Siyasi Toplumun Esas Amacı Olarak İnsan Güvenliği

Abstract

ÖZ1990'larda uluslararası ilişkilerde ortaya çıkışıyla beraber insan güvenliği kavramı akademik ve siyasi çevrelerde büyük ilgi uyandırmıştır. Çeşitli teoriler ortaya atılmış ve bu kavrama somut şekil verilmiştir. Bu tartışma hala devam etmektedir çünkü insanın güvensizliği dünyanın herhangi bir yerinde günlük bir deneyim olmaktan hala çıkmadı, bu da teori ile gerçeklik arasında belirli bir boşluğa işaret edebilir. Bu makale, insan güvenliğinin anlaşılmasına ve bunun siyasi topluma ilişkin memnuniyetinin genel anlamına bir katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Kesin olarak, özcü bir bakış açısıyla, kendisini bir doğa kanunu olarak sunduğu natüralist bir insan güvenliği anlayışı ileri sürmektedir. Dolayısıyla insan güvenliği, kaçınılmaz olarak korumayı içeren doğal insan düzenini somutlaştırmaktadır. Bu doğal gereksinimi karşılama ihtiyacıyla, insan güvenliği, siyasal toplumun (doğal) kanun, yani siyasal toplumun nihai nedeni veya temeli ve amacı olarak sunulmaktadır. Böylelikle, insan güvenliğinin natüralist anlayışı, insanın politik hayvansallığının ve sözleşmesel felsefelerin yeni okumalarının temelidir.