Self-Complexity and Self-Concept Differentiation – What Have We Been Measuring for the Past 30 Years?

Abstract

Research on the relation between the structure of the self-concept and psychological well-being has yielded seemingly inconsistent and even conflicting results. This article presents studies that examined the validity of often-used measures of self-complexity and self-concept differentiation and tested their ability to predict personal identity and active cognitive processing. The findings revealed several conceptual and methodological problems that continue to plague self-structure research, including the conflating of self-concept content and self-concept structure. In short, our data indicated that the commonly used indices of self-complexity and self-concept differentiation cannot be considered pure measures of the underlying dimensions of self-structure. In addition, only weak correlations of the self-structure variables with measures of personal identity and thinking dispositions have been found. Moreover, once the theoretically irrelevant sources of variance were controlled, the effects of the included structural features of the self-concept on the outcomes of interest either did not occur or were less pronounced. Given the above, it seems reasonable to suggest that at least some of the conclusions regarding the adaptive value of self-structural variables drawn from previous research in this field need revision.

Multiple roles and sense of identity among women in early and later adulthood

“…Contrary suggestions are found in sociological and psychological studies on the relations between the multiplicity of roles and well-being (Ahrens & Ryff, 2006;Thoits, 2003). Yet, a series of studies conducted over a few years under Pilarska's and Suchańska's guidance (Pilarska & Suchańska, 2013, 2014, 2015Suchańska & Ligocka, 2011, Suchańska & Worach, 2013 shows that the associations between self-complexity and identity characteristics are at best limited and/or nonsystematic, and seem to argue a relative independence of these two areas of personality. The discrepancies signaled above continue to fuel the debate on the relations between self-complexity and the experience of identity, as well as on the functionality of the structural characteristics of the self in general.…”

Wielość ról a poczucie tożsamości u kobiet we wczesnym i późniejszym okresie dorosłości

“…Przeciwne sugestie płyną ze studiów socjologiczno--psychologicznych nad związkami wielości ról z dobrostanem (Ahrens i Ryff, 2006;Thoits, 2003). Z kolei kilkuletni cykl badań realizowanych pod kierunkiem Pilarskiej i Suchańskiej (Pilarska i Suchańska, 2013, 2014, 2015Suchańska i Ligocka, 2011, Suchańska i Worach, 2013 pokazuje, że powiązania złożoności Ja i charakterystyk tożsamości mają w najlepszym wypadku ograniczony i/lub niesystematyczny charakter, oraz wydaje się przemawiać za względną niezależ-nością obu obszarów osobowości. Wskazane rozbieżności podtrzymują dyskusję nad relacjami między złożonością Ja a doświadczaniem tożsamości, jak również nad funkcjonalnością strukturalnych właściwości Ja w ogóle.…”

“…Współczynniki rzetelności α Cronbacha osiągają dla poszczególnych podskal wartości z przedziału od 0,62 do 0,86, ze średnią α = 0,74 (np. Pilarska i Suchańska, 2014, 2015Suchańska i Worach, 2013).…”

“…Zważywszy, że w opisie siebie ludzie częściej używają atrybutów pozytywnych niż negatywnych 6 -efekt wyraźny także wśród kobiet w badanej próbie -można przyjąć, że wskaźnik nakładania się ról wyraża przede wszystkich stopień powtarzalności pozytywnych autocharakterystyk. Na wrażliwość miar struktury Ja na poziom samooceny, a konsekwentnie pułapkę korelacji pozornych w analizach związków strukturalnych właściwości Ja z toż-samością zwracano już uwagę we wcześniejszych doniesieniach (Pilarska i Suchańska, 2013, 2015Suchańska i Worach, 2013).…”

“…Część rezultatów wskazuje na pozytywny związek złożo-ności Ja z przystosowaniem (Cohen, Pane i Smith, 1997;Dixon i Baumeister, 1991;Niedenthal, Setterlund i Wherry, 1992), część sugeruje negatywną zależ-ność (Brown i Rafaeli, 2007;Jordan i Cole, 1996), a inne implikują brak związku (Campbell, Assanand i Di Paula, 2003;Gramzow, Sedikides, Panter i Insko, 2000). Tak znaczna rozbieżność wyników badań skłoniła badaczy (Locke, 2003;Pilarska i Suchańska, 2013, 2015Rafaeli-Mor, Gotlib i Revelle, 1999;Woolfolk i in., 1995) do poddania w wątpliwość miary Linville i zainicjowała badania regulacyjnych funkcji składowych złożoności Ja, tj. liczby aspektów Ja i stopnia nakładania się przypisywanych im cech.…”