Dil becerilerinin, özellikle okuma becerisinin, geliştirilmesi öğrenicinin düzeyine uygun metinlerle olanaklıdır. Öğretim sürecini düzeye uygun metinlerle, yardımcı okuma kitaplarıyla zenginleştirmek gerekmektedir. Bir metnin öğreniciye uygun olup olmadığını belirlemenin yöntemlerinden biri okunabilirlik düzeyini bulmaktır. Bu bağlamda araştırmanın amacı, Türkçe öğrenen yabancı öğreniciler için hazırlanmış Anadolu Hikâyeleri serisini okunabilirliği açısından incelemektir. Nitel yaklaşımla yapılandırılan araştırmanın veri kaynağını, Yunus Emre Enstitüsünün yayımladığı Anadolu Hikâyeleri serisindeki tüm kitaplar oluşturmuştur. Seride A1-A2 düzeyine yönelik 5 hikâye kitabı yer almaktadır. Veri kaynağı, amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Veriler, doküman incelemesi yoluyla toplanmıştır. Analizler, Ateşman’ın (1997), Çetinkaya ve Uzun’un (2010), Bezirci ve Yılmaz’ın (2010) okunabilirlik formüllerine göre yapılmıştır. Analizler sonucunda; Laleye Sor, Kırmızı Ayakkabılar ve Yılkı kitapları Ateşman (1997) ile Çetinkaya ve Uzun (2010) okunabilirlik formüllerine göre kolay ve eğitsel okuma düzeyindedir. Bezirci ve Yılmaz (2010) okunabilirlik formülüne göre sırayla lisans, lise, ilköğretim olmak üzere farklı eğitim düzeylerine denk gelmektedir. Bayramlık adlı kitap için de benzer bir durumun söz konusu olduğu belirlenmiştir. Kitap, çok zor ve engelli düzeydedir. Bezirci ve Yılmaz (2010) okunabilirlik formülüne göre ise ilköğretim eğitim düzeyindedir. Son olarak Bir Bardak Çay adlı kitap; 3 formül için de ortak okunabilirlik düzeyinde yani çok kolay, bağımsız okuma ve ilköğretim düzeyi olarak bulunmuştur. Kitapların ortalama sözcük uzunluğu 2,91 hece ve ortalama cümle uzunluğu ise 4,52 sözcük olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda aynı düzeydeki yardımcı okuma kitaplarının birbirine yakın okunabilirlik puanında ve düzeyinde olmaları beklendiği için yazarların ve editörlerin metin hazırlama sürecinde buna dikkat etmeleri ve okunabilirlik ölçümlerini göz önünde bulundurmaları önerilmiştir.