Regimes of justification: competing arguments and the construction of legitimacy in Dutch nature conservation practices

Abstract

Legitimacy of environmental management and policies is an important topic in environmental research. Based on the notion of 'regimes of justification', we aim to analyse the dynamics in argumentations used to legitimize and de-legitimize Dutch nature conservation practices. Contrary to prior studies, we demonstrate how actors in two locations where environmental disputes arose showed little willingness to switch between arguments in order to reach a compromise. Instead, some actors constructed incompatibilities between arguments in order to delegitimize competing actors. Especially in the visioning phase, institutional actors emphasized technical efficiency, planning and global environmentalism, and arguments related to emotional accounts, inspiration and locality were de-legitimized. In the discussion, we argue that it is not the formal or informal inclusion of the actors in the process, but the construction of the legitimacy of their arguments that determines the inclusiveness and outcome of the process.

The missing pillar: Eudemonic values in the justification of nature conservation

“…In current society, a general trend towards decentralization exists; governments increasingly transfer decision-making power and responsibilities to sub-national authorities, organizations and even individuals (Arts, Buijs, and Verschoor 2017;Lemos and Agrawal 2006). Such delegation leads to new actor coalitions in policy making, including nature conservation policy (Buijs, Mattijssen and Arts 2014).…”

Draagt maatschappelijke betrokkenheid bij aan de legitimiteit van het natuurbeleid? : Inventarisatie van beleidsverwachtingen en review van literatuur

“…Er zijn vele studies die laten zien dat actieve betrokkenheid de legitimiteit van natuurbehoud vergroot, maar die hebben meestal geen betrekking op burgerinitiatieven (Andersson et al, 2014;Krasny and Tidball, 2012;Nassauer, 2011;Folke et al, 2011;Pagès, Fischer and Van der Wal, 2018 Mascia et al, 2003;Fu et al, 2004;Pretty & Smith, 2004;Gelcich, Edwards-Jones, & Kaiser, 2005;Andrade & Rhodes, 2012;Young et al, 2013en Newig & Fritsch, 2009 Tegelijk lijkt er het streven te bestaan naar consensus rondom beschermingswaarden en de neiging om afwijkende visies -bijvoorbeeld van burgers -buiten beschouwing te laten (Turnhout, Van Bommel and Aarts, 2010), hetgeen juist weer kan leiden tot conflicten. De waarden van de machtigere groep kunnen dan gaan domineren, hetgeen kan leiden tot een gebrek aan legitimiteit bij andere groepen (Arts, Buijs and Verschoor, 2018). Zeker als de processen ontaarden in een machtsstrijd waarin sommige partijen bewust of onbewust buitenspel worden gezet en daarmee onvoldoende invloed hebben en zich niet gehoord voelen (Behagel & Turnhout, 2011).…”

“…Zeker als de processen ontaarden in een machtsstrijd waarin sommige partijen bewust of onbewust buitenspel worden gezet en daarmee onvoldoende invloed hebben en zich niet gehoord voelen (Behagel & Turnhout, 2011). Dergelijke processen kunnen ook subtieler lopen, waarbij stakeholders wel erkend worden als belanghebbenden, maar hun argumenten als niet-legitiem worden weggezet (Arts, Buijs and Verschoor, 2018), waardoor partijen gedurende het beleidsvormingsproces alsnog buiten spel gezet worden. Hun teleurstelling lijkt tot belangenconflicten te leiden tussen actoren op verschillende niveaus (Rabe, 2017 Clark, 2002;Game et al, 2015, geref.…”

A ‘delivery-democracy dilemma’? Mapping and explaining policy change for public engagement with energy infrastructure

“…Ministerial speeches support this, both in their repetition of the scale of energy infrastructure development that the UK 'needs', and in the ebb and flow of justificatory actions and instrument changes as particular technologies encounter challenges to delivery. Instrument change is also a reflection of successful critique, and the delegitimising of previous justifications (Arts et al 2017), reflected in changing tests. Applying Boltanski (2011, p.35) would suggest that, with wind energy especially, efforts to expedite the consenting process and furnish host communities with additional benefits often failed to be seen as just.…”