Renal vascular disease in diabetes mellitus

Abstract

Nephropathy remains a major cause of morbidity and mortality in diabetes mellitus and increasing numbers of patients require dialysis maintenance therapy. Diagnostic criteria of diabetic nephropathy are well established, but the relationship between the morphological changes of glomerular basement membrane thickening and increased mesangial volume and functional abnormalities, such as proteinuria and impaired renal function, are still not clearly understood. Tissue studies in patients with micro-albuminuria, as well as increased knowledge of the structure of the glomerular basement membrane, should lead to an understanding of how the diabetic process affects blood vessels throughout the body.

Η Αξιολόγηση Του Νευροαισθητηριακού Μηχανισμού Της Ακοής Σε Ασθενείς Με Χρόνια Νεφρική Νόσο Τελικού Σταδίου Λόγω Διαβητικής Νεφροπάθειας

“…Οι χαρακτηριστικές παθολογοανατομικές αλλοιώσεις της διαβητικής νεφροπάθειας είναι η αύξηση του πάχους της βασικής μεμβράνης του σπειράματος και η διόγκωση του μεσαγγειακού χώρου (8)(9)(10). Οι σπειραματικές βλάβες της προχωρημένης νόσου είναι η οζώδης μεσοτριχοειδική σπειραματοσκλήρυνση, η διάχυτη σπειραματοσκλήρυνση, οι καψικές σταγόνες και το κάλυμμα ινικής (8,(11)(12). Η οζώδης μεσοτριχοειδική σπειραματοσκλήρυνση (βλάβη των Kimmestiel-Wilson) θεωρείται η πιο ειδική της νόσου, ενώ η διάχυτη σπειραματοσκλήρυνση είναι πιο συχνή αλλά λιγότερο ειδική (8).…”