelwright S. 2004 (Stams G et al, 2006, Thomason, E., et al 2014 αναφέρουν ελλείμματα αναγνώρισης συναισθημάτων σε παιδιά με ΔΦΑ, όταν δοκιμάζονται με διαφορετικούς τρόπους έκφρασης (πρόσωπο, φωνή, σώμα) τόσο σ βασικά, όσο και σε πιο σύνθετα συναισθήματα (Fridenson-Hayo S. et al, 2016, Rosenblau G., 2017, Golan O, Sinai-Gavrilov Y, Baron-Cohen S. 2015. αμυλάσης σιέλου, μεταξύ των αγοριών με προβλήματα εξωτερίκευσης (Angyal et al, 2016).…”

“…2006Gumustas F et al, 2016. Εντούτοις τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν αυξημένο κίνδυνο για μια σειρά από αρνητικά αποτελέσματα στη μετέπειτα ενήλική ζωή τους, ενώ φαίνεται ότι η ηθική κρίση επηρεάζεται από την παρουσία της ΔΕΠΥ, λόγω της εκτελεστικής δυσλειτουργίας και της μικρότερης αναπτυξιακής πορείας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία(Stams G et al, 2006, Thomason, E., et al 2014. με τα DSM-IV (DSM-IV, 1994) και DSM-V (DSM-V, 2013) η μαθησιακή δυσκολία ορίζεται ως η κατάσταση κατά την οποία η επίδοση, όπως μετριέται με ειδικά τυπικά τεστ, για την ανάγνωση, τα μαθηματικά, ή τη γραπτή έκφραση, είναι χαμηλότερη από την αναμενόμενη για την ηλικία του ατόμου, την εκπαίδευση και το γονέα και αυτών που δεν έχουν, καθώς παρατηρείται αύξηση του ποσοστού΄(15,1%)( Vlachos et al 2013).…”