Şanlıurfa'da Tescilli Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Verim, Morfolojik ve Kalite Özelliklerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Urfa ekolojik koşullarında bazı nohut hat ve çeşitlerinin tarımsal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2014-2015 yıllarında yürütülen bu çalışma GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsüne ait deneme arazilerinde yürütülmüştür. 20 tescilli nohut genotipi ve 3 kontrol çeşidi kullanılarak yürütülen çalışma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada nohut bitkisinde %50 çıkış sağlandıktan sonra çiçeklenmeye kadar geçen gün sayısı, bakla bağlama, çıkış sağlandıktan sonra kadar geçen gün sayısı ve vejetasyon süresi gibi fenolojik özellikler ile bitki boyu, ilk bakla yüksekliği, hasat olgunluğu, yüz tane ağırlığı, dekara verim gibi ağronomik özellikler incelenmiştir. Çalışma süresince nohut çeşitlerinin iklim koşullarına bağlı olarak Ascochyta solgunluk hastalığı kontrolleri de yapılmıştır. Araştırmada Urfa lokasyonunda tane verimi bakımından en yüksek değeri 202.32 kg/da ile Sezen Bey çeşidinden, en düşük tane verimini ise 117.58 kg/da ile Seçkin çeşidinden elde edilmiştir. Her iki yetiştirme sezonunda ortalama Protein analiz değerleri ise en yüksek Seçkin çeşidinden % 26.45, en düşük değer ise İnci-K çeşidinden % 21.66 değerleri elde edilmiştir.

Promjene osjetljivosti starih i novoregistriranih kultivara slanutka (Cicer arietinum L.) na snijet prouzročenu patotipovima Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.

“…In the study, registered chickpea cultivars, widely cultivated in Central Anatolia, Southeastern Anatolia, Mediterranean, Black Sea, and the Aegean Regions and developed by institutions, were used as plant material. Tolerant Azkan (Aydın et al, 2016) and susceptible İzmir-92 (Mart et al, 2016) cultivars were used as control, total of 15 chickpea cultivars (Hisar, Işık-05, Yaşa-05, Çakır, Çağatay, Arda, Azkan, İzmir-92, Sarı-98, Akçin-91, Uzunlu-92, Gökçe, Aksu, İnci and Hasanbey) were tested.…”

“…Overall, the data of several studies conducted in Turkey reveal the unstable nature of the aggressiveness of A. rabiei population in Turkey, which, in turn, explains a frequent resistance overcome in registered chickpea cultivars leading to epidemics (Nalçacı et al, 2021). In the studies carried out in Turkey in recent years, it is reported that four pathotypes of A. rabiei exist (Mart et al, 2016). A diversity of aggressiveness patterns and rapid evolution of highly virulent isolates within the A. rabiei population in Turkey disclose the adaptation plasticity of this destructive and prolific fungal pathogen (Nalçacı et al, 2021).…”