Η Αξιολόγηση Του Νευροαισθητηριακού Μηχανισμού Της Ακοής Σε Ασθενείς Με Χρόνια Νεφρική Νόσο Τελικού Σταδίου Λόγω Διαβητικής Νεφροπάθειας

Abstract

Εισαγωγή. Η διαβητική νεφροπάθεια αποτελεί κύρια αιτία νεφρικής νόσου τελικού σταδίου στις Δυτικές κοινωνίες και χαρακτηρίζεται από πτωχή ποιότητα ζωής λόγω της υψηλής επίπτωσης συνοδών παθήσεων. Μέχρι σήμερα υπάρχει αντιπαράθεση για τη σχέση μεταξύ διαβητικής νεφροπάθειας-βαρηκοΐας. Σκοπός. Να μελετήσουμε τη λειτουργία της ακουστικής οδού σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς με νεφρική νόσο τελικού σταδίου λόγω διαβητικής νεφροπάθειας. Υλικό-Μέθοδος. Είκοσι (20) αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς λόγω διαβητικής νεφροπάθειας συμμετείχαν στη μελέτη (Ομάδα 1). Ως ομάδα ελέγχου στρατολογήθηκαν 18 μη-διαβητικοί μάρτυρες χωρίς νεφρική ανεπάρκεια (Ομάδα 2). Επίσης, έγινε σύγκριση της Ομάδας 1 με 17 σακχαροδιαβητικούς ασθενείς χωρίς νεφρική ανεπάρκεια (Ομάδα 3) και 23 αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς με νεφρική νόσο τελικού σταδίου άλλης αιτίας πλην του ΣΔ (Ομάδα 4). Συμπεριλήφθηκαν άτομα με φυσιολογικό έξω και μέσο ους, σύμφωνα με τα ευρήματα της ωτοσκόπησης και της τυμπανομετρίας. Για τη μελέτη της ακουστικής λειτουργίας, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε τονική ακοομετρία, TEOAEs, DPOAEs και BAEPs. Αποτελέσματα. Δε διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων ως προς το φύλο και την ηλικία. Η μέση ηλικία των ατόμων των Ομάδων 1, 2, 3, 4 ήταν 65.6 έτη, 62.9 έτη, 65.4 έτη και 59.7 έτη αντίστοιχα. Οι ουδοί ακοής στα 250, 500, 1000, 2000, 4000, 8000 Hz του τονικού ακοογράμματος και ο απόλυτος λανθάνων χρόνος του κύματος V των ακουστικών προκλητών δυναμικών του εγκεφαλικού στελέχους διέφεραν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό μεταξύ των Ομάδων 1 και 2, αλλά όχι μεταξύ των Ομάδων 1 και 3. Η Ομάδα 1 είχε στατιστικά σημαντική επιδείνωση σε διάφορες ακοολογικές μετρήσεις (ουδοί ακοής στα 250, 500, 1000, 2000 Hz, απόλυτος λανθάνων χρόνος του κύματος V) συγκριτικά με την Ομάδα 4. Ενδείξεις οπισθοκοχλιακής βλάβης προέκυψαν για 2 αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια. Οι TEOAEs απουσίαζαν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό στα 1.4 kHz και 2 kHz στο δεξί αυτί των ασθενών της Ομάδας 1 συγκριτικά με τις άλλες ομάδες, ενώ αντίστοιχα, οι DPOAEs στα 1 kHz και 1.4 kHz στο δεξί αυτί και στο 1 kHz στο αριστερό αυτί. Συζήτηση- Συμπεράσματα. Οι αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς με νεφρική νόσο τελικού σταδίου λόγω διαβητικής νεφροπάθειας έχουν αμφοτερόπλευρη συμμετρική νευροαισθητήρια βαρηκοΐα που αφορά σε όλο το φάσμα των συχνοτήτων και είναι μικρού βαθμού στις χαμηλές και μεσαίες συχνότητες και μετρίου προς μεγάλου βαθμού στις υψηλές συχνότητες. Φαίνεται ότι η ακουστική οδός είναι σχετικά ανθεκτικότερη στις παθοφυσιολογικές επιδράσεις του ΣΔ συγκριτικά με τους νεφρούς, παρά τις αναφερόμενες ομοιότητες μεταξύ κοχλία- νεφρού. Οι ουδοί ακοής των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών λόγω διαβητικής νεφροπάθειας δε διαφέρουν αν συγκριθούν με τους αντίστοιχους σακχαροδιαβητικών ασθενών χωρίς νεφρική ανεπάρκεια που λαμβάνουν ινσουλίνη. Πιθανώς, παράγοντες σημαντικότεροι της διαβητικής μικροαγγειοπάθειας και της εξέλιξής της ευθύνονται για τη δυσλειτουργία του κοχλία. Επίσης, ενδεχομένως, οι μικροαγγειακές μεταβολές στο έσω ους δεν εξαρτώνται άμεσα από το βαθμό των μικροαγγειακών επιπλοκών των νεφρών. Στις χαμηλές και μεσαίες συχνότητες, η διαβητική νεφροπάθεια υπό ΧΠΑ χαρακτηρίζεται από χειρότερους ουδούς ακοής συγκριτικά με άλλες αιτίες ΧΝΑ υπό ΧΠΑ, ενώ οι υψηλές συχνότητες δε διαφέρουν. Από την αξιολόγηση των BAEPs προκύπτουν ενδείξεις οπισθοκοχλιακής βλάβης σε ορισμένες περιπτώσεις νεφρικής νόσου τελικού σταδίου υπό αιμοκάθαρση λόγω διαβητικής νεφροπάθειας. Τα αποτελέσματα των TEOAEs και DPOAEs θα μπορούσαν να ερμηνευτούν λαμβάνοντας υπόψη τους ουδούς του τονικού ακοογράμματος και την προχωρημένη ηλικία των συμμετεχόντων. Οι ασθενείς με νεφρική νόσο τελικού σταδίου λόγω διαβητικής νεφροπάθειας έχουν επηρεασμένο το νευροαισθητηριακό μηχανισμό της ακοής, γι’ αυτό είναι αναγκαίος ο τακτικός ακοολογικός έλεγχος των συγκεκριμένων ασθενών.