Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Son Sınıf Öğrencilerinde Umutsuzluk Düzeyi ve İlişkili Etmenler

Abstract

Bu çalışmada sağlık hizmetleri meslek yüksekokulunda okuyan son sınıf öğrencilerinde umutsuzluk düzeyinin belirlenmesi ve umutsuzluk düzeyinin sosyodemografik ve bireysel özellikler, benlik saygısı ve okudukları programa yönelik düşünceleri ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Materyal-Metot: Kesitsel tipteki bu araştırmanın evreni Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu'nda öğrenim gören ikinci sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır. Araştırmada örneklem seçimi yapılmaksızın evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiştir. Veriler literatürden yararlanılarak oluşturulan bir anket, Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği'yle toplanmıştır. Veriler bağımsız gruplarda t testi ve varyans analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan kız öğrencilerin umutsuzluk düzeyi daha yüksektir (p<0,01). Çocukluğunda köyde yaşayanlarda, yaşam kalitesini kötü olarak algılayanlarda, genel olarak sağlığından hoşnut olmayanlarda umutsuzluk düzeyi daha yüksektir (p<0,05). Ailesinin ekonomik durumunu iyi olarak algılayanların umutsuzluk düzeyi daha düşüktür (p<0,05). Ailenin ve diğer yakınlarının öğrencinin okuduğu programa yönelik olumsuz yönde tepkileri umutsuzluk düzeyini artırmaktadır (p<0,05). Kendini bu mesleğe uygun bulmayanlarda, bu okulda aradığını bulamayanlarda, idealindeki mesleğin bu meslek olmadığını düşünenlerde, mesleği yaparken şiddete uğrama ve ağır koşullarda çalışma kaygısı olanlarda umutsuzluk düzeyi daha yüksektir (p<0,05). Genel olarak okulun ortamı ve okuduğu programın eğitim kalitesinden memnun olmayanlarda, barınma ve beslenme sorunu olanlarda umutsuzluk düzeyi daha yüksektir (p<0,05). Benlik saygısının yüksek olması umutsuzluğu azaltmaktadır (p<0,001). Sonuç: Öğrencilerin sosyodemografik özellikleri, benlik saygısı, okula ve okudukları programa yönelik düşünceleri ve sorunları, çevreden olumsuz etkilenmeleri ve mesleğe yönelik kaygılarının olması geleceğe yönelik olumsuz beklentilere neden olmaktadır. Umutsuzluk yaratan eğitsel ve sosyal sorunların çözümlenmesi için çaba harcanması gerekmektedir.

The relationship between hopelessness and psychological resilience levels of forestry students

“…Toplumda erkeğe yüklenen roller ve sorumluluklar erkekleri kaygı ve umutsuzluğa ittiği için erkeklerin umutsuzluk düzeyi daha yüksek çıkmış olabilir. Bu sonuçla benzerlik gösteren çalışmalarda bulunmaktadır (Aba ve Mete, 2018;Ergüt, 2020) Cinsiyete göre umutsuzluk düzeylerinin farklılık gösterdiği çeşitli araştırmalarda bulunmaktadır (Taslak ve Işıkay, 2015;Şanlı Kula ve Saraç, 2017;Açıkgöz, 2019).…”

7th ERAZ Conference Proceedings (part of ERAZ conference collection)

“…Hopelessness is a negative state of emotion that expresses the negative perspective, unwillingness and decreased expectation on the future (Açıkgöz, 2019) and it can cause state of emotions such as helplessness (Tetik & Yurtsever, 2018). In individuals who feel helpless, the feeling of haplessness which is the opinion of being not able to utilize some significant advantages by the impact of bad experiences undergone in the past (Mcmahan, 1996) can arouse as well.…”