STRESZCZENIENiniejsze opracowanie stanowi podsumowanie autorskich badań nad prawnymi instrumentami Wspólnej Polityki Rolnej, w których działalność rolnicza i rozwój obszarów wiejskich traktowane są równoważnie jako element zrównoważonego rozwoju. Działalność rolnicza zyskuje nowe ujęcie, wykraczające poza sferę prywatnej aktywności zawodowej czy gospodarczej. Wskutek nałożenia obowiązków na rzecz ochrony środowiska, służących interesowi publicznemu, i wynagradzania tych działań ze środków publicznych, staje się ona sferą ochrony i wytwarzania środo-wiskowych dóbr publicznych, a przez to rozszerza tradycyjną koncepcję dobra publicznego. Wdrożenie instrumentów ochrony środowiska w działalności rolniczej rodzi określone konsekwencje. Wykonanie nałożonych obowiązków zwiększa koszty prowadzenia działalności rolniczej. Niedopełnienie wymogów gospodarowania zgodnie z ustanowionymi regulacjami prawnymi w kolejnych latach będzie mogło powodować sankcje nawet przewyższające otrzymaną kwotę z tytułu zazielenienia, co będzie oznaczać częściowe zmniejszenie innych płatności.Słowa kluczowe: Wspólna Polityka Rolna; ochrona różnorodności biologicznej; ochrona krajobrazu; wymogi wzajemnej zgodności; płatności bezpośrednie; dobra publiczne W PROWA DZ E N I E Prowadzone dotychczas badania pozwalają na postawienie tezy, iż Wspólna Polityka Rolna (WPR) na przestrzeni lat ulegała ciągłej ewolucji, zmierzając od wąskiego produkcyjnego ujmowania rolnictwa do ujęcia holistycznego, w którym działalność rolnicza traktowana jest jako harmonijne, zrównoważone użytkowa-nie i racjonalne gospodarowanie zasobami naturalnymi i składnikami przyrody