Replacement of the anterior cruciate ligament by an allogeneic tendon graft. An experimental study in the dog

Abstract

The revascularisation and remodelling of allografts used to replace the anterior cruciate ligament in the canine knee were studied by microangiographic, histological and biomechanical methods. The 26 allografts were obtained from the patellar tendons of other dogs and were stored by deep freezing. In a control study a strip of patellar tendon from the same leg was used as an autologous free graft. Microangiography showed that the allografts had been revascularised from the sixth postoperative week, and had later developed an intrinsic vascular pattern similar to that of a normal anterior cruciate ligament. Histologically, the allograft regained a fibrous framework similar to that of a normal ligament, and showed no evidence of immunological rejection. Biomechanical tests on the allograft replacements showed that their mean maximum tensile strength at 30 weeks was about 30% of that of the control ligaments. There were no significant differences between the mechanical properties of the allografts and the autografts.

Graft selection in anterior cruciate ligament reconstruction - prospective analysis of patellar tendon autografts compared with allografts

“…Athletes will suffer from any loss of movement, muscle strength and proprioception. Some consider that the use of the central third of the patellar tendon leads to troublesome sequelae [18,19,21,23]. Rosenberg et al state that this may lead to permanent quadriceps weakness, functional 95 Fig.…”

“…There is, however, concern that the use of the central third of the tendon can lead to fracture of the patella, tendon rupture, tendonitis, infrapatellar contracture and loss of movement [27], residual quadriceps weakness and anterior knee pain [5,18,19,21,23]. These problems led to the use of allografts which have the mechanical advantages of an autograft, but need less operative time, produce a satisfactory cosmetic result and avoid the complications of taking the autograft [13].…”

“…These problems led to the use of allografts which have the mechanical advantages of an autograft, but need less operative time, produce a satisfactory cosmetic result and avoid the complications of taking the autograft [13]. The clinical results have also been encouraging [15,23].…”

Εφαρμογή Συστήματος Διοστικών Υπέρηχων Στη Διεπιφάνεια Οστού-Τένοντα Και Στα Κατάγματα Μακρών Οστών. Πειραματική Και Κλινική Μελέτη

“…Στην ίδια μελέτη δεν παρατηρήθηκε νέκρωση στο μόσχευμα σε καμία χρονική περίοδο. Σε μία παρόμοια μελέτη, ο Shino και συν 18 χρησιμοποιώντας ως οργανισμό-μοντέλο σκύλους κατέδειξαν ότι τα τενόντια μοσχεύματα αποκτούν την εμφάνιση του φυσιολογικού ΠΧΣ μέσω της επουλωτικής εξεργασίας η οποία περιλαμβάνει τη φάση της ισχαιμικής νέκρωσης, της επαναγγείωσης και της βαθμιαίας ανακατασκευής. Οι εμβιομηχανικές ιδιότητες του τενόντιου αυτομοσχεύματος μειώνονται αμέσως μετά τη χειρουργική αποκατάσταση του ΠΧΣ και δεν αποκαθίστανται σε φυσιολογικό επίπεδο ακόμα και 12 μήνες μετά την επέμβαση.…”

“…Από αυτά δημιουργήθηκαν διαλύματα RNA 5μg με DEPC. Ακολούθησε η σύνθεση cDNA με δύο τρόπους: είτε απευθείας χρησιμοποιώντας τους εξειδικευμένους εκκινητές για κάθε γονίδιο, με ταυτόχρονη ενίσχυση του κάθε μορίου cDNA που παράγεται με την βοήθεια PCR σε ένα στάδιο (One step RT-PCR), είτε με χρησιμοποίηση αρχικά ως εκκινητή oligodT (18) Από κάθε ηλεκτροφόρημα και με τη μέθοδο της πυκνομετρίας, υπολογίστηκε ο λόγος του σήματος μεταξύ του εκφραζόμενου γονιδίου-στόχου και του εκφραζόμενου γονιδίου-αναφοράς.…”