Potential prognostic value of MCM2 expression evaluation in oral cavity squamous cell carcinoma

Abstract

Rak płaskonabłonkowy obejmuje 90% wszystkich nowotworów złośliwych jamy ustnej, a częstość rozpoznawania oraz zgonów z jego powodu rośnie w ciągu ostatnich dekad. Większość decyzji terapeutycznych podejmuje się na podstawie obecności czynników prognostycznych. Autorzy przedstawiają przegląd piśmiennictwa dotyczący wartości oceny ekspresji białka MCM2 w komórkach nowotworowych oraz możliwości jej wykorzystania w procesie diagnostycznym i leczeniu chorych z rakiem jamy ustnej.Słowa kluczowe: rak płaskonabłonko-wy jamy ustnej, czynnik prognostyczny, MCM 2.Współczesna Onkologia (2010) vol. 14; 3 (196-199) Ocena potencjalnej przydatności prognostycznej ekspresji białka MCM2 w raku płaskonabłonkowym jamy ustnej Rak jamy ustnej znajduje się w grupie 10 najczęściej rozpoznawanych nowotworów złośliwych pochodzenia nabłonkowego u człowieka. Stanowi on 3-6% wszystkich nowotworów złośliwych, a w ciągu ostatnich dekad znamiennie wzrósł współczynnik zachorowań i śmiertelności spowodowanej rakiem płaskonabłonkowym (squamous cell carcinoma -SCC), szczególnie wśród młodych mężczyzn, zwłaszcza w niektórych krajach Europy Środkowej i Wschodniej [1][2][3]. Obecnie rok po rozpoznaniu raka jamy ustnej przeżywa 81% chorych, ale 5 lat już jedynie 48-56% pacjentów, niezależnie od tego, w jakim stopniu zaawansowania podjęli oni leczenie [3]. Chorzy we wczesnych stadiach zaawansowania (I i II stopień) z dość dobrymi wynikami leczeni są chirurgicznie lub za pomocą radioterapii, a wybór metody uzależnia się od względów estetycznych, funkcjonalnych oraz od doświadczenia zarówno chirurga, jak i radioterapeuty. Pacjenci prezentujący wyższe stadia zaawansowania poddawani są leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającym napromienianiem. Kluczowe decyzje w procesie terapeutycznym podejmuje się na podstawie zakwalifikowania zaawansowania nowotworu wg systemu TNM oraz konwencjonalnej oceny mikroskopowej stopnia złośliwości (G1, 2, 3) [3]. Ze względu na niesatysfakcjonujące wyniki leczenia wydaje się to jednak niewystarczające i widoczna jest potrzeba znalezienia czynników prognostycznych mogących określić biologiczną agresywność guzów, co przekładałoby się na określone postępowanie lecznicze [1,2,4]. Na stan kliniczny pacjentów z rakiem jamy ustnej wpływa głównie dynamika wzrostu masy guza oraz skłonność do dawania przerzutów. Zwiększenie masy guza wynika z utraty równowagi pomiędzy namnażaniem się komó-rek a apoptozą, podczas gdy zdolność do dawania przerzutów uwarunkowana jest interakcjami między komórkami oraz między komórkami a macierzą międzykomórkową [2]. W związku z tym obiecującym narzędziem jest ocena ekspresji białek komórek guza odpowiadających za agresywność biologiczną nowotworu, zwana ITFG (invasive tumour front grading). Stworzony przez Bryne'a system IFG opierał się na ocenie 5 parametrów: stopnia keratynizacji, polimorfizmu jąder komórkowych (ocena procentowa liczby dojrzałych komórek), liczby mitoz w polu widzenia, typu naciekania i odpowiedzi tkanek otaczających [1,[5][6][7][8][9][10]. Poszukuje się jednak nowych markerów o dużej c...

Transient association of MCM complex proteins with the nuclear matrix during initiation of mammalian DNA replication

“…Inappropriate licensing can lead to re-replication, replication stress and genomic instability, 23 which is a powerful driver toward acquisition of mutations. MCM proteins, as well as other components of the pre-RC, have been shown to be elevated in a range of cancer types, [24][25][26][27][28][29][30][31][32][33] and MCM complex proteins have been shown to have diagnostic value. 34 The mechanistic implications of elevated expression and potential strategies to intervene, hinge on a detailed knowledge of the process as it occurs in mammalian cells.…”