Selbstzeugnis und Person Transkulturelle Perspektiven

Ulbrich, Claudia; Medick, Hans; Schaser, Angelika

doi:10.7788/boehlau.9783412215217.1

Cited by 13 publications

(6 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…24 Projenin önemli çıktılarından biri için bkz. (Ulbrich, Medick, Schaser, 2012). Ulbrich, kitabın girişinde, projenin detaylarını paylaşır: "Die DFG-Forschergruppe 530 'Selbstzeugnisse in transkultureller Perspektive: Ein Projektbericht'," s. 21-26.…”

Section: Sahada Dünyada Neler Yapılıyor? Merkezler Yayın Serileri Aunclassified

“…(Karahasanoğlu, 2019: 282-284 24 Projenin önemli çıktılarından biri için bkz. (Ulbrich, Medick, Schaser, 2012 Dünya ülkeleri kendi tarihleri boyunca ürettikleri özel olarak günlüklerin, genel olarak ben-anlatılarının, dolayısıyla ülkelerinin aydınları ve sıradan insanları tarafından arda kalmış otobiyografik malzemenin envanterini çıkarmışlardır. Hollanda, 29 İsviçre, 30 Fransa 31 ve kadınlar özelinde Avusturya 32 ben-anlatıları envanterlerini internet yoluyla dünya kamuoyuyla paylaşmaktadırlar.…”

Section: Standart Osmanlı Vekayinamelerinde Dahi Yazarlarının Biyografilerini Inşa Edebilecek çAptaunclassified

See 1 more Smart Citation

EGO-DOCUMENTS: POTENTIALS and LIMITATIONS as a SOURCE for HISTORICAL RESEARCH

Karahasanoğlu

2019

Turkish History Education Journal

View full text Add to dashboard Cite

Öz: Hollandalı tarihçi Jacques Presser, 1958'de bir yazıyla ilk kez "egodocument" kavramını dolaşıma sokmuştur. Kasıt, günlük, hatırat, otobiyografi türünden kişilerin bizzat kendi kalemlerinden çıkma ve kendilerine dair metinlerdir. Dünyanın bir kısmında kavram olduğu gibi kabullenilmiş, diğer bir kısmında aynı malzeme bütünü için temel olarak "self-narrative," "selbstzeugnis" tabirleri yaygın kullanım sahası bulmuştur. Presser'in kavrama atfettiği anlam ve öngördüğü kapsam araştırmacılar tarafından muhtelif şekillerde tevarüs edilmiştir. Kimi tarihçiler, "egodocument"i çok geniş bir kapsama kavuşturma gayretine girmiştir. Günümüz dünyasındaki uluslarüstü (transnational) ve global tarihyazım gündeminde, Batı-dışı toplumların ben-anlatılarının nereye oturtulacağı da bir mesele olarak ele alınmaktadır. Diğer bir ifadeyle, Jacob Burckhardt'ın bireyin ortaya çıkışı ve bunun anlamını yorumladığı günden bugüne otobiyografik metinlere bakış da değişmiştir. Bu makalenin amacı, Türkiye'de hem hâlihazırda bilinen, üzerine yayınlar gerçekleştirilmiş, hem de henüz yazma eser kütüphanelerinde keşfedilmeyi bekleyen malzemeye ben-anlatıları perspektifinden bir farkındalık geliştirmektir.

show abstract

Section: Sahada Dünyada Neler Yapılıyor? Merkezler Yayın Serileri Aunclassified

Section: Standart Osmanlı Vekayinamelerinde Dahi Yazarlarının Biyografilerini Inşa Edebilecek çAptaunclassified

EGO-DOCUMENTS: POTENTIALS and LIMITATIONS as a SOURCE for HISTORICAL RESEARCH

Karahasanoğlu

2019

Turkish History Education Journal

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Este es el caso, muy particularmente, de los «écrits du for privé» (Foisil, 1986), egodocuments (Dekker, 2002) y otros Selbstzeugnisse (Ulbrich et al, 2010), cuyo corpus es actualmente objeto de inventarios completos en muchos países de Europa , especialmente en los espacios mediterráneos: en Italia, donde los «libros de familia» fueron descubiertos muy tempranamente (Cicchetti, Mordenti, 1985;Mordenti, 2011Mordenti, , 2004Ciappelli, 2001), y en España, donde la cultura escrita (Castillo Gómez, 2006, 2010Torres Sans, 2000) y los escritos populares (Amelang, 1998) son objeto de numerosos trabajos. El redescubrimiento de estos escritos «ordinarios» genera una recuperación del interés por el estudio de las prácticas de escritura que asocia a historiadores, filólogos y antropólogos en fecundas aproximaciones interdisciplinares (Fabre, 1993;Lahire, 1993;Chartier, Messerli, 2008).…”

Section: Sumariounclassified

Llevar un «libro de cuenta y razón» en la Provenza moderna (siglos XVI-XVIII): escritura doméstica y relato de uno mismo

Luciani

2014

manuscrits

View full text Add to dashboard Cite

* Traducción del francés al español: Ignasi Fernández Terricabras. ResumenLa autora analiza 87 libros de cuenta y razón escritos en francés en Provenza entre los siglos xvi y xviii, tanto en sus aspectos materiales como sociales. Aunque existen modelos y rasgos comunes, entre ellos predomina una diversidad que permite a cada escritor una apropiación personal de la escritura. El libro de cuenta y razón es pues una forma de egodocumento que no viene definido ni por un género literario, ni por la existencia de una conciencia explícita de uno mismo, sino, simplemente, por los modos empíricos que cada escritor utiliza para presentar su vida cotidiana.Palabras clave: Provenza; edad moderna; egodocumentos; libros de cuenta y razón Resum. Portar un «llibre de compte i raó» a la Provença moderna (segles xvi-xviii): escriptura domèstica i relat d'un mateixL'autora analitza 87 llibres de compte i raó escrits en francès a la Provença entre els segles xvi i xviii, tant en els seus aspectes materials com socials. Tot i que hi ha models i trets comuns, entre ells predomina una diversitat que permet a cada escriptor una apropiació personal de l'escriptura. El llibre de compte i raó és, doncs, una forma d'egodocument que no ve definida ni per un gènere literari ni per l'existència d'una consciència explícita d'un mateix, sinó, senzillament, pels modes empírics que cada escriptor utilitza per presentar la seva vida quotidiana.Paraules clau: Provença; edat moderna; egodocuments; llibres de compte i raó Abstract. Keeping a «book of account and reason» in early modern Provence (16th-18th century): Domestic writing and a tale of one's selfThis article explores both the material and social aspects of 87 «books of account and reason» written in French in the region of Provence from the 16th-18th century. Although the books share common contents and forms, they reveal a diversity that allows each writer to personally appropriate the narratives. These «books of account and reason» are therefore a form of egodocument that cannot be defined as a literary genre or as testimonies to the self, but as empirical processes used by each writer to provide an account of his or her own life.

show abstract

“…Desde hace una veintena de años, la historiografía europea vive un movimiento de «retorno al actor» que ha permitido renovar el estudio de algunas fuentes. Este es el caso, muy particularmente, de los «écrits du for privé» (Foisil, 1986), egodocuments (Dekker, 2002) y otros Selbstzeugnisse (Ulbrich et al, 2010), cuyo corpus es actualmente objeto de inventarios completos en muchos países de Europa (Bardet et al, 2010), especialmente en los espacios mediterráneos: en Italia, donde los «libros de familia» fueron descubiertos muy tempranamente (Cicchetti, Mordenti, 1985;Mordenti, 2011Mordenti, , 2004Ciappelli, 2001), y en España, donde la cultura escrita (Castillo Gómez, 2006Torres Sans, 2000) y los escritos populares (Amelang, 1998) son objeto de numerosos trabajos. El redescubrimiento de estos escritos «ordinarios» genera una recuperación del interés por el estudio de las prácticas de escritura que asocia a historiadores, filólogos y antropólogos en fecundas aproximaciones interdisciplinares (Fabre, 1993;Lahire, 1993;Chartier, Messerli, 2008).…”

Section: Abstract Keeping a «Book Of Account And Reason» In Early Mounclassified

Número complet

Revista¹

2014

manuscrits

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Selbstzeugnis und Person Transkulturelle Perspektiven

Cited by 13 publications

References 0 publications

EGO-DOCUMENTS: POTENTIALS and LIMITATIONS as a SOURCE for HISTORICAL RESEARCH

EGO-DOCUMENTS: POTENTIALS and LIMITATIONS as a SOURCE for HISTORICAL RESEARCH

Llevar un «libro de cuenta y razón» en la Provenza moderna (siglos XVI-XVIII): escritura doméstica y relato de uno mismo

Número complet

Contact Info

Product

Resources

About