Rezultatywność w języku francuskim i polskim

Funkcje retoryczne i ich rola w kształtowaniu wyobrażeniowej wspólnoty pacjentów onkologicznych (w świetle blogów)

“…Na temat sposobów nazywania i wyrażania emocji powstało bardzo wiele prac, zarówno teoretycznych, jak i szczegółowych analiz przypadków. Wśród polskich kanonicznych i nowszych opracowań w tym zakresie należy wskazać: Grzegorczykowa 1978, Grabias 1981, Nowakowska-Kempna 1995, Pajdzińska 1999, Laskowska 2009 "maskę wymuszonego uśmiechu i zaradności" (RiJ 27 X 2013), by szczerze mówić o trudnych przeżyciach i przykrych uczuciach, z których wiele wpisuje się w schemat przeżywania żałoby -od zaprzeczenia, przez gniew, targowanie się, depresję, do akceptacji 9 . Najczęściej pojawiają się wyrażane wprost (za pomocą słownictwa afektywnego), jak i pośrednio (np.…”

Emocje w narracjach, czyli o strukturze pojęcia strachu u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

“…W nurt rozważań Grabiasa i stworzonej przez niego koncepcji struktury kognitywnej pojęcia (w tym emocjonalnego) wpisują się badania innych autorów (Borowiec, 2014;Jęczeń, 2007Jęczeń, , 2016Jęczeń, , 2017Jęczeń, , 2018Nowakowska--Kempna, 2000) zajmujących się zjawiskiem postrzegania, rozumienia i opisywania emocji przez dzieci. Wyniki ich analiz zostaną zaprezentowane we wnioskach końcowych i dyskusji wyników badań autorki artykułu.…”

“…Wyniki innych badań nad kategoryzacją strachu dowodzą, że większość uczniów klas I-III nie potrafiła przypisać go do kategorii uczuć, natomiast niewielka część dokonywała kategoryzacji przez tautologię. W przeważającej mierze badane dzieci opisywały strach, podając jego powód oraz podstawowy efekt/objaw (Nowakowska-Kempna, 2000).…”

“…W literaturze w odniesieniu do strachu jako przejawu emocji również wymienia się zmiany mimiczne (szeroko otwarte oczy, podniesione brwi, podłużne zmarszczki na czole, otwarte usta), charakterystyczną postawę ciała (skulona sylwetka, zasłanianie twarzy lub ciała, cofnięcie głowy), zmiany fizjologiczne (bladość twarzy, drżące ręce i nogi, zimny pot, przyspieszone bicie serca, przyspieszony oddech, gula w gardle, napięte mięśnie) oraz zmiany wokalne (wysoki, drżący głos, wypowiedzi związane ze strachem) ( de Catanzaro, 1999;Doliński, 2000;Ekman i Friesen, 1975;Nowakowska--Kempna, 1995;Wallbott i Scherer, 1989).…”

“…Najstarsi badani -uczniowie klasy trzeciej -najczęściej opisywali przyczynę strachu w kategoriach stresu szkolnego, wskazując sprawdzian i odpytywanie, dalej ciemność i samotność, oglądanie telewizji i zaskoczenie. Ponadto wymieniali brak odwagi oraz starość i śmierć, co stanowi przejaw budującej się u dzieci w tym wieku refleksji nad życiem i przemijaniem (Nowakowska-Kempna, 2000). Dodatkowo wyniki analiz prowadzonych przez Stępień-Nycz (2015) pokazują, że badani źródeł strachu upatrują zazwyczaj w wytworach własnej wyobraźni czy elementach przyrody (zwierzęta i zjawiska atmosferyczne).…”